Hayallerin Peşinde

Korkudan Doğan

Multide Emre ve Rüya var iyi okumalar.😄😄😄

chetinkayaebr

":":":":":":":":":":":":":":":":":":":":":":"

Bugün ilk kez birisi bağırmadan kalkmıştım. Çok şaşırtıcıydı doğrusu, ne olduda kimse beni uyandırmadı ve ben kendim kalktım? Yoksa kızları uzaylılar falan mı kaçırdı diye düşünmedim desem yalan olur. Yataktan kalktım ve üzerimi giyindim. Kulağımı tırmalayan bir ses duymamla kafamı arkaya çevirdim. Fakat odada benden, dolabımdan ve halımdan başka bir şey yoktu. Tek kaşımı kaldırarak üzerimi düzelttim ve boy aynasından yansımama baktım.

Neler döndüğünü anlamak için tam odadan çıktım. Bu kadar sessizlik hayra alamet değildi. Odadan dışarıya adımımı atar atmaz birşey ayağıma yapıştı ve "Böööööööö!!" diye çığlık atan dört ses ile korku filmini aratmayan bir korku oluştu içimde. O anki korku ile ayağımı savurdum ve başladım çığlık atmaya "Aaaaaaaa!" O kadar çok korkmuştum ki elim ayağım titriyordu. Bunlar çıldırmış mıydı? Yoksa beni mi çıldırtmak istiyorlardı?

O an nefretimi kusmak istesem de yapamadım. Ayağımdan tutan İklim, çığlık atan da diğer ruh hastalarıydı. Ama ben sonra onlardan seve seve intikam alırım merak etmesinler.

Bunun acısını çok fena alacaktım.

Hepsini teker teker süzdükten sonra ' sizi tanıdığım güne lanet olsun ' bakışı atarak ofladım.

Ben ne yapacağım bu dört ruh hastası ile ?

Hiç bir şey demeden odama geri girdim. Kızlarda arkamdan gelmişti. Sinirlerim alt üst olmuştu
Onlara bağırmak, evin içinde çığlık ata ata koşturmak istiyordum ama şu an yatağıma oturmuş tepkisizce bir İklim'in, bir Esila'nın, bir Deniz'in, bir de Derin'in yüzüne bakıyordum. Durun bir dakika ya. Derin gülüyor mu bana mı öyle geliyor?

İnanamıyorum, benim burda korkudan dudağım uçuklamış, o orda gülüyor. Ama ben yinede hiç bir tepki veremedim. Neden böyle olduğunu biliyordum. Küçükken de böyle oluyordu.

Ben korktuğum zaman sanki dilim tutulurdu. Konuşamazdım. Dilime düğüm dolanırdı.

Esila ciddi bir ses tonu ile,
"Rüya iyi misin?" diye sordu. Ben de hiç bir şey diyemediğim için başımı salladım. Diğerleri Esila'nın arkasında kıkırdıyorlardı. Esila ciddiyetini bozmadan sözüne devam etti. "Biz bu kadar korkacağını tahmin etmemiştik. Bilseydik yapmazdık. Üzgünüz." dedi gerçekten üzülmüş bir ses tonu ile. Diğerleri de nihayet gerçekten çok korktuğumu anlamış olacaklardı ki kıkırdamayı kestiler.

Odada bir sessizlik oluştu.

Sanırım bu pişman olduklarının bir ispatıydı. Ben ise hiç bir şey demeden aralarından geçtim ve yavaş adımlarla kapıya doğru ilerledim. Tam kapıdan çıkarken Deniz kolumu tutarak "Nereye?" diye sordu. Ben yine cevap veremeden sadece yüzüne baktım. Derin'de gözlerini bana çevirdikten sonra "Rüya, ben bu salakların adına çok özür dilerim. Biz senin bu kadar kötü olacağını tahmin edemedik. Gerçekten çok çok özür dilerim." dedi o samimi bakışlarıyla.

Hemen ardından İklim "Ben de özür dilerim." dedi. Derin o esnada İklim'e dönerek "Ben hepinizin adına özür diledim ya gerizekalı!" diyerek gözlerini devirdi. İklim, Derin'i takmayarak bana göz kırptığında hafifçe gülümsedim. Deniz o masum bakışlarıyla "Ben de cidden özür dilerim." dedi. Esila'nın özür dilemesini beklemiyordum zaten çünkü o sık özür dileyen bir insan değildi ve az önce dilemişti zaten.

Esila "Rüya n'olur böyle yapma bir cevap ver." dediğinde sadece "Ben gidiyorum, biraz hava almam lazım." diyebildim.

Odadan çıktıktan sonra kapıya doğru yol aldım. Ben korktuğum zamanlarda böyle olurdum, ve bu huyumdan nefret ediyordum. Dilim birbirine dolanıyordu, bir şey söylemeye çalışsam bile sanki dudaklarım birbirlerine yapışmış gibiydi. Bir şey söylememe izin vermiyordu.