The Electro Shock Chic

Prologue

I'm Shockiah Klare Segfreid, pumapasok sa Stone High, i'm introvert. Wala akong pake sa lahat.

Shock ang tawag nila saken.

Yeah. Napakakorning pangalan, nakakaasar -_-

Teka. Bakit ba kailangan ng gantong speech sa prologue ang korni !

Pwede bang iba nalang magsalita. Bukod sa korni e nakakatamad letse.

Take note ha. Ang dami kong katabi para lang sa prologue na ito.

'Ang dami mong reklamo Shock gawin mo na lang yan ng matapos na' epal ni Cloudette Del Rio ,sya lang naman yung nakakalapit saken at nakakatiis saken. YUN LANG.

'UYY! BESTFRIEND MOKO GAGA' si Cloudette ulit. Lahh , ang feeler nya diba ? Pero pagbigyan na lang natin kasi sya lang naman ang itinuturing kong friend, kaya sya yung the best HAHAHA.

Sino ba kasi nagsuggest ng kakornihan na to?

'Ang arte mo Shock kala mo dyosa ka , ako kaya yun kaya wag kang mag inarte gawin mo na lang' sabi ng maarteng si Lexenne Angeles, sya lang naman yung pinakasikat na babae sa Stone University. Panong hindi e sya lang naman ang nagmamay ari ng title na 'Stone Queen' dito.

'Tama si Queen Lex, wag na kung anu anung reklamo kung ayaw mong masaktan' sabi ni Kara Thorn katabi sina Yoona Vera, Milka Briones, Areeys Lim at Misha Ramos na pare-parehong naka cross arm , sila nga din pala ang Stoney Cheerleaders slash alipores ng Queen.

'Stop bullying Shock , girls' sya naman ang knight in shining armor ko slash President ng Student Supreme Council na si Greco Vasquez. Oh.my.god. dreamboy ko talaga sya. Pero Shh lang kayo ah. Secret ko yan.

'Kwento na beshie' singit ni Cloud. Laging singit yan , buti nalang maganda sya at di sya magmumukhang singit.

K.fine.

Kailangan ko daw magkwento dahil ako daw talaga ang bida dito. Masimulan na baka magalit si Annengorgeous na super gorgeous. O, ayan pinuri na kita . Baka kasi kawawain nya ko at gawing mukhang palaka.

'Hindi kita gagawing ganun, hahahahaha be thankful, ang ganda kaya ng gift ko sayo, saka ginawa kitang maganda yun nga lang di kasing sexy ni Lexenne. Walang perfect alam mo yan. At wag ka nang puro reklamo , baka gusto mong gawin kitang payatot. Dalian mo nga magspeech at gayahin muko MMK. K.bye. LoveyouShock Shock. XoXo' yan na si author nagsalita na psh. Tamad kaya ko mag MMK, pero ano ba yung Xoxo ? Pake ko naman kung di ko alam.

Ge mag eexplain na nga lang ako.

First, hindi ako nagagandahan sa gift mo anneng.

'MAGANDA KAYA ! KAKAIBA KA DIBA !' singit ni author.

Kakaiba lang dapat ang term walang maganda. Sabi ni mama at dada mula pagkabata ko tumataas daw ang electric potential ng katawan ko sa tuwing bumibilis ang tibok ng puso ko hanggang sa naglalabas na nga ko ng kuryente. Tanda ko pa nung 5 years old ako nasa harap ako ng maliit na electricfan, alam nyo yung habang nakabukas ung electricfan tapos magsasalita ka dun , inilapit ko pa lalo yung mukha ko kasi nga sobrang natuwa ako at hindi sinasadyang nalipad papasok yung buhok ko. I got panicked kasi kinakain na yun buhok ko at tuluyan na kong nagfreakout dahil nagrelease ako ng kuryente , ayun sumabog yung electricfan. Kasunod na nasira yung t.v. , nacurious ako kase walang ibang mapapanuod kundi yung balon, dahil nga bata pa ko kaya naisipan kong ilapat yung kamay ko at huli na nung lumabas si sadako , nagulat at natakot ako kaya ayun naglabas ulit ng kuryente. Boom sabog. Hanggang sa ayun kumonti na yung gamit namin, kahit afford namin na palitan ang mga iyon ng bago di na sila nag abala pa dahil baka maulit lang daw na sumabog and worst baka makasama pa sakin.

Nanatiling lihim ang tungkol sa katangian kong iyon lalo na nung nag-aral ako. Naiintindihan ko maman kung bakit, syempre kakatakutan ako ng karamihan at baka ikapahamak ko pa yun. Maingat naman kami kaya nga lang may pagkakataon na may biglang makakaalam, magdadrop ako at magtatransfer sa ibang school . Believe it or not, higit 30 uniforms ang meron ako mula sa iba't ibang school hanggang sa mapadpad ako sa Stone High. Dahil narin sa mga naranasan ko kaya naging iwas ako sa mga tao , at hanggang sa makakaya ko ay pinapanatili kong invisible ako. Too much attention equals danger. So ayun, in short bukod sa kuryente ay napakaboring ng buhay ko.

'Hey. Hey. Sweet , may nakalimutan ka pa atang ikwento!' nagsalita na ang lalaking prick , sya lang naman yung dahilan kung bakit naging nakakairita ang boring na buhay ko. Sya si Stone Gavin Santoros the Third ang masamang hangin. Napaisip naman ako sa sinabi nya. Hmmm ...

7 years ago

I was grade 4 , at Montessori. Nasa kalagitnaan na ng klase ng may ipinakilala si teacher na transferee daw galing New York. Nagpakilala sya sa unahan at wala naman akong pakialam lalo nung napansin kong sa araw araw na pumapasok kami madalas ay sakin sya nakatingin. Too much attention equals danger to Shock , yun na ang naging motto ko kaya naman mas pinagtuunan ko nalang ng pansin ang libro kesa tao.

Untill one day, naabutan nya akong umiiyak. I'm so frustrated that time at napili kong maupo sa pinakasulok at madilim na parte ng library para magtago sa lahat kaya nagulat ako na may nakakita pa sakin.Guess who ?

Yung transferee.

"H-hi. I'm Gav, here take this. W-wipe your tears please"nag aalangang sabi ng nagpakilalang Gav daw at naglahad din ng panyong kulay green.

Kinabahan ako. Nalito kung kukunin ko ba yung panyo, ngumiti sya sakin. Di ko alam kung bakit sa pagngiti nyang un ay biglang nagbilis ang tibok ng puso ko at mas bumilis ang pagbagsak ng luha ko.

"N-no .." sabi ko pero mas mabilis na naidampi nya ang panyo sa akin dahilan para makuryente sya. Pinilit ko magsumiksik pa para mapalayo sakanya kahit kaunti lang.

"Don't touch me. Go away!" sabi ko, na ngayon ay may takot naring naramamdaman.

"What was that?" kita ko ang pagkamangha nya at pagkalito.

"Electricity. My god ! Don't tell anyone please. Don't tell anyone Gav please.please" nagmamakaawang sabi ko. This is it . Bukas na bukas din bye bye Montessori na ko.

"I wont. Promise." pagkumpirma nya. Umiiyak parin ako pero hindi na grabe katulad ng kanina.

"Aren't you scared Gav?" takang tanong ko.

"Why would I ? In fact i'm amaze sweet" nakangiting sabi nya.

"My name is Shockiah. Call me Shock not sweet Gav" kunot noong sabi ko , bumalik ang tapang ko sa kaharap.

"Okay , Shock. Can I hug you ? I have this feeling that you're hurt. I want to comfort you , and make you feel relax. I don't wanna see my crush crying" matamang sabi ni Gav. My ghad ! I'm only 10 and i'm sure he is too ,my heartbeats are now in state of shock big time. Nakita kong gagawin nya nga!

"No! No! Gav ! You might get hurt. Makukuryente kita please don't you dare" sabi ko at nag uunahan na naman ang luha ko sa pagbagsak.

Nagulat ako ng yumakap sya pero agad din napakalas dahil nga sa pagkakakuryente.

"Damn it! Why can't i touch you! Can't hug you Shock, i'm worried and pissed" sabi nito.

"I'm sorry. I hurt you. I'm a monster. I'm sorry. Don't tell anyone please they'll hate me. I promise , starting tomorrow you'll never get hurt Gav" sabi ko at tumayo na. Aalis na sana ako nung nagsalita sya ulit.

"I promise you Shockiah Klare Segfreid, i will do everything to be able to hug and touch you , you know i don't wanna see you cry. I don't want you to feel that you are a monster cause you are not. Damn ! I hate that! I swear, day will come my Sweet , i will never be hurt just because you're releasing that damn electricity. Someday , i'll own The Electro Shock Chic"

*