Adını Sen Koy (TAMAMLANDI)

ASK 46.BÖLÜM

Bu bölümü özel olarak neslihanatagulfan 'a ithaf ediyorum. :))

"Önce siz kim olduğunuzu söyleyin beyefendi! Ne hakla beni sorguya çekersiniz!"
"Demek kim olduğumu bilmek istiyorsun! Hemen tanıtayım kendimi o zaman! "
Dişlerimi sıkarak ve elimi yumruk yaparak "Ben Ömer KERVANCIOĞLU!!  Sen kimsin?!" Dediğimde gürültüye Zehra çıkmıştı.

"Ömer ne yapıyorsun sen!  Çabuk bırak KAAN'ı!"
"Neden? Önce bana sorularımın cevabını verecek!"
"Ömer lütfen bırak dedim!"
Aramıza girerek beni biraz geri çekti. Sonra Kaan'a döndü.
"Kaan iyisin değil mi? Sen Ömer'in kusuruna bakma. Biz çok zor zamanlar geçiriyoruz.  Sinirlerimiz yıprandı ve..."
Bana bile böyle açıklama yaapmazken Kaan'a açıklama yapma peşindeydi. Kaan Zehra'yı durdurdu. Gülümseüyordu pis herif. İyice sinirlerim bozuldu.
"Zehra tamam dur biraz sakin ol. Açıklama bekleyen ben değilim. Git hadi eşini de al ve biraz kafa dinleyin. Sonrada sakince oturup konuşun."
"Teşekkürler Kaan. Sonra görüşürüz."

•••••••
Odaya geldik. Zehra Çınar'ın yatağının ucuna oturup ateşine baktı.
"Ateşi düşmüş. İnşallah gece yükselmez."
"Ne zaman gelmiş!"
"Anlamadım. Kim?"
"Kaan! Bugün baya bir samimi gördüm sizi!"
"Bilmiyorum. Konuşmaya fırsat olmadı. Bende bugün gördüm ilk kez. Senelerdir haber bile almadım Kaan'dan."
"Çok belli oluyordu. Sarılmanız hiç öyle değildi ama. Onun senden haberi var anlaşılan. Evli olduğunu bile bildiğine göre!"
"Leyla ile konuşmuştur! Bilmiyorum dedim ya Ömer! Burada Çınar için olduğumuzun farkındasın değil mi?! Konu Kaan değil!"

Sinirden odada volta atarken tekrar Zehra'ya döndüm.
"Konu ne zaman Kaan olacak peki!? Ona göre hazırlıklı olayım!  Böyle birden görünce.."
"Birden görünce ne!! Sana çocukluk arkadaşım olduğunu daha önce anlattım. Şimdi sözleşmeli bir evlilik yaptım diye arkadaşlarımı silecek değilim!"

Konuşmak için ağzımı açtığımda Kaan'ı gördüm kapıda. Konuşulanların ne kadarını duymuştu!
"Şimdi siz konuştuklarınızın ne kadarını duyduğumu merak ediyorsunuzdur. Sözleşmeyi duydum! Ama asıl mevzu bu değil! Zaten sözleşmeyi biliyordum ben."
Sinirle Zehra'ya baktım. Şaşkın gibiydi. Ama olamaz. Zehra'dan başka kim söylerdi ki sözleşmeyi! Yumruğumu sıkıp kapıya yöneldim.
"Çık dışarı Kaan!"
"Tamam tamam, sakin ol! Gidiyorum!"

Öfke ve açıklama bekleyerek Zehra'ya döndüm. Bana şaşkınlık ile bakıyordu hala.
"Hayır ben anlatmadım. Nereden bildiğini inan bilmiyorum. Ama.."
"Buna inanmamı mı bekliyorsun cidden! Önce sabah sarılmanızı görüyorum! Şimdide bu sözleşme! Anlatmadığın başka ne var! Söylede bileyim!"
"Ben söylemedim!"
"Yeter! Ben gidiyorum!"

●●●●●●
Zehra:

Nasıl olur ya. Kaan Nereden biliyor! Peki ya Ömer! Beni ne ile itham ediyor. Kaan benim en iyi arkaşım sadece.  Ama onun ima ettiği… Derin bir nefes alıp camdan dışarıyı seyrettim. Sinirden ve Ömer'in söylediklerinden ağlamamak için kendimi zor tutarken yüreğimin sızısı beni bunaltıyordu. Saate baktım sekize geliyordu.

Kapı açıldığında Leyla'yı gördüm.  Leyla'yı görünce kendimi tutamayıp ağlamaya başladım.
"Zehra! Canım ne oldu? Neden ağlıyorsun! Ömer nerede?"
"Leyla.. Biz tartıştık. Ama beni üzen bu değil.. Beni itham ettiği şey.."
"Canım anlamıyorum ne olduğunu anlatır mısın en baştan!"

Bütün olan biteni anlattığımda Leyla pişmanlıkla baktı.
"Zehra! Kaan'a her şeyi anlatan bendim. Biliyorsun biz birbirimizden bir şey saklamayız. Sanada söyleyecektim ama fırsat olmadı. Çok üzgünüm canım."
"Sen üzülme Leyla. Ömer'in  önce dinlemesi gerekti."
"Kıskanmış işte Zehra! Ondan böyle yapmış."
"Leyla onun derdi sözleşme.. Neyse ben çıkış işlemlerini yapayım eve gidelim biz."
"Tamam biz bırakalım seni. Demir aşağıda beni bekliyordu."