Zeynep hastaneye getirildiğinde muayene edildi.Korkulacak birşey yoktu.Sadece stresten bayılmıştı.Doktor Zeynep'in odasından çıktı.
"Doktor Zeynep'in nesi var?" dedi Kerem.
"Siz nesi oluyorsunuz?"
"Ben babasıyım bunlarda annesiyle amcası,ulan mal ben sevgili-yani biz arkadaşıyız." dedi tam doktorun yakasına yapışacakken.
"Abi sakin ol.Adam işini yapıyor." dedi Barış.
"Öncelikle kız arkadaşınızla bu kadar ilgili olmanıza sevindim.Ama ben bir doktorum ve burada işimi..."
"Eee doktor sonra?" dedi diklenerek Kerem.
"O gayet iyi.Sadece stresten dolayı baygınlık geçirmiş merak etmeyin."
"Bu muydu yarım saattir ağzında gevelediğin." dedi Kerem.Doktor ise ona aldırış etmeden ilerledi.
"Oh be!" dedi Melis.
"Şükürler olsun." dedi Barış.
Kerem ise Zeynep'e söylediklerini düşündü.Gerçekten üzmüş olmalıydı ki onu,stresten bayılmıştı kız.
"Ben Zeynep'in yanına gireyim." dedi Melis.
"Ben de geliyim." dedi Kerem.
"E ben üvey evlat mıyım." dedi Barış.Üçü beraber odaya girdiler.
"Zeynep,iyi misin canım"
"İyi-iyiyim Melis.Yol yorgunluğundan herhalde."
"Hıhı." diyip kikirdedi Barış.
"Barııışş!"
"Tamam Kerem,sakin abi"
"Ne zaman çıkıcam buradan?"
Tam o sırada aynı doktor içeri girdi.
"Zeynep hanım.Gayet iyisiniz.Ben işlemleri başlattım hazır olduğunuzda çıkabilirsiniz.Bu arada erkek arkadaşınızla da bi ara psikiyatri bölümümüze gidin derim.Onun gerçekten sinirlerini kontrol etme problemi var."
"Doktoooor."
"Şey o benim erkek arkadaşım falan değil.Yani normal olarak arkadaşım."
"Evet normal arkadaşıyım onun böyle değersiz,modellik hayalinden bile önemsiz.."
"Yine başlama lütfen Kerem."
"Naptım yine ya?Ben çıkıyorum taksi çeviriyim."
"Tamam bizde ineriz şimdi."
"Barış,sende Kerem'le in hayatım."
"Peki."
Barış ve Kerem gider.
"Senin için o kadar endişelendi ki.Biz daha sana noldunu anlayamazken o ışık hızıyla yanına fırladı hemen kucakladı seni.O kadar endişeliydi ki.."
"Sahiden mi?"
"Evet."
"Ama bana söylediklerini duydun Melis,asla affetmiycek beni."
"Asla asla deme.Şuan kızgın ama yakında yumuşar.Kerem'i bilirsin sana pek kızamaz o."
"Bilmiyorum."
-
"İçeri gelmemizi ister misin?"
"Yok gerçekten teşekkür ederim iyiyim ben."
