Risale-i Nur = Birinci Söz-Altıncı Söz

<p xml:lang="tr-TR">

<p xml:lang="tr-TR"> 

وَبِهِ نَسْـتَعِينُ 

   

 اَلْحَمْدُ ِللهِ رَبِّ الْعٰالَمِينَ وَالصَّلٰوةُ وَالسَّلاَمُ عَلٰى سَيِّدِناَ مُحَمَّدٍ وَعَلٰۤى اٰلِهِ وَصَحْبِهِ اَجْمَعِينَ

1

<p xml:lang="tr-TR">Ey kardeş! Benden birkaç 

nasihat

 istedin. Sen bir asker olduğun için, askerlik

temsilât

ıyla, sekiz hikâyeciklerle birkaç 

hakikat

i nefsimle beraber dinle. Çünkü ben nefsimi herkesten 

ziyade

nasihat

e muhtaç görüyorum. Vaktiyle sekiz âyetten istifade ettiğim Sekiz Sözü biraz uzunca nefsime demiştim. Şimdi kısaca ve 

avam

lisanıyla nefsime diyeceğim. Kim isterse beraber dinlesin.

<p xml:lang="tr-TR">Birinci Söz

<p xml:lang="tr-TR">

BİSMİLLÂH

 her 

hayr

ın başıdır. Biz dahi başta ona başlarız. Bil, ey nefsim, şu

mübarek

 kelime, İslâm 

nişan

ı olduğu gibi, bütün 

mevcudât

ın 

lisan-ı hâl

 ile 

vird-i zebân

ıdır. 

Bismillâh

 ne büyük, tükenmez bir kuvvet, ne çok, bitmez bir bereket olduğunu anlamak istersen, şu 

temsîlî

 hikâyeciğe bak, dinle. Şöyle ki:

<p xml:lang="tr-TR">

Bedevî

 Arap çöllerinde seyahat eden adama gerektir ki, bir kabile reisinin ismini alsın ve 

himaye

sine girsin—tâ 

şakî

lerin 

şer

rinden kurtulup 

hâcât

ını 

tedarik

 edebilsin. Yoksa, tek başıyla, 

hadsiz

 düşman ve 

ihtiyacat

ına karşı perişan olacaktır. İşte, böyle bir seyahat için, iki adam 

sahrâ

ya çıkıp gidiyorlar. Onlardan birisi 

mütevazi

idi, diğeri 

mağrur

. 

Mütevazi

i, bir reisin ismini aldı; 

mağrur

 almadı. Alanı her yerde

selâmet

le gezdi. Bir 

kàtıu’t-tarîk