In love with a nerd

*5

Γύρισα και είδα ότι ήταν ο Χρήστος.Αμεσως του χαμογελασα.

-"Εμ θες να πάμε μια βολτα,γιατί εδώ έχει πολύ φασαρια;;" με ρωτάει ντροπαλα και εγώ κουνάω το κεφάλι μου καταφατικα.

Βγήκαμε από το μαγαζί και αρχίσαμε να περπαταμε και μιλαγαμε περί ανέμων και υδάτων.Σε κάποια φάση φτασαμε μπροστά από μια πολυκατοικία.

-"Εδώ μένω,θες να πάμε να κάτσουμε στην ταρατσα;;" με ρωτάει και εγώ δέχομαι.

Όταν φτάνουμε πάνω η θέα είναι μαγική,μπορείς να δεις καθαρά όλα τα αστέρια.

-"Μαρεσει να έρχομαι εδώ να κάθομαι και να βλέπω την θεα" λέει και πάει και κάθεται σε έναν καναπέ που έχει τοποθετήσει λογικά ο ίδιος για να έχει κάπου να κάθεται.Χαζευω άλλο λίγο την θέα και έπειτα πάω και κάθομαι στο καναπέ αλλά όχι κοντά του.Μενουμε για λιγο σιωπηλοι κοιτάζοντας τον ουρανό.Μετα από λίγο το κρύο χειροτερευει και εγώ αρχίζω και τρέμω.

-"Μπορείς αν θες να έρθεις πιο κοντά για να ζεσταθεις" λέει ντροπαλα.

Πάω πιο κοντά του,με σκεπαζει με το μπουφάν του και περνάει το χέρι του γύρω μου ώστε να με ζεστανει.Επειτα σπάει την σιωπη ανάμεσα μας.

-"Το βλέπεις όλο αυτο;;" είπε δείχνοντας τον ουρανό.

-"Είσαι πολύ πιο όμορφη από αυτό. Είσαι υπεροχη,για εμένα πάντα θα είσαι." είπε και αμέσως του χαμογελασα και του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο.Τι όμορφα λόγια,κανείς δεν μου έχει ξαναπεί κάτι τόσο όμορφο.Επειτα ξαπλωνω στο στέρνο του,μπορώ να ακούσω τον ήχο της καρδιάς του,αρχίζει να μου χαϊδευει τα μαλλιά μέχρι που αποκοιμηθηκα.

Την επόμενη μέρα ξύπνησα,κοίταξα γύρω μου και βρίσκομαι ακόμα στην ταρατσα από χτες.Γυριζω και βλέπω τον Χρήστο δίπλα μου να κοιμάται αυτόματα χαμογελαω,είναι τόσο όμορφος ακόμα και όταν κοιμάται,χαϊδευω απαλά το πρόσωπο του για να μην τον ξυπνήσω.Ξυπναει μόνος του μετά από λίγο,με βλέπει και χαμογελάει.Ποσο μου αρέσει όταν χαμογελάει..πόσο μου αρέσει όταν εγώ είμαι ο λόγος που χαμογελάει.Μετα από λίγο σηκώνεται και μου δίνει ένα φιλί στο μέτωπο.

-"Καλημερα" λέει και του απαντάω αντίστοιχα.

-"Καλημέρα υπναρα,νομίζω πως ήρθε η ώρα να φυγω" λέω και βλέπω αμέσως το χαμόγελο του να σβήνει.

-"Θα ήθελα να μείνω και άλλο απλά πρέπει να γυρίσω σπίτι,να με δει η μαμά γιατί λείπω μια ολόκληρη μέρα. " προσθέτω,και κουνάει το κεφάλι του ότι καταλαβαίνει.Σηκωνομαι να φύγω,όμως νιώθω ότι κάτι λείπει,οτι κάτι έχω ξεχάσει.Γυρναω πίσω και πάω και του δίνω ένα πεταχτο φιλί και μετά χαμογελαμε και οι δύο ασυναισθητα.

-"Εμ υποθέτω ότι θα τα  ξαναπούμε" λέω και βάζω μια τουφα πίσω απο το αυτί μου.Θεε μου,νομίζω δεν έχω υπάρξει ποτέ πιο ευτυχισμένη από τώρα..

Καλέ καλέ,έβαλα κεφάλαιο κάποιος φούρνος θα γκρεμιστηκε😂

Λοιπόν αν σας άρεσε και θέλετε να ξανα βαλω παρτ πιο γρηγορα (κατα τα χριστουγεννα,joke😂)βάλτε της ενα αστεράκι και αφήστε ένα σχόλιο.
Τα λέμε😇