Başlangıç

31 4 9
                                    

İnsanlar doğar büyür ve ölürler. Büyüme evresinde iken yaşamlarının geri kalanını belirleyecek seçimler yaparlar. İste tamda bu seçimin ortasında yakaladınız beni.
Selam ben Ece 16 yaşındayım. Herkesin yaşamını yaşıyorum. Neden bu seçimin içindeyim peki? Beni buraya sürükleyen ne? Şuan neden seçim yapmak zorundayım?
Saat 17.40 pazar akşamı sosyal medyada gezinirken yarın okulun olduğu postu görüp üzüldüğüm dakikalarda kapı delinircesine çalıyor uyuşuk haraketle kapıyı açmaya kalkıyorum. Kapı deliğinden bakıp Selin'i gördüğümde uyuşuk halime ceki düzen verip kapıyı açtım
-Hayırdır canım noldu?
-Ağaç oldum burada ya anlatacağım sen geç içeri.
İtiraz etmeden onun yanına oturup dinlemeye başladım.
-Sorumı tekrar mı yöneltmeliyim yoksa anlatacak mısın?
Öksürerek konuya girdi. Ece ben AŞIK oldum dedi. Hayatımda bu kadar ilginç bir şey görmemiş gibi tepki verip güldüm bu tuhaf bir şey degil sen hep böylesin dedim alayla. Gözlerini devirdi. Dalga geçme de dinle. Dün gece bana mesaj attı ve bayağı konuştuk aynı okulda okuduğumuzu olduğunu ve bir çok ortak noktamız olduğunu anladım. Sözünü kestim.
-Ne zamandır konuşuyorsunuz?
-2 ay.
-o senden hoşlanıyor mu?
-Bilmiyorum
Sessizlik hakim idi. Telefonumu açıp stalkla ismini bulmaya çalıştım. Yoktu hiçbir yerde bulamamıştım. Selin ayağa kalktı. Onu geçirmek için kalkıp onu gönderdim kapıyı kilitleyip içeri geçtim.
İsmini neden sormadım? Sorsam da cevaplamazdı ki
Selin 16 yaşında 5 yıldır sıra arkadaşım onunla aram iyi değildir ama bana sürekli her şeyini anlatır bundan rahatsız olmam ama selinide pek sevmem.
Pijamalaramı gıymek üzere odama cıkıp üstümu degıstırdım yatağıma uzandım ve bu günün cabuk bıtmemesini diliyerek yattım

Alarmın rahatsız verici sesı kulağımı çınlatıyordu. Yataktan kalkıp ustumu giyindim. Saçımı toplayıp telefonumu alıp kapıdan çıktım. Yere bakarak yürürken otoparkta birine çarptım kafamı kaldırıp baktığımda uzun boylu birini gordum ılk defa kendımı kısa hıssetmıstım özur dileyerek yoluma devam ettım arabadayken cocugun neden bizim otoparkımızda oldugunu dusunmeden edemedım arabayı park
edıp kıtledım merdıvenlerı tırmanırken yuzume samimice (!) söylenilen günaydınları geri çevirmeyerek karşılık verdim sınıfa geldigimde yerime oturup birinin gelmemesini dileyerek telefonumla uğraşmaya başladım .

Umarım güzeldir hatalarım varsa okuyanlar duzeltırse sevınırım daha ılk basta bahsettıgım konuya gelmedım 2.bolumde başlıycam.

Siyahın İçindenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin