Nagulat si Joyce ng may biglang liwanag siyang nasaksihan sa kanyang harapan. Nasilaw rin siya siyempre. May tao siyang nakita sa gitna ng liwanag at kinausap siya nito.
“Kumusta, Joyce?” tanong nung hindi kilalang tao. “Sino ka? Ano ginagawa mo rito sa kwarto ko?” tugon naman ni Joyce. “Kwarto mo? Pagmasdan mong mabuti ang iyong paligid. Hindi ito ang kwarto mo.” sagot naman ng lalaki. Sinunod naman ni Joyce at nakita niyang nasa isang malaking puting silid siya.
“Sino kaba?” tanong muli ni Joyce. “Ako si San Pedro, ito naman ang alaga kong manok. Tama ang iyong akala sa nakaraang pahina. Binangunot ka nga at ngayon ay patay kana.”
And she died happily ever after, or not.
BINABASA MO ANG
Kewlché: Cliché Pero Kewl
HumorSawang-sawa kana ba sa mga tila paulit-ulit na lang na tema ng mga kwento ngayon? Sang-ayon ako sayo kahit na hindi ko alam kung tumango ka sa tinanong ko. Tara, sumabay kana sakin at gagawa tayo ng mga kwentong trying hard upang hindi maging cliché!
