Bu benim ilk şiirim net bir tarih hatırlayamıyorum ama 2016 yılında yazmıştım bir ara şiir yazmaya ara vermiştim fakat yeniden yazmaya başladım şiir yazmak benim en saf dertleşme halimdir. Bu yüzden şiire aşığım..
Kalbim sıkışıyor,
Daralıyorum...
Boğulur gibi,
Çok çaresiz kalıyorum.
Ölümü özlüyorum..
Kah zehirli bir ok
Kah denizin gökyüzüne olan aşkı
Kah mevsimine küsmüş bir çiçek
Anlatamıyorum ki kimseye...
Yaşıyorum içimdeki karanlıkta
Çaresiz ruhum aydınlık görmedi ki hiç
Sanki ölümü bekler gibi
İnsan nasıl sevebilir ki
Böyle denli yalnızken
Kendi içinde savaş verirken
Şafak vakti sökerken geceyi
Karanlığı aydınlatan yıldızlar
Güneşe bırakır yerine
Ve aydınlanır
Karanlık, kimsesiz, korkunç gece
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUMUN RENGİ
PoetryBir gece ağlarken bir kaç hıçkırık bir kaç sözcük ağzımdan döküldü ve yazmaya başladım.Aslında derdimi anlatmak için sadece bir kağıt bir kalem yeterliymiş. Meğer şiir benim sığındığım en güvenilir limanmış.
