Jacob's POV:
Nasa isang kwarto ako kasama ang dalawang guard, ang abogado ko, isang taga conduct ng interview at isang psychologist.
"Mr. Mirasol.. please.. makipag cooperate ka naman sa amin.. We've been here for more that 5 hours.. We're all tired.. We need you to answer some questions.." Pakiusap ng doctor.
Tinignan ko silang lahat.
"I want to ask some questions about my friend.. Kapag sinagot niya ako ng maayos, makikipag cooperate ako.." Sagot ko.
Tumango sila.
"Sige Jacob.. Mag tanong ka.. Kapag alam namin, we will answer.." Sagot ni abogado ko.
Unang kong tinanong si Paul.
"How's Paul?"
Sinagot ako ni Attorney.
"He.. passed.. away.." Sagot niya.
Napahinga ako ng malalim. Tapos ay biglang tumulo ang mga luha ko.
Si Paul, siya ang tinuturing kong kapatid simula pa pagkabata ko. Siya ang taong nandiyan para damayan ako. Lagi niya akong nililigtas kapag nasa panganib ako. Lagi niya akong sinasalo sa lahat ng problema ko.
I am a cruel person!
Habang sinisi ko ang sarili ko, biglang nag tanong ang psychiatrist sa akin.
"Mr. Mirasol.. may iba ka pa bang gustong malaman?" Tanong niya.
Tumango ako.
"How about Karla? Kamusta siya?" Tanong ko.
"She's recovering as of the moment.. Pero she's doing great.." Sagot ng abogado ko.
"Sino ngayon ang nagbabantay sa kanya?" Tanong ko.
"She's with a friend.. I think his name is Dan.." Sagot ulit ng abogado ko.
Kinuyom ko ang kamao ko.
"Is she happy?" Tanong ko.
Nag dalawang isip silang sagutin ko.
"Uhmmmm.. We can't answer that.." Sagot nd abogado ko.
Huminga ulit ako ng malalim bago nag decide na magsalita ulit.
"Can I ask you all a favor?" Tanong ko.
Tumango sila.
"Basta hindi labag sa batas, sige.." Sagot ng inspector sa akin.
"Can I visit Paul bago ako ilipat sa Manila?" Tanong ko.
Panandalian silang natahimik.
"Okay.. I will let you visit your friend.. Pero may mga guards ka.." Sagot ng isang police.
"Thank you.." Sagot ko.
-------------------------------------------------
Karla's POV:
Ngayon nag request ako ng discharge sa doctor ko. Gusto ko na kasing umuwi sa amin at makapagpahinga ng maayos. Hindi pa nga sana ako papayagan ng doctor ko, buti nalang at tinulungan ako nila Marcus at Jaja.
Ngayon nasa taxi kami ni Dan papunta sa libingan ni Paul. Gusto ko siyang bisitahin bago kami umuwi sa Manila.
"Are you sure na kaya mo na Karla? Baka naman tinitiis mo lang?" Nag aalalang tanong ni Dan sa akin.
"Okay na ako Dan.. kayang kaya ko na ngang mag basketball eh.. Wag ka nang mag alala.." Sagot ko.
Natawa siya.
"Sa condition mo ngayon, nagawa mo pa talagang mag biro ha?" Tanong niya.
Ngumiti siya.
"Well.. we have no choice but to be possitive.." Sagot ko.
****
Nang marating namin ang libingan ni Paul, laking gulat namin nang nakita namin si Jacob doon.
Nag panic ako. Sa sobrang pagkataranta ko hindi ako mahinga ng maayo. Sabay nanginginig pa ang buong katawan ko.
"Karla.. sa tingin ko bumalik nalang tayo sa ibang araw.." Bulong ni Dan.
Umiling ako.
"Dan.. kahit anong iwas ang gawin ko.. magkikita at magkikita pa din naman kami diba? For sure habang tumatakbo ang kaso niya, magiging involve pa din kami sa buhay ng isa't-isa." Sagot ko.
"Pero Karla.. your shaking.. Your scaring me to death babe.. I'm worried.." Nag aalala niyang sagot.
"I have to do this.. Tsaka mamayang gabi na tayo uuwi ng Manila Dan.. We have no time.. We have to visit Paul now.. Basta.. just make sure that you'll never let my hand go.. That way I'll be less scared.." Pakiusap ko.
Tumango siya.
"Okay.. I promise you that I will never let go of your hand.." Pangako niya.
-------------------------------------------------
Dan's POV:
Nang marating namin ang puntod ni Paul, nagtinginan kami ni Jacob. Samantalang patuloy pa din sa pagyuko si Karla. Nakita ko ang galit sa mga mata ni Jacob nang nakita niyang magkahawak kamay kami ni Karla.
"Why are you here?" Kalmadong tanong ni Jacob.
"We're visiting a friend.. A friend whom we have to thank.." Sagot ko.
Natawa siya.
"A friend? Kailan pa kayo naging magkaibigan ni Paul?" Inis niyang tanong.
"I considered him a friend simula nung araw na sinabi niyang ibabalik niya sa akin si Karla.." Sagot ko.
Nang nagtangka siyang sumagot, pumagitna na ang mga pulis sa amin.
"We better go.." Pag aaya ng pulis sa mga kasama niya.
Tumango naman sila at kinaladkad si Jacob pabalik sa patrol car nila.
Naiwan ang ang abogado niya at kinausap kami.
"Dan.. Karla.. I didn't expect to see you here.. Pero since andito na din naman tayo, I guess I have to say this.. Jacob is not well.. I have to meet your lawyer to discuss some things.." Pagbibigay alam niya.
"Okay.. Sa Manila na itutuloy ang kaso ni Jacob diba? How about you contact our lawyer kapag bumalik na kayo sa Manila.. Let him know kung kailang sisimulan ang trial.." Sagot ko sa kanya sabay abot ng business card ng abogado namin.
"Okay.. I will surely do that.." Sagot niya.
Then he left.
****
Nang solo na kaming naiwan ni Karla sa puntod ni Paul, agad siyang nag sindi ng kandila at nag dasal.
Nang natapos na kaming mag dasal, agad kong kinausap ni Paul.
"Paul.. pre.. salamat ha? Kung hindi dahil sayo, malamang ngayon hindi pa din namin nakita si Karla. Sayang.. hindi man lang tayo nabigyan ng pagkakataon na makapagusap.. Gusto ko sanang personal na makapag pasalamat sayo.. Pero ito nalang ang pwede ngayon.." Mahina kong sinabi sa puntod niya.
"Ako din Paul.. gusto kong mag thank you.. Ikaw ang naging tagapag
BINABASA MO ANG
MISSION: WIN THE NERD BACK (COMPLETED)
RomanceTanga! Yan ang tingin ni Dan sa sarili niya dahil pinakawalan niya si Karla. At ngayon nag susuffer siya kasi ang kaisa-isang babaeng ginusto niya ay pagmamayari na ng iba. Sila na ni Jacob. Pero hindi sumuko si Dan at pinaglaban...
