Episode 17( Final )

2.1K 121 6
                                    

"ပိုင္!!! ဝိုင္!!!"

"ရႉး..."

အသံၾကားလို႔ ေျပးလာမိတယ္ ဆိုဖာေအာက္က အႁမႊာႏွစ္ေယာက္ကို ခလုတ္တိုက္မိေတာ့ အခ်က္ျပတယ္  ရႉးတဲ့..

အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ထမင္းစားခန္းကိုဝင္ၾကည္ေတာ့ ေဒါသမ်က္ႏွာနဲ႔ ႀကိမ္လံုးတစ္ေခ်ာင္းကိုင္ကာ ေအာ္ဟစ္ေနသူေလ...

ျဖစ္ၾကျပန္ၿပီဟ..

"ကေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဘာျဖစ္ရမလဲ ကိုကို႔သားေတြေပါ့ မနက္ ႏြားႏို႔ေသာက္ရမွာစိုးလို႔တဲ့ ညကတည္းက ပုလင္းေတြကိုခြဲထားတာၾကည့္စမ္း ေပပြေနတာပဲ ေဆးကကတ္ေတြလည္းလႊင္ပစ္ထားၾကတာ.. လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၿပီးဘယ္သြားပုန္းေနၾကလဲမသိဘူး.. ပိုင္ ဝိုင္ mama စိတ္မတိုခ်က္ဘူးေနာ္ ခုထြက္ခဲ့"

ေျပာလည္းေျပာ ကိုယ့္ကိုလည္းတြန္းတိုက္ကာထြက္သြားေသာသူ....

အခုလားကၽြန္ေတာ့္မွာ သူတို႔သားအဖေတြၾကားဗ်ာမ်ားေနရတယ္ေလ.. အႁမႊာသားႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ပိုင္နဲ႔ဝိုင္ဟာ သူ႔ mama  အတိုင္းျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ခ်စ္စဖြယ္ အတိ ရုပ္ပဲတူတာမဟုတ္ အက်င့္ကလည္းတူသလားမေမးနဲ႔ ...
မနက္တိုင္းႏြားႏို႔မေသာက္ခ်င္လို႔ဂ်ီက်တဲ့နဂ်ီေလးေတြနဲ႔ သူ႔ mama ရဲ႕ရန္ပြဲကေတာ့မရိုးႏိုင္တဲ့ မနက္ခင္းစစ္...
မတိုက္ပါနဲ႔လို႔ေျပာတာလဲမရ...သူက်ေတာ့မေသာက္...

"အား.. ပါးပါး အီး...ဟီး.."
"ပါးပါး....အီး..."

OmO...
ေဆာ္ပေလာ္တီးကုန္ၾကျပန္ပဟ...

ဧည့္ခန္းဆီအေျပးသြားေတာ့ ဆိုဖာေဘးမွာ မ်က္လံုးကိုလက္ေသးေသးေလးေတြနဲ႔ပြတ္ကာငိုေနတဲ့ သားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ႀကိမ္လံုးကိုင္လ်က္ မ်က္ရည္ေတြေဝ့ေနေသာ ခ်စ္ရသူ...
အရင္ ဒီေလာက္အေျခအေနမဆိုးပါဘူး....
သားေတြအနားထိုင္ခ်ကာ ရင္ခြင္ထဲေပြ႕ပိုက္ရင္းေခ်ာ့မိတယ္.. ခ်စ္ရသူကေတာ့ တုတ္ကိုခ်ကာ အခန္းထဲဝင္သြားေလၿပီ...

"တိတ္ တိတ္ ပါးပါးသားေလးေတြကို မားမားက ဘာလို႔ရိုက္တာလဲမသိဘူးေနာ္ မားမားကေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲ..."
"ပိုင္က အဲ့ေဆးႀကီးေတြမေသာက္ခ်င္လို႔ အင့္ လႊတ္ပစ္မိတာပါ.."
"ဟုတ္တာေပါ့ ပါးသားပိုင္ေလးက ေဆးမွမေသာက္ခ်င္တာေနာ့္"
"ဝိုင္က ပိုင္မႀကိဳက္ဘူးဆိုလို႔ ႏြားႏို႔ေတြကိုသြန္ပစ္တာပါ"
"Aigoo ဝိုင္ေလးက ပိုင္ေလးစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေပါ့ဟုတ္လား.."

ေခါင္းတဆက္ဆက္ၿငိမ့္တာ ေထာက္ခံေနတဲ့ သားႏွစ္ေယာက္... ေအာ္ ဒါဟာသူတို႔ရဲ႕အေသြးအသက္ကေလးေတြမို႔..

"ပိုင္..ဝိုင္.."

သားေတြကိုေပါင္ေပၚဆြဲတင္ကာ.. ေခါင္းေလးေတြကိုဖြဖြပြတ္ေပးရင္း...

"သားတို႔ mama က သားတို႔ကိုအရမ္းခ်စ္တာသိတယ္မဟုတ္လား.."
"ဟုတ္"
"ေဆးတိုက္တာ သားတို႔က်န္းမာၿပီး သန္မာလာေအာင္ေလ မားမားက ခ်စ္လြန္းလို႔အဲဒါေတြကို သားတို႔မႀကိဳက္မွန္းသိေပမဲ့ဇြတ္တိုက္တာေပါ့.. မားမားကိုမခ်စ္ဘူးလား"
"ခ်စ္တယ္"
"ဒါဆို မားမားရဲ႕ေစတနာကိုနားလည္ရမယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ ေနာက္ဆိုပိုင္ေလးေဆးကတ္ေတြမလႊင့္ပစ္ေတာ့ပါဘူး"
"ဝိုင္လည္းေနာက္ဆိုႏြားႏို႔ေတြမသြန္ပစ္ေတာ့ပါဘူး"
"လိမၼာ လိုက္တာ ပါးသားေတြက လာမားမားကိုသြားေတာင္းပန္ရေအာင္"

အခန္းတံခါးဝေရာက္တာနဲ႔ၾကားရတဲ့ ရွိုက္သံတိုးတိုး ေအာ္သူဟာ သားေတြကိုတစ္ခုခုလုပ္မိတိုင္း လူမသိေအာင္ ခိုးဝွက္ငိုတတ္သူေလး...

"ကေလး "
"အာ ကိုကို လာေလ"

မ်က္ရည္ေတြကို အျမန္သုတ္ကာ လွည့္ၾကည့္လာေလသူ...
သားေတြကိုေတြ႕ေတာ့ အျပံဳးေဖ်ာ့ေဖ်ာ့နဲ႔လက္ကမ္းေပးေလရဲ႕.. သားေတြကလည္းသူတို႔ မားမားရင္ခြင္ထဲ အတင္းတိုးဝင္ရင္း ေတာင္းပန္ရွာတယ္...

အခုေတာ့လဲမနက္ခင္း စားပြဲဝိုင္းေလးကေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြဖံုးလႊမ္းေနျပန္ေလသည္...
ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့သားေတြရယ္... ဆူတလွည့္ေခ်ာ့တလွည့္နဲ႔ သားေတြကိုမုန္႔ေကၽြးေနတဲ့ ခ်စ္ရသူရယ္.... ေပ်ာ္ရႊင္မႈ.. ၾကည္ႏူးမႈ..ဝမ္းနည္းမႈ.. အားေပးေဖးကူမႈ... ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့မိသားစုကေလးရယ္...
ဒါေတြအားလံုးက သူရယ္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ မ်က္ရည္ေပါင္းမ်ားစြာခင္းၿပီးရလာတဲ့ ဆုလာဒ္ေလးတစ္ခု...

ဘာေတြျဖစ္ျဖစ္အနားမွာ အျမဲေဖးမ ေပးခဲ့တဲ့ ကေလးေလး ေနာက္ဘဝဆိုတာရွိရင္ေတာင္ မင္းကိုပဲဆက္ခ်စ္မယ္...

မ်က္ရည္ေတြသုတ္ဖို႔လက္တစ္စံုကိုအျမဲအသင့္ျပင္ရင္း..ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကိုဖန္တီးေပးတတ္တဲ့ ကိုကို  ခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္ပိုတဲ့စကားလံုးရွိရင္ေျပာခ်င္ေသးတယ္......

~~~~~~~~~~~~~~♡♡The End♡♡~~~~~~~~~~

မနက္ျမန္ဆိုၿပီး အၾကာႀကီးေစာင့္ခိုင္းမိတာအရမ္းအားနာပါတယ္... ေရာက္ေနတဲ့ေနရာကလိုင္းမမိလို႔ပါ ေတာင္းပန္တဲ့အေနနဲ႔ Oc fic ေလး up ေပးထားတယ္ တစ္ပတ္ေလာက္ထပ္ေပ်ာက္မယ္ေနာ္ ဖုန္းမွန္ကြဲသြားလို႔ညေန ျပင္ဆိုင္ပို႔ေပးရမွာမို႔ပါ..
Love you all...😘😘😘

Thank you for reading and voting

My Little Cuttie Boyfriend ( Baohan Yaoi ) Zawgyin+unicodeWhere stories live. Discover now