Hemşirenin
-‘Deniz hanım…Deniz hanım.. İlaç vaktiniz geldi uyanmanız gerek’ dediğini duydum ve gözlerimi yavaşca açtım.Gözlerim çok kötü ağrıyordu ışığa bakamıyordum.Etrafıma bakındığımda hastanede olduğumu anladım.Karşımda ilaç taşıyan hemşire ile o pislik vardı. O ne yüzle buraya gelmişti ki… Onun bana yaptıklarından sonra nasıl benim yüzüme bakabiliyordu ki?? Çok sinirlenmiştim ve alev fışkıran gözlerimle ona bakarak
-‘Sen…Sen.. Ne yüzle buraya geliyorsun haa? Bana dediklerinden sonra ? Beni hamile bırakıp hayallerimle oynayıp ‘AYRILMAMIZ GEREKİYOR’ diyip ne yüzle geliyorsun?’ diye bağırmaya başladım.
Karnıma bi ağrı gelmişti be inlemeyle elimi karnıma götürdüm ve ege’de hemen yanıma yanaştı ve hemşire kadında yanıma geldi. Egeye dönerek;
-‘Dokunma bana!’ diye tekrar bağırdım. Hemşire kolumdan tutarak
-‘Deniz hanım Lütfen sakinleşin. Lütfen.. Kendinizi ve karnınızdaki bebeği düşünün.’ Dedi ve gözlerimden akan yaşlar daha fazla akmaya başladı.
‘BEBEĞİM’ ya doğru bebeğim.. Babası olmayan bir bebeğim için sakinleşmem lazımdı. Aslında hemşire haklıydı o pisliğin yüzüne bebeğime zarar vermem gerekmiyordum. Ama ona hep baktıkca sinirlerim alt üst oluyordu. Ona hep bağrıp çağırıyordum ama onu yinede çok seviyordum…
Ama artık her şeyi söylemek istiyordum ve tekrar ona bakarak
-‘Ege sen benden gözünü kırpmadan ayrıldın Ama şimdi şuan buradasın neden yanımdasın? Beni istemeyip neden yanıma geliyorsun? Benim acı çekmemi mi istiyorsun gözünün önünde canlı canlı ölüp gitmemimi istiyorsun? Ben sana deliler gibi aşıken sen beni terk ettin sana hayatımı adamışken…’ diye tekrar ona bağırdım. Hemşire gitmişti oda da sadece o ve ben vardık. Ege’nin gözü’nün içine bakarken 1 damla yaş aktı ve
-‘ Ben…Ben.. gerçekten böyle olmasını istememiştim Deniz. Senin…Senin bilmediğin gerçekler var ama bigün anlıyacaksın neden bunu yaptığımı ama o gün geç olmaz umarım…’ dedi ve odadan çıkıp gitti.
Lanet olsun gitti. Egem biricik aşkım gitti. İçime bi tergi düştü neden öyle dedi neden ‘inşallah o gün geç olmaz!’ dedi yoksa kendine bişey mi yapıcaktı? Kafamda çılgınca sorular dolanıyordu. Kafam çatlıyacak gibiydi içeriye hemşire tekrar girdi. Elinde bir iğne vardı kesin sakinleştiriciydi her tarafım iğne deliğiyle dolmuştu. Kolumun her tarafı mosmordu. Şimdi bir iğne daha yedim ve tekrar uykuya dalıyordum. Ben bu uykunun hiç bitmememisi ve sonsuz olmasını istiyordum.
ÖLÜM GİBİ…..
Arkadaşlar uzun istiyorsunuz ama yazamıyorum gerçekten L Bilgisayara saatlik girdiğim için artık hep böyle az olucak elimden geldiği kadar uzun yazmak istiyorum ama olmuyor LÜzgünüm L İnşallah yeni bölmümüzü beyenirsiniz <3 Sizi seviyorum aşkımlar <3
