BENİM, ŞİRİN (!) TELEFON SAPIĞIM. [4.BÖLÜM]

357 16 8
                                    

BEN UZUN ZAMANDIR YB YAZAMADIĞIM İÇİN ÇOK ÜZGÜNÜM. BUNU TELAFİ ETMEYE ÇALIŞICAM. İYİ OKUMALAR DİLİYORUM. VOTE + YORUMLARINIZI UNUTMAYIN! :)<3

-Hadi bakalım şimdi ne bok yiyeceksin?-

Telefonu yatağa bıraktım. Bu tarz sorunlarla daha önceden uğraşmıştım ama bu biraz garipti. Neyse, yarın postahane'ye gidip numarayı buldururum ve böylece bu küçük sürtüğün amacını öğrenmiş olurum. Üzgünüm seni pis sapık, uykum senden değerli değil!.

^YARIN SABAH^

-önerim Bob Marley- Buffalo Soldier ile dinlemeniz :) -

*alarm sesi, havada uçuşan küfürler, ve bir genç kızın (ya da bir tembel hayvanın) uyanışı*

Pijamamın kıvrılan kenarlarını düzeltip yataktan zor olsa da kalkabildim. [süründüm] Aynada kendime göz gezdirdim. Yok canım, sen Effie olamazsın öyle değil mi? Muhtemelen gece büyük bir cin çarpması sonucu bu hale gelmişsindir. Yani bu tipten anca bu anlaşılıyor. Neyse bu kadar homurdanmaya devam edersem geç kalacağım. Tuvalete girip ihtiyaçlarımı giderdim. Dişlerimi fırçalarken telefonuma gelen mesaj sesiyle dikkatim dağıldı. Ağzımı temizledim ve telefonumu elime aldım. HARİKA. GERÇEKTEN. TAHMİN EDİN BAKALIM MESAJ KİMDEN ? GİZLİ NUMARA. Bu her kimse şansını bayağı fazla zorluyor. Bakalım bugün yine olmayan beynini zorlayarak hangi aptal cümleleri yazmış ? Ekranda elimi kaydırmamla mesaj açıldı; "günaydın prenses, uykunuzu aldınız mı? haha :Dx!" BAK BAK BAK. BİRDE GÜLÜYOR. Zaten sabah sabah kırmızı görmüş bir boğa kadar kızgın oluyorum, birde şu salakla başbaşa kaldık iyi mi?. Telefonu küfrederek yatağa fırlattım. TAMAM. BUGÜNLÜK EKŞIN YETER. ŞİMDİ BİRAZ KAFAMI DAĞITAYIM. HAH. KIYAFETLERİM!. Dolabıma yöneldim ve biraz kurcaladım. Uğraşacak vaktim yoktu, siyah darpaça bir pantolon ve üzerinde 'Arctic Monkeys' yazan sade bir t-shirt. Bugünkü kombinim buydu. Üzerime seri bir şekilde kıyafetlerimi geçirdikten sonra sanki yıllardır taranmamış saçlarımı açmaya koyuldum. Ben saçıma küfredip açmaya çalışırken tekrar bir mesaj sesi geldi. Yarısı saçımda kalmış tarağı mı çıkarmaya çalışayım yoksa mesaja mı bakayım? Söylene söylene gidip mesajı açtım: Gizli Numara: "Harika olan saçlarını fazla yoluyorsun, işe geç kalacaksın. Size özel gelen müşterilerini kaçırmak istemezsiniz değil mi bayan Effie? :Dx!" Hadi ama yine mi sen?! Bir dakika sen benim saçlarımı taradığımı nereden biliyorsun? Gizli numara olduğu için arayıp ağzıma geleni de söyleyemiyorum kahretsin! Ama madem sen oyun istiyorsun, ben çoktan hazırım !

^^^^^^^^^^

Saçlarımı açmayı becermiş, işe gitmek için dışarıya çıkmıştım bile. Londra'nın klasik havasıyla tanışmalısınız; Soğuk, puslu, sisli, serin ve her an yağmur yağacakmış gibi. Giydiğim botlarım topuksuz olmasına rağmen boş sokaklarda ses çıkartıyordu, ne kadar ıssız olduğunu siz düşünün. Bugünkü planım işimi biraz erken bitirip derhal postahaneye gitmek olacaktı. Sıkılmıştım bu durumdan ve bu gerizekalı her kimse olmadık zamanlarda rahatsız ediyordu. Biran için kulaklıklarımı çıkarmayı düşündüm ama ellerimi cebimden çıkarıp dondurmaya hiç niyetim yoktu. Soğuk havayı biraz daha içime çektim ve adımlarımı hızlandırdım.

^^^^^^^^^^^^^^^^

Zorlu bir mücadeleden sonra kafenin önüne geldim. Ellerimi zorlada olsa ceplerimden çıkartıp kapıyı açtım ve içeri girdim. Ed erkenciydi.

-Günaydın Ed.
-Vay canına sonunda uyanabilmişsin Ef.
-Dalga geçme Ed. Zaten saçma sapan işlerle uğraşıyorum. Lilly nerede?
-Lilly mutfakta malzemeleri hazırlıyor, saçma sapan derken neleri kastediyorsun ? Bir an duraksadım. Acaba söylesem mi, yoksa söylemesem mi? Boşvermeliydim belkide.
-Yok birşey ya, genel hayat monotonu işte.
-Hmm, pekala. Neyse sen tabakları hazırlamaya başla bende kapıyı açayım artık müşteriler için.
-Nasıl istersen.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 18, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BENİM, ŞİRİN (!) TELEFON SAPIĞIM. |4|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin