Chapter Two: Bloody Beginning

214 10 12
                                    

 dedicated to AILLEN :) - the first voter! ^^,

ENJOY READING, wattpad family! :*

 ____________________________________________________________________________

I’ve always hated men.

I don’t think they’re worth the love of women.

Pare-pareho lang sila.

Sa simula lang maayos. Sa simula lang seryoso.

Sa simula lang.

At ikaw naman ‘tong gaga.

Mahuhulog sa patibong at maniniwala sa mga pangako nila.

But, don’t get me wrong! I still believe in happy endings though.

kaya lang.. mas naniniwala ako sa reyalidad. I am a realist.

Ito kasi ang nakikita ko sa paligid ko..

Like my parents.

They got separated when I was seven.

At that time, I still don’t understand why they did that.

Why they have to separate.

Am I not enough reason for them to stay together??  

I guess not.

I love them both, though. Very much.

At ngayon, naiintindihan ko na.

People change. And so do feelings.

Hindi porke’t mahal ka niya ngayon, hindi ibig sabihin na mamahalin ka na niya habang buhay.

There are always circumstances beyond our control.. and that is CHANGE.

Ang drama ko noh? HAHA! Pero sorry ah.. yun lang talaga ang pananaw ko sa ngayon kaya tinutukso ako ng mga kaibigan ko na ang manang manang ko raw.

At tsaka hindi rin ako saved dun sa theory ko. People change.. and I’m not an exception.

Natatakot din ako na makasakit ng iba.

Na baka masaktan ko sila dahil sa pagbabago ng feelings ko..

Kaya para safe, no no no na lang muna sa mga relationships na ‘yan..

Saka na lang kapag pumuti ang uwak.. HAHAHA! Loko lang!

June 14, 2010.

Hindi ko makakalimutan ang araw na ‘to.

Ang araw na nabago ang mga pananaw ko.

Ang buhay ko.

Ang buong pagkatao ko.

I MET HIM.

X-FLASH BACK-X

I was walking in the lobby.. on my way to my first class when..

“Miss! Ilag!”

Huli na nang marinig ko ‘yun.

~PLAAAAAAK!!~

“OUCH!” – natamaan ako ng bola ng volleyball.

Raaaaawr! Walang hiya! Ang sakit nun ah! >K Sapul na sapul ako sa mukha!!

“Miss, I’m sorry! Hindi ko sinasadya! Are you okay?” hingal at puno ng pag aalalang sabi ng lalaki.

Siyempre, nangibabaw ang katarayan ko. Ang sakit kaya nun! At napahiya pa ko sa lahat ng tao dito sa lobby nuh! Ang dami kayang tao dito, sapul pa yung bola sa mukha ko! Urgh!

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 13, 2012 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

One More Chance (On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon