Hastahaneye gittiğimizde polis Bruce'dan ifade almak için Onu karakola götürmüştü.Ben Onu soktukları garip odanın önünde bir oraya bir buraya dönüp duruyordum.Barbara gelmişti.Damian turkuaz hastahane koltuğa oturmuş elleri gözlerinde başı eğikti.Barbara yanıma geldi."Dick sakin ol.Damian'na bak Onu daha fazla endişelendiriyorsun."Damian'a baktım.Barbara haklıydı.Gidip yanına oturdum.Bana sulu gözlerle baktı."Sulugöz."Gülümsedim.Biraz kıkırdadı sonra yüzü düştü.Barbara dizlerine çömelip Damian'nın saçlarını karıştırdı."Üzülme Damian.Jason iyi olucak."Damian başını kaldırdı."Babam peki?Onu hapise tıkıcaklar."Damian sinirle kalktı."İstediğimde o Zaten!Onu ölüme terk etmeyeceğine söz veriyor Ve Onu kendisi öldürmeye çalışıyor!!"
Biz Barbara ile şaşkınca bakarken doktor çıktı.Biz yanına koştuk.Doktor bana baktı.
"Arkadaşımı oluyorsunuz?"
"Abisiyim.Buda Ablası."
"Şöyle açıklayacak olursam.Babanız olacak kişi aşırı vurmuş.Akciğerleri zarar görmüş.Üstüne aldığı bıçak darbesi böbreklerinde iç kanamaya yol açmış ama neyseki durdurduk.İçeri girebilirsiniz."
Barbara atıldı."Uyanık mı?"
"Şimdilik hayır."
Teşekkür edip içeri girdik.Damian uyanık olmasada koşarak Jason'a sarıldı.Ben ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.Barbara bana yaslanmıştı.Damian göğsüne yaslanmış ağlarken.Jason halsizce elini kaldırdı Ve Damian'nın saçlarını karıştırdı.
"Ha?!"
Damian sulu gözlerle Ona baktı.
"Sen ağlarmıydın?"
"Abi!!!"Damian ona aniden sarıldı.Jason şaşkındı.Bana baktı.
"Bana abi dedi..."
Barbara güldü."Hoşgeldin Jay."
Kısa ama iyi...
Üzgünüm sınav hazırlıkları vardı...
