Crush is the temporary love of an adolescent. In our teenage, we are all bound to fall for someone or the other. Liking for your crush seldom converts into a strong and healthy relationship. It is normal to have a crush as a teenager.
But true love is different. True love is falling for someone with whom you feel compatible and someone with whom you can also strike a frequency match. True love is hard to find. While falling for someone based on their appearance or style is foolish, and such relationships usually do not go the distance.
________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
Noong una parang wala lang, pero habang tumatagal, interesado na akong malaman kung sino talaga siya at ano ang mga personalities niya… Habang pinapanuod ko siya sa T.V, hindi ko expected na magugustuhan ko siya, kaya nagsearch ako through internet and finding his facebook. At nalaman ko kung sino talaga siya at saan siya nagmula.. at nakita ko rin ang mga pictures niya. Lalo akong nagkagusto sakanya ng may nalaman ako about sakanya, ewan ko ba, lakas ng tama sakin ee.
May napansin ako sa lahat ng pictures niya, Hmmm.. Laging labas ang mga ngipin niya na nagpapasigla sa mga ngiti niya at nagbibigay kulay sa mukha niya na sobrang nakakaantig. :))
Dahil sa kanya, nagkaroon ako ng inspirasyon na mag-aral ng mabuti. Nakapagtapos ako at nakakuha ng magandang trabaho at nabigyan ng magandang buhay ang aking magulang. Marami na akong napuntahang mga lugar, dahil narin sa trabaho ko, mahal ko ang trabaho ko kaya pinag-iigihan ko talaga ang trabaho ko sa abot ng aking makakaya. Kada sampung buwan, umuuwi ako ng Pilipinas para makita naman ang pamilya ko, syempre ang mga OFW’S namimiss din ang magulang. At may isa akong sinusoportahang kapatid, pinag-aaral ko siya dahil iyon ang pangako ko sa aking magulang.
Nang makauwi ako sa pilipinas, sinalubong ako ng parents ko.
“Kamusta ma, pa? I-miss you po!” sabi ko at konti nalang iiyak na ako dahil sobang miss na miss ko na sila. Sila naman ay hindi na din napigilang mapaiyak, kaya ang ingay naming sa airport nung gabing iyon.
Nang dumating na kami sa bahay, dumiretso na ako ng kwarto ko para magpahinga, dahil sa pagod sa byahe.
Kinabukasan, hinandaan ako ni mama ng mga paborito kong pinoy foods. Kumain ako ng marami hanggang sa maimpatso ako at tuluyan ng dumiretso sa banyo para doon ilabas ang sama ng loob.
Maya-maya’y inaya ko sila para pumunta ng mall of asia para mag-shopping at mamasyal.
Nang makarating na kami sa mall, kumain muna kami sa isang restaurant. Matapos kumain , nagikot-ikot na kami, nag-shopping at iba pa.
Nang mapagod na kakaikot..
“Ate, maupo muna tayo dun sa malapit sa Ice skating Rink” sabi ng bunso kong kapatid.
Bigla kong naalala ang ultimate crush and Idol ko noong 17 years old pa ako..
“Kamusta na kaya siya, wala na akong nalalaman about dun aa” sabi ko sa sarili ko.
Napagtantya ko na malapit na ang kanyang laban, sa Sochi Winter Olympics 2018. Kaya napagisipan kong Makita muna siya ng personal, bago siya sumabak ulit sa completion niya.
