Herkes Bir Gün Gider Ama Aşk Hiç Bitmez

89.Bölüm

Aylin'in Ağzından

Emre ! Ne işi vardı bunun burada ! Bu ne cesaretti canım ? Utanmadan karşıma geçmiş konuşmak istiyordu. Emreyi o geceden sonra görmemiştim. Ortadan kaybolmuştu resmen. 

'Senin ne işin var burada ?' diye sordum.

'Seninle konuşmak için fırsat arıyordum.' dedi.

'Ne sıfatla ne yüzle konuşacaksın benimle ?' diye sordum.

'Çocukluk arkadaşın ve seni gerçekten seven biri olarak. İzin ver anlatayım.' dedi.

'İstemiyorum.' dedim.

'Lütfen Aylin evet suçluyum ama gerçekten sadece senin iyiliğini düşündüğüm için yaptım.' dedi.

'Biz her şeyden önce senle arkadaştık. Bana bunu nasıl yaparsın anlamıyorum.' dedim. Gerçekten aklım almıyordu. Çünkü eskiden arkadaştık ve gerçekten de bu kadar kötü biri değildi.

'Bak Aylin. Ne düşündüğünü biliyorum. İki dakikanı ver bana. Sana neden o evde olduğumu açıklayayım.' dedi.

'Anlat.' dedim. Çünkü gerçekten merak ediyordum. Ne düşman etmişti onu bana bilmek istiyordum.

'Aslı beni buldu. Nasıl buldu bilmiyorum. Planlarından bahsetti. Tilkiyle olmak için her şeyi göze almıştı. Seni öldürmeyi bile.' dedi.

'Devam et.' dedim.

'Bana seni öldürmemek için bir teklif sundu. Seni alıp gidersem. Sana zarar vermeyecekti. Ben sizi ayırmak için hiç bir şey yapmadım. Bu zaten onun planıydı. Benim tek amacım zarar görmeni engellemekti.' dedi.

'Neden gelip bana anlatmadın ?' diye sordum.

'İşte tek suçum bu Aylin. Beni anlar mısın bilmiyorum ama seni seviyorum ve seninle olmam için küçük bir umut olmuştu bu plan bana. Gelip söyleyemedim. Çünkü seni seviyordum ve birlikte olmak istedim. Ufacık bir umut işte.' dedi.  Düşündüm aynı şeyi belki Tilki için ben bile yapabilirdim. Sevmek başka bişeydi. İnsana aklını kaybettirirdi. Yoldan saptırırdı ve istemediği kararlar aldırırdı. Emre de bunu yaşamıştı.

'Benden ne istiyorsun ?'diye sordum.

'Sadece affını ?' diye sordu. Sanırım bunu yapabilirdim.

'Peki seni affediyorum ama seni etrafımda görmek istemiyorum. Bu beni tedirgin ediyor.' dedim.