Ik wil je nog eens zien.

EDWARD

POV Edward:

''Stop hier maar Jan.'' Zei ik tegen mijn chaffeur. Ik zag het verbaasde gezicht van Jan toen we voor een arm appartementje stopte.

Ik stapte uit. door het raam zag ik iemand op de bank liggen. Een jongen van mijn leeftijd, hij zag er moe en ziek uit. Zou hij bij Amber wonen? Of erger, was het haar vriendje ? Zonder na te denken drukte ik op de bel.

Wat dacht ik ook wel, zoon knap appart meisje had natuurlijk een vriend, en nu staat ze zekker voor me en komt ze helemaal niet mee. ik had het kunnen weten, wat ben ik weer slim? Wat kon het mij ook schelen? Ik voelde niks voor die meid. Ik wou omkeren en weg lopen maar op dat moment deed ze open.

Jezus, die meid was knap. Niks voor gedaan , daar zat ze voor me zonder make up, met een kort shortje en een hempje, waar je de bh-bandjes kon zien, ik keek haar verlekkerd aan, ze was heel sexy. Wacht. Geen kleren, niks. Ze kwam helemaal niet! Tuurlijk niet, dat wist ik al.

''Edw..ard!'' Zei ze geschrokken. Ze werd rood en keek van mij naar de grond.

Voor de eerste keer voelde ik me niet op mijn gemak. Dit was heel erg genant.

''Ik wou even zeggen dat ik iemand anders had gevonden.'' Zei ik uitendelijk beslist, ik herstelde me en keek haar weer zelfvezekerd aan.

ik zag dat ze het een beetje stom vond en ze keek me nu boos aan.

''Dacht ik al, wacht maar even.'' Ze deed de deur weid open.

''Kom maar even binnen'' snauwde ze. Oeh, dit vond ze vast niet leuk. Ze liep naar een kammertje, en verdween.

Mijn ogen gleden naar de ziekige jongen op de bank.

Dat was zeker haar vriend, er zaten fotos aan de muur van hun twee. Lekker, wat sta ik dan voor lul.

Amber kwam weer tevoorschijn. Ze had 200 euro in haar hand.

''Hier, van jou.'' Ik kreeg automatish een glimlach op mijn mond, eerlijkheid, dat was fijn.

''hou maar ik heb genoeg.'' ik knipoogte nar haar , nam het aan en liep naar de deur uit. Ik voelde een leeg gevoel. Ze moest mee, mijn vader zou dit niet goed vinden. Amber wou de deur dichtgooien, razendsnel draaide ik me om en duwde mijn voet ervoor.

''Roodkapje. Kan je met me mee gaan? We hebben nog tijd...'' Ik zag dat ze me even bijzonder aankeek, het gaf me een gek gevoel, maar haar blik veranderde.

''Je had toch iemand anders?'' Zei ze gekewtst, jaloesie? Nee.

Ik glimlachte en hield mijn schouders op.

''Je bent knapper.'' Weer gleede mijn ogen naar de jongen op de bank, als ze mee zou gaan zou dat alleen zijn omdat ze mij zielig vond.

''Ik weet het niet zo goed, hij is anders alleen.'' Ze wees naar haar vriend, die er belachelijk uitzach.

''Alsjeblieft?'' Meteen had ik spijt, ze dacht vast dat ik een zielig geval was, een domme loser die geobsebdeert was door haar uitelrijk.

Ze keek naar haar voeten, ze was schattig zo.

''Oke.. ik.. ik heb alleen geen jurk.'' Ze werd een beetje rood.

''Ik breng je naar de stad, maak je eerst maar op, ook al heb je het niet nodig.'' Het laatste hoorde ze vast niet, ik fluisterde het.

Ze rende naar boven en ik nam ongemakkelijk plaats naas de zieke jongen.

Hij was niet lelijk, dat helaas niet. Hij zag er alleen slecht uit. Wit met kringen om zijn ogen.

Ik keek de kammer rond, het was een heel klein apparementje, precies goed voor twee personnen, dat wel.

Er hingen veel fotos, op eentje zag ik Amber staan met een man van middelbare leeftijd, de zelvde glimalch en ogen, haar vader gokkte ik, daarnaast een vrouw, vast haar moeder, een een jongen, haar.. broer? Hij had groenige ogen en een droeve glimlach. Er hing nog een foto van hem, waar je duidelijk zag dat het de broer was van Amber. Het was een foto allleen van hem, een portret, zijn mond zat in een streepje en hij keek geconcentreert naar de foto, hij leek sprekend op Amber.

Op de familie foto van Amber, zag ze er gelukkiger uit, wonderschoon, ze was daar wel jonger, zou er iets gebeurd zijn.

Ik schrok op van de kreunden jongen, hij opende zijn ogen.

''What the fack, hoe lang heb ik geslapen.''

Toen hij mij zag schrok hij.

''Jezus, Edward Klein? Ik halucineer, ik...'' Ik bleef hem een paar seconde aankijken.

''Uhm ja, uh..''

Ik zag dat hij een verbaasde blik in zijn ogen had.

''Wat,.. uhm wat doet u hier?'' ik wou antworden maar Amber kwam eraan.

Mijn ogen werden groot. Wow. ze was mooi, nee.. heel mooi. Haar ogen kwamen mooi uit, en ze had haar haar golvend langs haar hoofd.

Hij volle lippen waren rood gekleurd, Ik was niet de enige die verstelt stond van haar mooie uiterlijk, Haar vriend was ook even stil.

''Waar ga jij heen?'' Ik raaktr licht in paniek.

''Uh.. even weg, edward en ik... uh hebben een feesthje.'' Zei ze snel.

''right.'' Hij stond moeilijk op en sleurde zichzelf naar de badkammer.

''S..sorry.. Daarvoor.'' zei ze zachtjes. Ik stond snel op.

''geeft niks, zullen we?'' Zei ik snel. Amber liep gou met me mee de deur uit. en samen liepen we naar de auto. Ik zag haar vriend door het raam kijken, Jaloers. Ik draaide mijn hoofd snel om en stapte na Amber de auto.

''Dankje.. dat je mee wilt gaan roodkapje.'' zei ik verlegen.

ze grinnikte. Jan draaide zich lachend om.

''Zozo Meneer Klein, deze damme heeft u goed uigezocht.'' Geirriteerd keek ik naar Jan, en snel reed hij door.

Amber en ik waren de hele rid stil. Het was niet ongemakkelijk. Amber keek alleen uit het raam, en ik vond het heerlijk. Amber was de eerste vrouw die niet in een stuk door sprak, niet net als die anderen.

Eeen paar minuten later kwamen we aan.

Jan ging de deur uit, en deed de deur open voor Amber en mij.