9. La Séduction

194 8 11
                                    

Ik kleedde me zo snel mogelijk aan en haastte naar het parkje bij mij in de buurt. Rida stond daar al op me te wachten. Rida: 'Hey Hayat. Waarom moest ik hier naartoe komen?' ik: 'Ik heb je hulp nodig'. Rida: 'Hoezo? is er iets gebeurd? Heeft iemand je...'. Ik: 'Rustig aan er is niks ergs.' Rida: ' Oke wat is er dan?' Ik: ' Je moet me helpen lid te worden van de maffia.' Hij bleef me een tijdje aan staren. Dat begrijp ik ook wel het is niet alsof er elke dag zoiets van hem wordt gevraagd. Hij verbrak de stilte met een felle reactie. Rida: ' BEN JE GEK GEWORDEN!!' Ik: 'Luister eerst naar het plan oke. Jij gaat met me mee naar La séduction.' Rida: 'De shisha lounge hier in West?' Ik: ' Ja, jij gaat me aan hun voorstellen. Aangezien jij er in zit komt het veel betrouwbaarder over.' Rida: ' Wat wil je dat ik zeg?' Ik: ' Dat ik een goeie aanwinst zou zijn voor de maffia.' Rida: ' Dit is waarschijnlijk het domste plan dat ik ooit heb gehoord.' Ik: ' Het gaat werken heb er vertrouwen in of heb tenminste vertrouwen in mij.' Hij bleef stil niet wetend wat hij moest zeggen, maar ik wist precies wat ik moest zeggen. Het verdriet en de schuld namen mijn mond over en spraken voor mij. Ik: ' Weet jij hoe het voelt om je broer voor je eigen ogen te zien sterven? Het gevoel dat dit allemaal jouw schuld is en dat het schuldgevoel je beetje bij beetje vanbinnen op eet? Of hem te zien in je dromen hoe hij koud en alleen onder de grond ligt. En dat door mijn nieuwsgierigheid, maar ook door die monsters van de maffia. Die hem heel makkelijk zijn leven ontnamen. Zij worden waarschijnlijk nooit gepakt en daarom neem ik het recht in eigen handen. Ik heb mijn broer een belofte gedaan en die kom ik na maakt niet uit hoelang het duurt.' Rida was verbaasd dat dit was hoe ik me voelde sinds de dood van Tarik. Rida: ' Je weet dat er een grote kans bestaat dat ze je vermoorden hè.' Ik: ' Ik ga liever dood en dat ik het geprobeert heb, dan dat ik stil blijf zitten en hun hun gang laat gaan. Dus ik heb 1 vraag voor jou. Ga je me helpen of niet, want anders kan je er zeker van zijn dat ik dit alleen doe.' Hij keek me aan met grote twijfels maar stemde toch toe. Rida: ' Oke ik help je. Wees om 7 uur klaar. Ik kom je dan ophalen.' Ik keek hem met een grote duivelse grijns aan. Denkend aan het moment dat ik mijn wraak krijg.

* Een paar uur verder*
Rida kan nu elk moment komen. Ik moet me snel omkleden. Ik deed me kastdeur open en zocht erdoor heen. Deze mannen zijn beesten dus houden zij denk ik van vrouwen die strak gekleed zijn en wat huid tonen. Hoewel ik dat verafschuwde had ik geen keus. Ik pakte een strak, kort, bordeaux rood jurkje uit me kast en deed er mijn velvet rode schoenen bij. Ik keek in de spiegel en herkende mezelf amper. Dit was ik totaal niet van mezelf gewend. But desperate times call for desperate measures. Ik was blij dat me ouders niet thuis waren, want als ze me zo zagen pfff wat er dan zou gebeuren. Op dat moment hoorde ik de deurbel. Ik ging de trap af, maar dat was moeilijk met 14 cm lange hakken aan. Ik opende de deur en zag hoe Rida's kaak wijd openviel. Rida: ' we....ik bed... wooow.' Ik: 'Wat, nog nooit een meisje in een jurk gezien.' Rida: 'Jawel, maar ik heb JOU nog nooit zo gezien.' Ik: 'Zo als ik altijd zeg "voor alles een eerste keer".' We begonnen allebei te lachen. Ik merkte dat ik aan het blushen was. Ik keek naar beneden om zijn blik te vermijden, maar ik voelde zijn ogen brandde op mijn huid. Ik: ' We moeten denk ik gaan nu.' Rida: ' Oh ja, isgoed.' Ik stapte in zijn auto en we reden naar La séduction. Toen we daar aankwamen kreeg ik het een beetje benauwd. Ik realiseerde toen pas dat ik de moordenaars van mijn broer ging ontmoeten. Maar ik moest me sterk houden voor mezelf en voor Tarik.
Rida: ' Ben je ready.' Ik: ' Zo ready als je maar kunt zijn.' We liepen naar binnen en ik stikte gelijk in de shisharook. We keken rond en toen porde Rida me in mijn zij. Rida: ' Zie je die mannen daar in de hoek.' Ik doorzocht de kamer met mijn ogen tot dat een groep Marokkaanse mannen in een hoek mij opvielen. Ik: ' Ja ik zie ze.' Rida: ' Dat zijn leden van de maffia. Zie je de man in het midden?' De man in het midden was een man van ongeveer 27 jaar met zijn haar naar achteren gekamd. Zijn kaaklijn was zo scherp als een mes. Ik merkte dat ik te lang aan het staren was en dat Rida stond te wachten op een antwoordt. Rida: ' Aarde aan Hayat, ben je er nog?' Ik: ' Uhhhh... Ja ja ik zie hem.' Rida: ' Dat is de baas van de maffia. Hij heet Mourad. Ik ga je aan hem introduceren dus gedraag je normaal.' Ik: ' Isgoed lets go.' We liepen naar hun toe. Elke stap was een stap dichterbij deze moordenaars. Mijn maag voelde als een draaikolk aan. Ik moet mezelf kalmeren en rustig blijven ademen. Rida: ' Salam drerrie alles goed?' Mourad: 'Salam a niffo alhamdullilah alles gaat goed. Ey wie is dat snoepje aan jouw zij?' Ik walgde gewoon nadat hij dat zei. Wat een bledder. Rida: ' Haar naam is Hayat en ik denk dat zij een goeie aanwinst zou zijn voor de maffia.' Mourad begon hard te lachen. Ik zag de grap er niet in. Mourad: ' Hoe zou ZIJ een goeie winst zijn?' Rida: ' Ze is een goeie onderhandelaar. Dat komt van pas bij deals. Heel gedreven gaat door totdat ze haar doel heeft bereikt. En laten we eerlijk zijn het is een knap meisje dus dat kan van pas komen bij het verleiden van de vijand.' Hij keek me onderzoekend aan. Van top tot teen werd ik gescand. Het voelde alsof zijn ogen recht door mij heen keken. Mourad: ' Aangezien jij 1 van de beste mannen bent die wij hebben en dus als jij iets in haar ziet ben ik bereid dat ook in te zien.' Ik was zo blij dat dit was gelukt, maar dat moest ik niet laten zien. Mourad: ' Breng haar vrijdag mee naar de loods. Daar zullen we wat tests uitvoeren. Als ze slaagt is ze binnen zo niet is dat niet mag ze met die mooie benen weer vertrekken.' Rida: ' Oke tot vrijdag dan.' Rida en ik liepen naar buiten en ik begon meteen te lachen. Ik: ' Rida het is gelukt oh mijn God hahahahahah.' Ik was zo blij dat ik Rida vast greep en zoende. Ik trok mezelf snel weg. Ik: ' Sorry ik was te enthousiast.' Rida: ' Maakt niet uit. Kom ik breng je naar huis.' Rida zette me af en reed toen weg. Ik liep naar de deur en net toen ik naar binnen wilde gaan zag ik een briefje onder de deur liggen. Ik opende het en wat er in stond zendde rillingen door me hele lichaam. "Weet je zeker dat je lid wilt worden? Ga niet verder voordat je spijt gaat krijgen- Anoniem" Niemand weet hiervan behalve Rida en ik. Betekent dat, dat iemand ons volgt en weet wat ik van plan ben??

Niet alles kan smooth verlopen in het leven en dat weet Hayat als geen ander. Chapter 10 soon.

Wraak van HayatWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu