Mavi

Bölüm 2 - Okul Başlıyor.

Ben Uras yani talih . Neden bana Uras dediler ? Ben talih miydim ?

Bir şeyden kesinlikle emindim hiç şanslı (Talihli) biri değildim.

  Yarın okul başlıyordu.

Ben bir yılı ikiye ayırırdım ; Çok sıkıcı (Okul zamanı) olan ve Az sıkıcı ( Tatil zamanı).Yani hayatım sürekli sıkıcıydı.Almina'lara gittiğimiz günün üstünden iki gün geçti.Bir daha hiç konuşmadık . Yeni arkadaş serüvenüm başlamadan bitti.

Kahvalti yaptikdan sonra okula gitmek için giyindim. Buz mavisi bir kot üstüne gri t-shirtlerimden birini giyip garaja indim. Annem geldikten sonra okula doğru yola çıkdık. "Senin için bugün birkaç süprizim var . Benim süprizim sayilmaz ama sevineceğinden eminim." dedi . "Meraklandım." aslında o kadar meraklanmamıştım. Bir süre sonra okulun önünde durduk ve annemde benimle arabadan inince homurdanarak " Anne ! gelemene gerek yok ." dedim. Gülümsedi ve " Tatlım gerek olmadığını biliyorum. Ama gelmek istiyorum." dedi. Tamam sen kazandın dermiş gibi "Peki." dedim.Okulun bahçesinde ilerlerken arkamdan bir ses duydum . Elleriyle gözlerimi kapatırken "Bil bakalim ben kimim ? " dedi. Bu ses , bu parfüm kokusu çok tanıdık geliyordu. " Uras beni unutmuş olamazsın." . Bu Efsaydı kesinlikle Efsaydı. "Efsa ? " dedim. " Evet şapşal. " dedi kahkaha atarak.

"Burda ne işin var Eskişehirde olman gerekiyordu ? " dedim. " Dedemle kavga ettik . Ceza olarak beni Konya'ya sürdü." dedi. Haklıydı Konya ancak ceza için uygun bir yerdi.Kafamı eğerek "Üzüldüm." dedim."Ben değil mavi . Konya güzel bir şehir. Sen varsın , Çisil yengem var. Belki Teoman abi vizeleri bitince gelir. Geceleri gezeriz. " dedi. Annem "Evet tatlım burda istediğin kadar kal , hem Uras içinde iyi olur." dedi .Efsa da "Teşekkürler Yenge " dedi .Yüzüne dikkatlice bakarak "Peki neden ceza aldın ? " dedim . " Sınıfta kaldım Mavi. " Efsa bana hep mavi demişti . Çünkü en sevdiğim renk maviydi. Mavi sonsuzluktu, huzurdu, mutluluktu.En sevdiğim renk olmasına rağmen hiç mavi bir eşyam yoktu. Bir tane bile . O yüzden en yakın arkadaşım Bora bana 'Enteresan' lakabını takmıştı. 

Eğer şehirlere özgü bir renk verilecek olsa Konya için sarı en uygundu . Güneş sarısı değil çöllerin sarısı.Konya çöl gibiydi zaten . Meram Bağları gayet yeşil bir yer ama olsun .Efsa "Ordamısın Mavi ? " dedi. "Sadece dalmışım. " dedim. Zil çaldı müdür konuşmasına başladı.  Her öğrencinin yaptığı gibi müdürün tek kelimesini bile dinlemedim.Annem " Ben işe gidiyorum sonra görüşürüz."dedi.Annem giderken Bora geldi. Sarılıken  " Oo Uras bey siz insanlar arasına çıkarmıydınız ? " dedi. " Biliyosun babamdan dolayı psikolojim bozuktu. " . "Tekrar başın saolsun bro . " ."Saol Bro." . Bora en çok güvendiğim insanlardan biridir.

Onunla küçüklükten beri

arkadaşız. Annemlede annesi arkadaş. Ama aşırı muhabbet etmezdik. Yani o anlatır ben dinlerdim .Okuldaki herkezi tanılrdı. Efsa'yı göstererek " Bu kız yeni mi ? " Tam cevap vercekken efsa elimden çekiştirdi. " Nerdeydin mavi ? Seni aradım heryerde . " dedi ." Sen kayboldun birdenbire Efsa ." dedim .  Bora'yı görünce duraksadı. "Bu Efsa Bora . Cenk amcamın  küçük kızı . "dedim . "Efsa buda Bora çocukluk arkadaşım. "." Memnun oldum Efsa" dedi Bora .  Efsa kafa sallamakla yetindi. Ve sonra "Sınıfta kaldım.Yani sizinle aynı sınıftayım ."dedi. Üçümüzde okulun içine girdik . Koridorda yürürken herkez bize bakıyordu. Efsa topukluları, taytı ve askılısıyla çok dikkat çekiyordu.

Borada geçen yıl yakışıklılığıyla popüler olmuştu. Onun tanımıyla ben daha popülerdim. İnsanların lisede amacı farklıydı. Sanki sevgili olmak için doğdular. Ben gerçek aşkı beklediğim için kimsenin teklifini kabul etmedim. Bora'nın nedenini bilmiyorum. Efsa çok farklıydı. Erkeklerle konuşur ,en baştan bana güvenme der , sonrada onlara tekmeyi basardı.Sınıfa girdiğimizde en arkada yalnız oturan Almina'yı gördüm. Almina ayağa kalktı. " Urass ! " dedi gülerek elini omzuma koydu.Efsa ve Boraya bakarak Almina'yı gösterdim.  " Efsa ve Bora  bu Almina , Yan komşumuz." dedi  . "Efsa kuzenim, Bora da en yakın arkadaşım. "Tokalaştılar ve  Almina "Memnun oldum." dedi .

En arkaya Bora pencere kenarına ben yanına , Efsa ve Almina da önümüze oturdu. Pencereye bakarken Ayşe hoca " Uras . " dedi . Biraz baktıkdan sonra "Başın sağolsun yavrum.  " . " Sağolun hocam. " dedim. Ayşe hoca Efsa'nın önünde durdu " Adın ne yeni ? "  dedi . "Efsa Çetiner." . " Büyü " dedi önden bir kız " Efsa büyü demek." Ayşe hoca gülümseyerek "Aferin Güzin bildin." dedi . " Efsa Neyin oluyor Uras?" dedi. "Amcamın kızı. " . " Hoşgeldin Efsa ." .Efsa gözlerini devirdi. " Hoşbulduk ! " dedi. Almina' ya kendini tanıt der gibi baktı." Almina Dona Aşkınoğlu. " . " Eskişehirden geldim. Yarı İtalyanım. " . Ayşe hoca tekrar Efsa'ya döndü " Baban n-" Efsa  Ayşe hocanın sözünü yarıda bırakarak " Uras'ın ki ile vefat etti."  dedi. Zil çaldı . Kantinden birer kahve aldıktan sonra bahçeye kamelyalardan birine oturduk . Tekrar zil çaldığında herkes kahvesini bitirmişti. Sınıfa genç ,uzun boylu, bir öğretmen girdi. " Benim adım Ulaş Özgül . Psikoloji dersini bundan sonra birlikte işleyeceğiz."dedi.

Beğendiyseniz lütfen votelayin. Ayrıca Twitteri olanlar için @AlminaDona @UrasScott takip edebilirsiniz . Okuduğunuz için teşekkürler gençler :D