Whenever You Remember

You're different </3

Joms’ POV

Isang buwan. Isang buwan na ang nakalipas mula ng mangyari ‘yun. Isang buwan na ang nakalipas mula ng paiyakin ko si Mads. Isang buwan na ang nakalipas mula ng makipaghiwalay sya sakin. Isang buwan na ang nakalipas pero wala padin. Hindi parin nya ako pinapatawad. Hindi parin nagpapakita, nagpaparamdam.

Naglalakad ako ngayon sa may hallway papunta sa Office ng principal. Pinatawag nya ako para kausapin dahil nalalapit na ang susunod na event ng school at ako ang in-charge. Habang naglalakad ako ay may nakaagaw ng pansin ko..

Hindi. Hindi ako maaaring magkamali! Sya yun! Sya ang nakita ko! Agad akong tumakbo papalapit sa kanya habang sya ay nakaharap at papunta sa direksyon kung nasaan ako…

“Mads!”

Akmang yayakapin ko na sya. Pero… NILAGPASAN NYA LANG AKO.

“Mads! Mabuti naman at bumalik ka na. Nag-alala ako sayo. Mads sorry sa mga nagawa ko. Patawarin mo na ako please.”

“Excuse me? Do I know you jerk?”

“Ha? Hindi mo ako naaalala? Ako to! Si Joms. Mads wag namang ganto.. Alam kong nasaktan kita pero wag ka naman sanang magpanggap na hindi mo ako kilala. Kasi masakit din e.”

“What are you saying? Are you crazy or what? I don’t even know you. Stop it please?!”

“Mads, ano bang sinasabi mo na hindi mo ako kilala? Ganyan ka ba kagalit sakin kaya mas gusto mo pang magpanggap na hindi ako naaalala? Mads, ganun mo nalang ba talaga tinapon ang lahat?”

“I don’t have any idea of what you’re talking about. I’m going. Bye.”

At eto ako. Left hanging..

Mads’ POV

What? Sinaktan? Who the hell was that? I’ve changed my mind, I’m already enjoying this. I think I’ll stay here longer. I’ll play with them.  Mr. Stranger be ready with my “revenge”. Hahahaha

“Mads! Mads! Bumalik ka na! Namiss kita sobra!”

O______________________O --Me

“Miss? Do I know you before? I’m sorry I had dissociative amnesia.”

“Ganun ba? Ako to si Jinky. Bestfriend mo ako. Nagka amnesia ka pala? Paano?”

“Are you deaf or what? How would I know the reason? I had amnesia! I can’t remember anything. Tss.”

“Ahhh. Oo nga pala. Sorry.”

“Uy jinky sino ba yang kau-- Mads? Ikaw ba yan?”

“Mads, sya si Lindsey. Bestfriend din natin sya.”

“Oh. Hello there.”

“Jinky bakit mo ako pinakilala? Mads, di mo ba ako naaalala? Dahil ba dun sa nangyari? Mads I’m sorry, hindi ko naman sinasadya e. Mads sana naman wag mong ipagpalit yung friendship natin ng dahil lang dun.”

“Hey, Jinky girl, tell her my story. I’m tired explaining things to people. WTF!”

“Lindsey nagka-amnesia sya. Wala syang kahit konting naaalala. Pati ugali nya nakalimutan na yata nya.”

“Hey girls, I got to go. See you soon then.”

“Wait san ka pupunta?”--Them

“I’m going home--No, I’m going to the club. Wanna join me?”

“May classes ka pa diba?”-Jinky

“So what? Okay then, Bye.”

“Mads wait!”