perfect // kim seokjin (✓)

4

Genç kız tereddüle banktaki yerini aldı.

Olması gerekenden yarım saat geç gelmişti bugün parka. Gitmekle gitmemek arasında düşünmüştü uzunca. Sonra gitmesi gerektiğine karar vermişti.

Kim hayatının aşkı ile göz göze gelebiliyordu ki?

Sırt çantasından defterini ve kalemini aldı ve kucağına koydu. Yazmakla yazmamak arasında gidip geliyordu.

Bugün çok tereddüt ediyordu.

Defterin lastiğini çekti, kapağı kaldırdı. "Pembe Kazaklı Çocuk" sayfasını avtı ve kalemi defterin arasına bıraktı.

Şöyle uzaktan bakınca ne de çok şey yazmıştı onun hakkında. Kimseden bu kadar uzun bahsetmemişti defterine.

Mükemmel olan ona iyi gelmiyordu.

Gözlerinin önünde sallanan ufak bir el ile kafasını kaldırdı defterinden heyecanla. Ufak bir çocuk vardı karşısında, elinde bir papatya ve iki palaroid fotoğraf.

Çocuk çok hızlı konuşuyordu.

Yavaş olmasını işaret edip çocuğu okudu. Fotoğrafları ve papatyayı tutuşturup kızın eline, sahil yönünü gösterdi. Oradaki bir ağabey verdi, demişti.

Genç kız kafasını kaldırıp çocuğun gösterdiği yere baktı.

Fotoğraf makinesinin lensini kendisine doğrultmuş, yanındaki iki çocukla beraber fotoğrafını çekiyordu. Elini V yapıp gülümsüyordu sadece.

Genç kız yutkunup titreyen elleriyle palaroide baktı. Kendisiydi fotoğraftaki, uzaktan çekilmişti ufka bakarken. Yüzüne gökyüzünün ve güneşin renkleri vurmuştu. Kendini ilk kez güzel hissettiren bu fotoğraf ona bir tablo gibi geliyordu.

Fotoğrafın altında kalan boşluktaki yazıyı okudu.

Mükemmel, yazıyordu.

Arkasını çevirdi ardından. Bu sefer daha uzun bir yazı vardı.

Buradan baktığımda muhteşem görünüyordun, seni çekmek zorundaydım. Lütfen bu papatyayı da kabul et, bir özür olarak.

Fotoğrafın bir kopyası bende. İstersen onu da sana verebilirim. Umarım vermemi istemezsin ㅋㅋ

Söylesene, böylesine bir güzelliği başka nerede görebilirim?

Nefesi kesildi genç kızın, kalbinin ritmi bozuldu.

Titreyen elleri ile papatyayı ve fotoğrafları defterinin arasına koydu, kapağını kapattı ve lastiğini taktı. Ardından kalem ile birlikte çantasına koydu yeniden.

Üzerinde hissettiği gözler ile tekrar başını kaldırdı çocuğa doğru.

Gülümsüyordu mükemmel olan.

Dudağını ısırdı utançla genç kız. Yanakları kızarmıştı.

Hafifçe gülümseyip başıyla selam verdi çocuğa. Karşılığı gecikmedi.

Uzunca bir süre gözleri ayrılmadı ikilinin, çocuğun arkadaşları ona seslenene kadar.

Gitmeden önce çocuk el sallayıp gülümsedi kıza.

Genç kız karşılık verene kadar çocuk uzaklaşmıştı bile.

Y/N:

Finale soooooooooonnn 11111