Λυδία (Readint2017 )

14🌹

Την πήρα απο το χέρι και βγήκαμε απο το σπίτι. Περπατήσαμε μέχρι το αυτοκίνητο μου -που στην ουσία ηταν πέντε βήματα δίπλα-της άνοιξα την πορτα και μπήκα και εγω με την σειρά μου μέσα.

Λ:'Που πάμε? 'Ρώτησε.

Α:'Έκπληξη!'

Λυδίας POV

Η διαδρομή ήταν ήσυχη. Με είχε φάει αγωνία για το που θα με πάει.
'Φτάνουμε ?' Τον ρώτησα.

'Σε λίγο κούκλα μου.'
Οπ με είπε κουκλα του?Οκ κρατήστε με θα λιποθυμήσω!

'Οκ...' του είπα σαν χαζοχαρούμενο.  Μέχρι να φτάσουμε είχα ένα ηλίθιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στην μάπα μου .

'Φτάσαμε' άκουσα την φωνή του. Είχα χαθεί στις σκέψεις μου και δεν είχα παρατηρήσει οτι μου είχε ανοίξει την πόρτα.  Μουρμούρισα ένα 'ευχαριστώ' και περπάτησα δίπλα του .Περπατούσαμε μέσα σε ενα δάσος ήταν μαγευτικό το τοπίο.

'Θα σου κλείσω τα μάτια ok ?'μου είπε.
'Θέλω να δω την έκφραση σου όταν δεις την.. εε αυτό τέλος πάντων. .'
Πάρα λίγο να καρφωθείς γλυκουλάκι μου χεχεχ...

'Οκ'

Μου έδεσε τα μάτια με μία μαύρη μπαντάνα και με κρατούσε αγκαλιά για να μην σκοντάψω. Μοίραζε Άλεξ ...Το λατρεύω αυτό το άρωμα!

'Είσαι έτοιμη? ' μου είπε ακριβώς πίσω απο τον λαιμό μου.

'Ναι' του είπα γεμάτη αγωνία για το τι θα δω .

Μου έβγαλε την μπαντάνα και την έβαλε στα μαλλιά μου τον παρατηρούσα πως πρόσεχε για να μην με πονέσει. Τότε απέσπασε την προσοχή μου ένας υπέροχος ήχος...

Ήμασταν κάπου τόσο υπέροχα η εικόνα ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι.

Ήμασταν σε μια μικρή παραλία.  Η άμμος ήταν λευκή και τα νερά γαλάζια.

'Ειναι υπέροχα! ' του είπα.
Με κοίταξε με ενα χαμόγελο και μου είπε:

'Εδώ ερχόμουν με έναν πολυ σημαντικό άνθρωπο για εμένα...'

'Δεν έρχεστε πλέον ?τον ρώτησα...Έδειχνε σκεπτικός.

'Δεν πειράζει εαν δεν θες να μιλήσεις για αυτό...'

'Να ξέρεις Λυδία κάποια στιγμή θα στα πω ολα...' Αυτό με τρομάζει λίγο.
Είχε αρχίσει να νυχτώνει και να κάνει κρύο.  Ο Σεπτέμβρης είχε μπει για τα καλά πλέον.

'Πάμε θα ανησυχεί και η μαμά σου ... ' μου είπε . Εγώ ένευσα και σηκωθήκαμε μαζι. Περπατώντας προς το αυτοκίνητο του λέω:

'Αύριο ειναι η πρωτη μέρα μου στην σχολή χορού και έχω άγχος...' Με κοίταξε και χαμογέλασε.

'Δεν πρέπει να έχεις άγχος.  Είμαι σίγουρος πως οτι και αν κάνεις θα είναι τέλειο. ' είχαμε μπει στο αυτοκίνητο παίρνοντας τον δρόμο για το σπίτι μου.

'Είμαι τόσο χαρούμενη που εχω εναν άνθρωπο να μπορω να μιλησω ελεύθερα... Σε ευχαριστώ. .'του είπα και του εδωσα ενα φίλι στο μαγουλο.

Είχαμε φτάσει σπίτι μου.

'Καληνύχτα όμορφη...Να ξέρεις θα είμαι παντα εδω για εσενα...'μου είπε και μς φίλησε ....ΣΤΟΝ ΛΑΙΜΌ! Οκ λιποθυμώ!
'Καληνύχτα 'ειπα ντροπαλά και βγήκα απο το αυτοκίνητο. Περιμε3νε να με δει οτι θα μπω στο σπίτι και μετά έφυγε. Ο γλυκούληηηης μου... Με το που μπήκα σπίτι κοίταξα την ώρα. Ήταν δώδεκα. Άργησα λίγο ουπςς.. Πηγα στην κουζινα να πιω λίγο νερό και μετά πήγα στο δωμάτιο μου. Άνοιξα την πόρτα σιγά - σιγά αλλά δεν είδα τον Πάρη. Οπότε χαλάρωσα και προχώρησα προς το δωματιο. Έκανα 2 μπορεί και 3 βήματα και άκουσα την πορτα να κλείνει με δύναμη. Γύρισα κατά τρομαγμένη και ειδα εναν μεθυσμένο Πάρη να με κοιτά με μισος.

'Γιατί άργησες τόσο να γυρίσεις μικρή? ' έλεος πια. . Μικρό ειναι αυτό που έχεις μέσα στο παντελόνι σου...

'Δουλειά σου..' του απάντησα αδιάφορα και πήγα προς την ντουλάπα. Μάλλον μου κάνει πολύ καλό η παρέα με τον Άλεξ...
Ξαφνικά ένα χέρι με τραβάει απότομα και με ρίχνει κάτω...

To be continue. ..♥

#Votes&comments ♥

Στο επόμενο θα βάλω φώτο του Πάρη εαν δω πάνω από 10 σχόλια ♥ ;)