Uslanmaz kaleme, yıpranmış sayfalara armağan olsun her dert,
Zindan olsun çıkama tasa.
Ne yollar ne denizler gördüm üstünden köprüler aşan,
Armağanım, tütün ve öksürmekle girdiğim 22 yaşa.
Benden bekleme bir puket papatya,
Ben sana beste beste kin getirdim.
İkramım naçizane bir kadeh şaraptır.
Kâfi, ben geçen bahar bin şişe devirdim.
Gözlerim ondan buhran sarısı, dilim ondan mayhoş, fikirlerim ondan devrik.
Sevdim deme bana, ne anlarsın,
Bizlerse filizlenmeyen çayırları, karakuru sevdik.
Bahar ne mi?
Yüzlercesine aşık olup, biriyle yaşamaktır sevdayı.
Velakinler de kalan sonbaharı,
Anlatma, aşk kabullenmektir belayı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gamzelerde açardı Gökkuşağı
PoesíaKalemi kağıttan ayırmak, bu katil olmak gibi. Ruhu bedenden ayırmak, bu abdal olmak gibi.
