STILL NOT OVER YOU (ON GOING)

(CHAPTER 1)

[Acy’s POV]

Papunta ako ngayon sa park, dala ko yung cupcake na binake ko para kay Rio. Sana nga magustuhan niya e.

May usapan kasi kami na dun na magkita. So yun, nag-ayos pa ako. Halos ilang oras din yun. Pero pagpunta ko

Si Rio. May KAHALIKAN. O_O

Napahinto na lang ako sa paglalakad.

Yung halos di ko na din alam gagawin ko. Yung makita ko silang sarap na sarap sa ginagawa nila halos malaglag na panga ko. Di ko na nga rin napansin nabitiwan ko na pala yung hawak ko.

Sobrang nagulat talaga ako sa kanila.

Alam kong konti na lang tutulo na luha. Ayokong umiyak.

Ayoko--

Ayokong makita niya akong ganito.

Gusto ko siyang siyang sigawan, sampalin, awayin, PATAYIN AT ipa-RAPE kay BARNEY. Pero joke lang yung mga naka-UPPERCASE. Mahal ko yun. Malandi siya! Kalalaki niyang tao--

Nakita niya ako at yun napatigil siya sa ginagawa nila.

Tumalikod na lang ako at maglalakad pauwi pero napansin kong sinusundan ako ni Rio.

Tumigil muna ako. “So, Ano yun? Hahaha. Ang saya niyo naman. Naabala ko ba kayo?” nakatingin lang siya sa akin habang ako magiyak-ngiyak ko yang sinasabi sa kanya.

Sana sinabi niya kung ayaw na niya. Sakit sa ulo. Woohh!! Sakit sa puso. “Hmmm... Mukhang nakahanap ka ata. Mas maganda. Mas sexy. Mas pa sa akin. Kayo na pala? Di mo naman ako nasabihan. Congrats ha. Push mo yan. S-sige, a-alis na ako... May gagawin pa kasi ako. Bye.”

Pagkasabi ko niyan, tumakbo na ako. Parang nablock na din ako e. Yung parang ikaw na lang mag-isa sa mundo.

Sobrang bilis ng pangyayari.

Narinig ko pang sinisigaw ni Rio pangalan ko pero wala akong paki.. Di na lang ako lumilingon.

Tuloy-tuloy lang ako sa paglalakad.

Dahil walang-wala na talaga ako. Kung saan-saan na ako pumupunta. Kung saan-saan ako napapadpad. Tumutuloy-tuloy lang ang mga mata ko sa pagluha. Mga paa ko naman di din humihinto sa paglakad.

Napansin ko na lang na napadpad na ako dito sa may fountain. Pagod na ako. Kailangan ko na itong ibuhos.

Sobrang bigat, di ko na macontrol. Yung parang cloud na sa super bigat dahil sa madami itong laman na tubig.

Napaupo na lang ako sa may bench dun at dun na ako nag-iiyak.

Hindi naman kasi ako ganun kaganda. Simple lang. Di katulad ng e-EX ko na sobrang gwapo, sikat, campus heartthrob, varsity pa.

Gulat nga ako nung sinabi niyang gusto daw niya ako. Seryoso daw siya sa akin. Almost 5 months niya nga akong niligawan. Pero ano yung kanina? Hindi man lang nag-explain.

Napaupo na lang ako sa may bench dun at dun na nag iiyak.

Pinagbubunot ko din ang mga damo. Ito na lang yung napagbuntunan ko ng galit.

“Tang*na ka!! *sniff* Pano mo nagawa sa akin yun?!!” tapos humagulgol na naman ako ng iyak.

“A-aa.. *cough* *cough* m-miss oh” sabay abot sa akin. Nagulat ako sa nagsalita pero dinedma ko lang siya.

Pero still nakatayo pa din siya, nakatingin sa akin at hawak yung panyo na gusto niyang ibigay sa akin.

“A-ano bang problema mo miss?” tanong niya sa akin na agad ko namang kinainis.

Namula ako sa sinabi niya.

“Problema ko!? Ha!? I-ikaw! Kayong mga lalaki kayo!” pasigaw kong sagot tapos hagulgol lang ako ulit.

Kita ko sa kanya ang pagkagulat at medyo naguguluhan.

“H-ha? Sorry miss ah.. Andito lang naman ako para iabot sayo tong panyo” then pagkasabi niya kinuha ko na din and nagpunas na ng luha.

“W-wait ahh.. Babalik din ako agad” umalis na siya. Saan pupunta yun? At bat babalik pa daw siya?

mm.. pero mabango panyo niya..

Nagpatuloy lang ako sa pagngawa.

Pagbalik niya, may dala siyang ica cream and gitara. “Ice cream oh para gumaan naman ng konti yang problema mo” nung ialok niya sa akin yung ice cream nag alangan pa akong kunin yun. Pero kinuha ko din at kinain. “Kakantahan na lang kita *smile*” Then he started strumming guitar.

“If you ever leave me baby,

Leave some morphine at my door”

Napatigil ako sa pagngawa pero patuloy pa din ang mga luha ko sa pagbagsak

“Cause it would take a whole lot of medication

To realize what we used to have,

We don’t have it anymore.

There’s no religion that could save me

No matter how long my knees are on the floor

So keep in mind all the sacrifices I’m makin’

Will keep you by my side

Will keep you from walkin’ out the door.

Cause there’ll be no sunlight

If I lose you, baby

There’ll be no clear skies

If I lose you, baby

Just like the clouds

My eyes will do the same, if you walk away

Everyday it will rain, rain, rain...”

Then he stops on strumming his guitar and he wiped my tears...

Mas lalo yata akong napaiyak sa kanta niya... Napayak nalang ako bigla sa kanya, then siya naman he caress my back.

Pagkayakap ko I feel something

Weird. Basta ewan.

“Ano nga pala pangalan mo?” tanong niya nung medyo naglayo na kami sa pagkakayakap.

“Ha? M-mycedelle. Im Mycedelle Vhi Guttierez” utal-utal kung sagot

kasi naman nakakahiya. Sinigaw-sigawan ko siya kanina. Niyayakap yakap ko pa di naman kami magkakilala.

He gives his hands to shake hands with me. “Mm... So Mycedelle pala name mo. By the way, I am---” putol niyang sabi dahil may tumatawag sa kanya sa bandang likod.

“Pare!” sigaw galing sa likod. Napalingon na lang siya.

“Vonne!!”

Naglakad yung sumisigaw papunta sa direksyon namin “Bro! Kanina ka pa namin hinahanap. Tara na.” Sabi sa kanya nung lalaking sumisigaw. Kaibigan niya ata. Tapos umaalis na sila.

Vonne? Vonne yun lang narinig kung name niya. Yun ata. Di ako sure. Yaan na nga.

Ayy... Wait naalala ko na nasa akin pa pala yung panyo niya. Nawala naman na sa isip ko. Paano ko ibabalik to? Remembrace. Hahaha

Author’s Note: Yan po muna. Pacomment na lang po. Demanding po talaga ako :D Pakishare and pa-vote narin. Hahaha :)) Thank you po XD