AMBER

68 0 0
                                    

POV Amber:

Helemaal verward liep ik de supermarkt uit. Wat dacht hij wel niet. Ik had een stomme glimlach op mijn gezicht die niet weg ging.

Hij deed iets bij me, iets vreemds.

Ik liep naar mijn fiets en reed Langzaam naar huis. Edward.. Wie had het ooit gedacht ? Ik was verliefd op hem toen ik jonger was, ik zag hem overal op alle magazines van Nederland, samen met Zijn vader. Twee serieuze types.

Maar sins ik hem ken... Is het anders... Hij is egoïstisch en stom, hij vind zichzelf geweldig en zijn uiterlijk doet niks bij me! Helemaal niks! Ik voelde dat ik mezelf niet geloofde. Ja oke, hij was knap, nee , heel knap. Hij had twee mooie ogen die me in een andere wereld brachten, een getinte huid, en volle lippen. En die tanden.

" Amber?" Sara keek me verbaasd aan, en Jonathan glimlachte met een biertje in zijn hand.

Ik had niet eens door dat ik al binnen was.

"Hey!" Ik schudde mijn hoofd en nam mijn bootschappen tas mee naar de keuken.

Sara ging door met praten met Jonathan, en liet me met rust.

Ik pakte mijn zware tas uit.

Opeens voelde ik een briefje. Geld?

Ik pakte het eruit .

200 euro? Hoe had ik dat nou?

Ik dacht na. Dat was veel geld voor me. Ik liep naar de woonkamer .

"Saar, heb jij 200 euro in de tas laten liggen?"

Ik wapperde met het biljetje heen en weer, dat ze goed zag dat het 200 euro was.

"Nee, niet van mij."

Ik dacht na. Toen wist ik het. Edward. Hij had het gedaan. Toen hij langs me liep om weg te gaan, raakte hij al men tas aan, wat ik al vreemd vond. Ik schrok. Hij wou dat ik mee ging! Nu moest ik het wel doen... Of ik zou morgen het geld terug geven? Ja dat zou ik doen. Ik ga niet zomaar mee ergens heen omdat meneertje dat normaal gesproken voor elkaar kan krijgen, hij kan zo een andere griet krijgen, ze staan in de rij voor hem.

Ik stopte het geld in mijn portemonnee en dacht er niet meer aan die avond.

Ik werd waker om een uur of 4 in de ochtend door een gebonk in de woonkamer.

Moe liep ik de trap af, ik zag David zoenden met een meisje op de bank.

Hij had allemaal lampen omgegooid en was blijkbaar helemaal dronken.

"Doe is even wat rustiger !" Zei ik met een schorre stem.

David liep glimlachend naar me toe.

"Dit is mijn beste vriendin !" Het meisje die blijkbaar ook niet helemaal nuchter was lachte hard om de opmerking .

"Ze is heeeeeel mooi" zei hij.Ik zuchtte . Hij was te dronken.

Ik probeerde met veel moeite het meisje naar buiten te krijgen. Toen dat gelukt was , richtte ik me tot David. Dit was niet goed. David mocht geen alcohol. Hij was een tijde verslaafd, zijn zusje overleed en hij kon het niet aan. Hij was 1 jaar verslaafd geweest. Hij moest stoppen, hij had het 2 maanden vol gehouden zonder.

" David ga zitten." David ging niet zitten. Nee. Hij kwam dichtbij .

" waarom hebben ze haar genomen he, ik wil haar terug! " hij begon boos te worden en duwde een glas van de tafel die met veel geluid op de grond terecht kwam. Ik schrok en voor dat ik het wist, kwam er nog een glas en nog een.

" waarom! " hij schreeuwde ik zag tranen. Hij viel moe op de bank, en toen stond Menno in de deuropening. Met een open mond

" heeft ie gedronken?" Overstuur knikte ik. Menno ging voor me staan en hield David vast.

" David kijk naar me!" David deed iets veel anders, hij keek mij aan.

'' Kijk naar mij!'' Riep Menno nu boos. David keek Menno wazig aan.

'' Ga liggen ga slapen, en dan voel je je beter morgen oke?'' Menno was de enige die hem kon kalmeren. Menno was ten slotten zijn beste vriend.

David ogen waren rood en hij liep naar de bank en viel neer. Zijn ogen vielen dicht en hij begon te slapen.

Ik voelde een brok in mijn keel. Menno sloeg een arm om me heen.

''Gaat het?'' fluisterde hij zachtjes. Ik knikte, en sluite men ogen geschrokken. David zo zien vond ik vreselijk. Hij had een moelijke tijd eindelijk achter de rug, en nu kwam het terug. Voor een klein dingetje was in bang.

Dat hij ooit iets stoms zou doen.. iets heel stoms.

De dag verliep nogal rustig. David sliep de hele dag door, en werd door niks en niemand waker. Sara was weg naar haar oma, en Menno was naar zijn school. Ik werkte ook, in een bloemenwinkel, maar ik was eruitgeschopt, omdat ik per ongeluk rozen in plaats van parkieten had verkocht. Heel genant, nu werkte in in een barretje, twee meter van huis. Ik had nu vakantie, gelukkig.

Ik ging uigeput tegenover David zitten en staarde naar zijn vermoeide verdrietige gezicht. Ik hield van hem, het was echt een goeie vriend, en hem zo zien maakte me bezorgt. Ik werd waker door een deurbel.

zonder na te denken deed ik de deur open. Mijn mond viel open, mijn ogen werden groot en ik hield me adem in. Shit. Edward.

Ik wil je nog eens zien.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu