Μικρή Βαλίτσα

11. Αποτύπωμα

                                                            11. Αποτύπωμα

Καίγομαι και σιγολιώνω

και για σένα μαραζώνω

αχ, τι καημός...

Η μέρα προβλεπόταν δύσκολη και ο τραγουδιστής είχε όρεξη για μελοδράματα και χαμένες αγάπες. Από νωρίς το πρωί τον είχε κυριεύσει μια αδιόρατη νευρικότητα που όλο και αυξανόταν. Το πόδι του τρεμόπαιζε επάνω στο πεντάλ και τα δάχτυλα του χτυπούσαν ρυθμικά το τιμόνι, καθώς περίμενε το φανάρι να γίνει πράσινο. Έχε χάρη που η μηχανή είχε παρουσιάσει βλάβη και την είχε δυο μέρες στο συνεργείο.

Με αετίσιο βλέμμα κοίταξε μέσα από τον καθρέφτη μια μηχανή μεγάλου κυβισμού που πέρασε ξυστά από κοντά του και χάθηκε μέσα στο χάος των τετράτροχων που αγκομαχούσαν μέσα στην κίνηση. Η ανησυχία του δεν έλεγε να κοπάσει. Ο αρχηγός αιφνιδιαστικά εχθές τη νύχτα ανακοίνωσε πως θα επισκεπτόταν με όλο του το επιτελείο τα παλιά γραφεία της οργάνωσης. Ήθελε-λέει-να να δει με τα ίδια του τα μάτια τους ξένους, να αποτυπώσει τα πρόσωπα τους. Και γνωρίζοντας καλά τον αρχηγό, ήξερε πως σίγουρα είχε ιδιοτελή κίνητρα. Δεν θα έχανε την ευκολία του γραφείου του, ούτε θα ξεσήκωνε όλη τη συνοδεία του για να πάει στην άλλη άκρη της πόλης. Ειδικά σε καιρό εκλογών.

Μίλησέ μου μίλησέ μου

δε σε φίλησα ποτέ μου...

Έκλεισε με μανία το ραδιόφωνο. Η φωνή του διάσημου τραγουδιστή που διασκεύαζε ένα παλιό παραδοσιακό τραγούδι άρχισε να ακούγεται εκνευριστικά μελωδική. Γαμώτο! Μπορεί αυτή να ήταν η τελευταία μέρα θα την έβλεπε. Μπορεί ο αρχηγός να έδινε εντολή να τους διώξουν. Θα την έχανε και όλα είχαν μείνει ανολοκλήρωτα... Όλα... Ήθελε να τη γνωρίσει, να μάθει τόσα για εκείνη, να της πει άλλα τόσα... Πίστευε πια ότι έστω αυτή η ελάχιστη εμπιστοσύνη που είχε καταφέρει να δημιουργηθεί, καταστράφηκε πλήρως.

Είχαν περάσει τρεις εβδομάδες από την τελευταία φορά που την είχε δει. Πέρασε τις γιορτές χωρίς να πάει ούτε μια φορά στα παλιά γραφεία. Είχε προσπαθήσει να πείσει τον εαυτό του πως δεν ήθελε να τη δει. Πως η ιδιότυπη αυτή σχέση ήταν επιβλαβής και για τους δυο. Από την άλλη, όμως, ήταν σαν να του είχαν στερήσει το οξυγόνο του, σαν να είχε κόψει το ισχυρότερο ναρκωτικό του κόσμου και να ήταν έτοιμος να κυλήσει σε πιο σκοτεινά μονοπάτια για να το ανακτήσει...