"หึ ตัวเล็กแค่นั้นทำเป็นเก่งจริงๆเลยนะ"
จอน จองกุกที่ตอนนี้นั่งอยู่ในผับชื่อดังกับเพื่อนๆของเขาเอ่ยขึ้นมาอย่างเรียบๆ
"ทำไมมึงไม่ต่อยสวนไปล่ะว้ะไอ้กุก"
คิม ยูคยอม เพื่อนสนิทของจองกุกถามขึ้นมา
"เออนั่นดิหรือว่ามึงจะไม่ฆ่ามันแล้วปล่อยมันไปหรอว้ะ" หวัง แจ็คสัน เพื่อนอีกครถามขึ้นมาบ้าง
"กูจะจับทำเมีย สวยๆแบบนั้นเวลาอยู่บนเตียงมันจะครางหวานขนาดไหนกัน"จองกุกยกยิ้มอย่างพอใจ
"กูสงสารเขาว้ะ ต้องมีผัวแบบมึงมีหวังไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันพอดี" ยูคยอมพูดพลางหัวเราะชอบใจ ใครๆก็รู้ว่าจองกุกน่ะเซกส์จัดขนาดไหน
"แน่นอน เป็นเมียกูสบายจะตายแค่นอนแก้ผ้าให้กูเอาแค่นั้นเองหึ"
"โถไอ้หน้าด้าน มึงนี่มีจิตสำนึกบ้างมั้ยเนี่ย"แจ็คสันด่าเพื่อนรักตัวเองไปทีนึง ถึงเขาจะไม่ได้ดีอะไรมากแต่เขาก็มีจิตสำนึกของคนดีอยู่บ้างล่ะนะ
"เออกูยอมมึงเลยกุก ทำอะไรก็คิดถึงเขาบ้างนะเพื่อนอย่างน้อยเขาก็คน" ยูคยอมพูดเตือนสติเพื่อนตนเองหวังว่าจะฟังบ้างแต่ไม่เลย...
"โทษทีกูไม่สนกูจะเอาซะอย่าง"
"เห้อออ" ทั้งสองถอนหายใจพร้อมกัน.
"ตัวเล็กครับ"
"ครับ"
"กลับกันเถอะนะ นี่ก็มืดมากล่ะ"โฮซอกว่าแล้วลุกขึ้นดึงคนตัวเล็กลุกคนตามไปด้วย ทำให้ตอนนี้โฮซอกกุมมือจีมินอยู่
ตึกตึกตึก...
เสียงหัวใจจีมินเองล่ะครับ ทำไมเต้นแรงขนาดนี้ล่ะไอ้หัวใจบ้าาา
"พี่โฮซอกครับ"
"หื้ม?" เขาหันมามองคนตัวเล็กข้างตัวเอง
"พี่มีแฟนหรือยังครับ"
"ไม่มีครับ จีมินถามทำไมหรอจะจีบพี่หรอตัวเล็ก5555"
"ไม่ใช่ซักหน่อย ก็พี่...พี่"
"พี่ทำไมครับ?" โฮซอกคิดว่าเขาเห็นรอยสีแดงจางๆพาดอยู่บนแก้มน่ารักนั่นด้วยล่ะ
"ก็พี่...มาจูบผมแบบนี้ ผมกลัวแฟนพี่จะว่าเอาน่ะครับ" จีมินก้มหน้างุดด้วยความเขินอาย โฮซอกว่ามันน่ารักน่าจับฟัดมากเลยให้ตายสิ
"ถึงมีแฟนพี่ก็ไม่ว่าอะไรหรอกครับ"
YOU ARE READING
[BTS] Amour interdit | Hopemin ft.vga namjin
Fanfictionเขาคือคนของผม ผมจะยอมให้คนอื่นมาแตะต้องเขาได้ยังไง