Zeyno'nun Gunlugu (1. bolum)

98 1 0
                                    

Merhaba... Ben Zeynep...

Bugun ilk defa gunlugume yaziyorum ve gayet heyecanliyim. Birazda kendimden bahsetsem iyi olacak sanki. 9. sinifa gidiyorum ben pek fazla calismayi sevmedigim icin ailem zorla beni dershaneye gonderiyor ve haftasonlari 3-4 saat kitap okuyacagima orada bos bos oturuyorum. Anlayacaginix kadariyla ben bir kitap kurduyum. Elime ne verirseniz okurum. Pek fazla arkadas ortamina girmem. Bir ben bir kitabim bir de Aysen. He Aysen kim mi? Aysen benim dostum. Yazlarimiz bile beraber gecer. Ailelerimizi de zor bela tanistirmistik zaten.

Neyse ben bugun olanlari anlatsam iyi olacak. Bugun kalktim. Ama oyle boyle bir kalkis degil. Ruyamda annem babamla tekrar evleniyorlardi. Mutluluk cigligiyla uyandim. Hemen annem yanima gelip "Ne yapiyorsun sen burada? Koca kiz oldun artik ne çığligi bebek degilsin hadi bir an once kalk" dedi. Anneme bu ruyayi anlatsam beni parcalar emin olun. Hem gordugum ruyadan dolayi hemde buna cok mutlu olup cigliklar icinde uyanmam icin. Sonra biraz uyku mahmurlugu gecince asagi indim. Annemin yanina mutfaga. Annem mutfagin arkasinda kucuk mutfak penceremizden gorunen Erik Agacimiz'a bakiyordu. Onu ben dogunca annemle babam dikmisler oraya ve su an benle yasit o agac. Ne anilara tanik oldu o agac. Erigide cok guzel olur.

Annemin yanina gidip "Ne oldu yine dalmissin Hemsire Guzin Hanim" dedim bi yandanda anneme mânali bir bakis attim. Annemde beni hic umursamaz zaten de bugun ayri bir nesesizdi "Kahvaltin masada" diyip disari bakmaya devam etti. Bende derin bir ic gecirdim, sanki annemde cevap verirmis gibi o da ic gecirdi. Bende masanin basina oturdum. Bir dilim ekmek, bir bardak cay, bir kac dilim peynir vardi. Sinirlendim tabiiki. Hem iskence gibi dershaneye gonderiyorsun hemde ustlune ustluk kahvaltimi igrenc hazirliyorsun. Her an birseyleri kiracak gibiydim. Mutfaga dalip dolabi actim. Acmaz olaydim. O da ne? Dolabin içi yanmis. Anneme seslenip "Heeey,biraz dalmayi birakip evdeki sorunlara da dalmayi ister misin?" Annemde hemencecik "Ben sana buradan bir dalarim Zeyno" Annem gercektende gergindi. "Neyin var bugun senin annecim?" Annem ic gecirerek "Evdeki herseye bir goz at. Hersey eskidi curudu. Esyalarimiz eskidi,evimiz ilkbahar ayıdir diye dayaniyor. Kış olsa bu catilar coker yagmurdan kardan. Ev zaten leş gibi kokuyor. Bu evde isteklede kalmiyorum. Yeni ev diyorum ama fiyati benim maasimi gecer. Nasil idare edicez nasil gidecek bu halimiz?" dedi. Bende uzgunmus gibi baktim evet aslinda mutluydum. Ev gercektende eskimisti. Mustakil guzel buyuktu ama eskiydi. Sonra annem "Ne vardi soyle!" dedi uzgunce. Bende hemen atlayip "Gereksiz harcamalari keselim bence. Ev telefonu falanda gereksiz sonucta ikimizinde cep telefonu var. Baksana hem derslerimede calismaya basladim, duzeldi ayrica da dershanede gereksiz. Sonra uzun bir sure abur cubur almayiz. Benim gunluk harcligimi 5 liraya dusur. Olamaz mi?" Annem tek kasini kaldirip hayretler icerisinde "İyi soyledin ama haa. Dershane demisken hazirlan yoksa gec kalacaksin." Off'laya puff'laya odama ciktim. Giyindim cabucak. Cantama para koymadan bir okuma kitabi bir de kucuk bir defter koydum. Ciktim evden. Dershanenin servisini bekliyordum ve aniden bir araba durdu. Bilmiyordum kimin arabasi kim icerisindeki merak ediyordum. İcindeki adam "Guzin Tarlibas nerede oturuyor?" dedi. Kuskulandim tabii. "Ne yapacaktin?" dedim mânali mânali. Adam kekeleyerek "Sey iimmm sey biz Guzin hanimla bir is gorusmemiz vardi. Onun icin gun ayarliyacaktim. Neresi evi?" bende inanmayarak "Cep telefonu diye birsey var. Vee servisim geldi." Adam cildirdi. Sanirim cok sinirlendirdim. Ama mutlu oldum. Annemi rahatsiz eden biri olacak sanirim bu herif. Servisin penceresini acip geriye baktim. Adam geri donmustu. Kahkaha attim sinsice. Kimse farketmedi zaten isteselerde farkedemezlerdi. Serviste son ses muzik acilmisti. Kitap okumak istedim sonucta yol 1 saatlik. Kulakligimi taktim ve kitabimi actim. Kaldigim sayfadan devam ettim. 2-3 sayfa sonra bir kagit buldum. Kalplerle suslenmis, ozene bozene yapilmis bir kagit. Uzerinde kisa bir yazi vardi. Heyecan ve korkum ayni andaydi. Daha fazla heyecanlanmadan notu okudum. O notta 'Aahh benim kitap kurdu bocegim. Sevdicegim. Bilemiyorsun taniyamiyorsun beni. Keske tanisan sevsen beni. Zaten tanisan neye yarayacak. Ayni servisin icindeyiz. Kitabina geri don sen tatli melegim. İyi okumalar' yaziyordu. Meraklanmistim. Ayaga kalkip "BU NOTU KİM YAZDİ?!" diye bagirmak istedim. Ama bu gizemli kisiyi bulmam zor olmayacakti sanirim. Serviste 4 erkek vardi. Ama onlari da sorguya cekemem. Bende kitabima geri dondum. Hem bu sabahki ruyamin etkisindeydim, hemde bu notu kimin yazdigini merak ediyordum. Kitabima odaklanamiyordum. İcimden gercekten bagirmak geliyordu. Neyseki dershaneye vardik. Siniflara girdik. Ders basladi ben en arka siraya gecip kitabima basladim. Okudukca okudum. Teneffussuz 3 ders ardindan 30 dakika teneffus ardindan 5'er dakika aralikli 6 ders vardi. Aksam hava kararinca eve gidiyordum. Zaten dershanede birsey olmadi. Tek kitap, sadece kitap! Eve geldigimde annem cok rahatti. Ama anneme hic bakamadan "İyi geceleer!" diyip yatagima gomuldum.

Zeyno'nun Gunlugu (1. bolum)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin