Ik wil je nog eens zien.

EDWARD

POV Edward :

Ik lachte naar John die zoenden met het nieuwe meisje op mijn bank zat.

Ik had het voor elkaar gekregen om die twee te laten daten, John was in een andere wereld.

Ze heete Christelle, ze was mooi, lief, en spontaan. Een opgeruimde vrouw, ietsjes ouder dan John, 25-30 misschien.

Ze was wat hij nodig had. John was verliefd.

Ik stond op en deed mijn pet en bril op.

''Ik ga even een rondje lopen.'' Niemand reageerde behalve Will die zijn jas aan deed.

''Laat maar Will, ik ga even alleen.''

Toen hij knikt liep ik het huis uit. Ik zag er niet uit. Jogging broek, t shirt , pet en bril.

Ik liep de stad in en voelde dat ik honger kreeg.

Ik liep zonder na te denken de suppermarkt in.

''jaha mam!'' Horde ik hard, ik herkende de stem maar wist niet waarvan.

ik liepop het geluid af, en daar stond ze, Roodkapje, met een hooge knot, een strakke spijkerbroek, een strak t shirtje en een verveeld gezicht.

Ze zag me niet dus bekeek ik haar wat beter.

Ze was niet alleen moooi, maar ook interessant, sexy, anders.

ze was iemand die niks hoevde te doen voor haar uiterlijk, iemand die niks nodig had.

Ze was aan de telephoon, met haar moeder vast.

Ik glimlachte, ik had de laaste dagen veel aan haar gedacht. Onze ondmoeting met haar vriendin had me zo verrast.

Ze was grappig en eigenwijs, gewoon anders. Ik schuude mijn hoofd.

Ik moest haar mee vragen, voor morgen, het feest, als ik met zoon mooie damme aan zou kommen zou mijn vader verast zijn, en zijn belangrijke vrienden ook, alleen er was een probleem, ze zou het nooit goed vinden.

''Roodkapje!''

Ze keek me half lachend aan, wat me een vreemd maar gelukkig gevoel gaf.

''Ach, als we daar niet de zelvezekerde Ed hebben''

Ik voelde een steek toen ze me Ed noemde, ik wou helemaal niet dat ze me zag als De edward klein, maar gewoon als iemand zoals zij, het deed me goed.

Ik glimlachte nu ook.

''Wat doe jij hier op zoon late middag, vroege avond?'' Ik zag Amber lachen. Ze had twee hele mooie ogen.

''Nothing much.'' Zei ze en ze wou zich omdraaien maar ik ging voor haar staan.

Ik was zo dichtbij dat er niet eens een hand tussen ons in kon. Ik voelde har ademhaling in mijn nek. Het was wow. Ik kon nouwnlijks bewegen.

Haar zo dichtbij me voelde fijn, iets wat ik nog nooit heb gevoeld.

''Uhm, Edward?'' Zei ze schoor. Ik raapte mijn gedachte bij elkaar en ging snel opzei en glimlachte zelfvezekerd. Ik zag haar een beetje rode wangen krijgen, wat er schattig uitzag.

''Ik uhm, ga maar eens..'' Zei ze. Wacht, hoe heete ze eigenlijk?

''Amber wacht.'' Ik wist dat ze zo hete. Geen idee hoe.

Roodkapje bleek het raar te vinden dat ik haar bij haar naam riep.

Ze ging weer tegen over me staan, maar deze keer veilig ver van me af. ''Ja?'' zei ze. Haar stem klonk verward.

''Ga je... morgen met me mee naar een feestje? ''

Ik zag dat ze ja wou zeggen, haar blik werd vrolijk, maar dat veranderde meteen, ze zag er boos uit.

''Nee, wat denk jij nou.''

Ik glimlachte , en kwam dichterbij, zo dichtbij dat mijn mond voor haar oor zat.

''Waar woon je?''

Ze zei me haar adres, meteen, zonder ene controle over haarzelf.

''Kom je daar morgen ophalen,om half 8, Kleed je mooi aan, het is chiek. Fijne avond nog Amber.''

Toen ik voorbij liep gooide ik 200 euro in haar tas. Ze moest een mooie jurk kopen.