Vergeef me

Vergeef me 08

Als je iets wilt vastnemen, moet je het heel even loslaten. Als je iets wilt loslaten, moet je het heel even vastnemen.

- Vergeef me -

Chapter 8

Ik wil hem loslaten, ik wil hem laten gaan en ik weet dat ik hem ooit zal moeten laten gaan.

Alles in mij wilt hem bij me, heel mijn lichaam snakt naar hem.

Nog een week, nog een week ga ik het gevoel van verlangen moeten ondergaan, het lijden moeten ondergaan.

Nog een week pijn.

Maar dan.. dan zie ik hem terug en kan ik weer alles wat ik wil, maar of ik nog wel durf is de grote vraag.

Mijn hart maakt een sprongertje als ik er nog maar aan denk, als ik nog maar aan denk hoe de avond zal verlopen..

Zoals gewoonlijk kom ik waarsschijnlijk heel opgewekt bij hem aan en volgen er een paar ongemakkelijk momenten van niet wetende wat te zeggen omdat ik zoveel wil vertellen, maar wat is nu belangrijk en wat niet.

Ongemakkelijke stiltes van waar we allebij weten waar we aan denken, we denken het zelfde en dat is aan elkaar en het verlangen dat elk ogenblik zal vervult worden.

De moment dat we in elkaars ogen kijken en onze lippen dichter naar elkaar komen is het gevoel dat ik voor geen geld van de wereld nog wil missen.

Moest ik jou prinses zijn, ik zou je nooit nog laten gaan.

Nooit nog uit mijn leven laten gaan..

Maar eigenlijk ben ik gelukkig hoe het nu is, het laat mij speciaal voelen.

Maar dit voor derest van mijn leven zou het ik niet kunnen.

Maar te weten dat je stiekem aan me denkt terwijl het eigenlijk niet mag, eigenlijk niet kan maakt mij blij.

Dat voelt zalig.

Het is zo spannend, de dagen aftellen tot ik terug bij je ben.

Je betekend meer voor mij dan ooit iemand gedaan heeft, meer dan ik ooit geweten heb dat je dit kon voelen voor iemand.

Teveel dat ik mijn lichaam niet meer onder controle krijg als je bij me in de buurt bent.

Ik schrijf voor jou, 

Wist je dat maar.

Als je iets wilt vastnemen, moet je het heel even loslaten. Als je iets wilt loslaten, moet je het heel even vastnemen.