'Lea!'
Verstoord keek ik op uit mijn boek en tuurde door mijn wimpers in de richting van de stem. Ik haat het als mensen mijn naam roepen op school, iedereen staart je dan zo aan. Ik hou er niet echt van als mensen mij aankijken, het liefst ren ik dan gauw weg, maar ja dan ben je al helemaal het middelpunt. Ik zag Anne, mijn beste vriendin, aan komen rennen. Anne is zo anders dan ik, Anne wil altijd de aandacht van iedereen en ze draagt daarom ook de gekste kleding. Ik hou meer van rustige, onopvallende kleren.
'Ik heb echt een ge-wel-dig idee!' roept ze. 'Ik heb een nieuwe missie voor ons: wij gaan populair worden! Woehoe, ik heb er nu al zin in!' Sprakeloos staar ik haar aan.
'Wat?! Huh? Hoezo?'
'Super he? Ja, ik zat net even naar je te kijken, en wat jij draagt en hoe je je gedraagt: het kan écht niet meer, dus..'
'Uh, bedankt denk ik..''
'Duss gaan wij vanmiddag shoppen en onzelf een make-over geven! Wat vind je ervan?'
'Ik denk niet..'
'Geweldig! Tot vanmiddag dan!'
