.üzüldüğünü bilmektir seni üzen

Hayat nasıl birşey güneş kadar parlakmı?ya da yıldızlar gibi kayar mı? yoksa hayatım bir yaprağın düşmesi kadar basitmi? ama bir tezim daha var. Yoksa hayat olgusu bir yaprağın dalından düştüğü için çırpınmasımıydı, rüzgarı belemesimiydi ,ıslanacağı için yağmurdan korkmasımıydı,düştüğü dalı özlemesimiydi, düştüğü için sonbahardan nefret mi etmesimiydi ,HAYIR! hiçbiri değil hayat;dalından düştüğü için kendini suçlaması ve ezilmek istemesidir.

Perdesine vuran güneşle uyandı. Kipriklerinin birbirine yapıstığını hissediyordu. Gözlerini açtı birden ayağa kalktı ki, dün geceyi hatırladı.

-Sana yapma demedim mi?

Uzun ceket giymiş olan adam.Kurbanına bakar gözle bakıyordu karşısındaki adama. Adam oldukça şaşkın ve yardım isteyen bakışlar savuruyordu.

-Lütfen.

Sesi Derin'in duyamayacağı kadar kısık çıkmiıştı. Uzun ceketli adam ona, yalvarır gözle bakan adamı yere eğdi . Sırtındaki silahı çıkardı ki ,Derin yanında daha yeni farkettiği yağ tenekesine bastı. Ortam oldukça loştu , içerisi büyük ve karanlıktı. Uzun ceketli adam ateş saçan gözlerle baktı. Derin geri geri ilerledi ve arkasına bakmadan koştu . bildiği tek şey vardı. Bu bakışları hiç unutamayacaktı.

Bölüm 1 Bilim fuarı.......

Annesinin bağırmasıyla ayıldı.

-Kızım napıyosun yukarıda ?

-Geliyorum anne!

Hemen üzerine kot pantolonunu ve kazağını geçirdi.Aşağıya doğru inerken kokuların kasvetiyle kendine geldi. Krem renkli masada duran krepe baktı çok acıkmıştı.

-Günaydın.

-Günaydın kızım okula geç kalacaksın !

Kreplerden biraz yedikten sonra yukarıya çıktı.Yeşil suveteri ve krem renkli şort eteği olan formasını üzerine geçirdi.Daha lise  3. sınıf öğrencisiydi.Kahverengi olan saçlarını topuz yapıp çıktı.  Aşağı indi.  Annesine sarıldı.

-Seni seviyorum anne.

-Tamam fazla oyalanma ,geç kalacaksın  hem de servis seni bekliyor.

-Tamam anne .

Dedi ve çıktı hemen servise baktı.Kapının açık olduğunu gördü ve hemen içeri girdi.

Okula girdi. Rüzgar onu kapıda bekliyordu .(bir aylık sevgilisi)

-Nasılsın?

-iyiyim sen?

-Bende. Ben diyecektimki, okul çıkışı bilim fuarına  gidelim mi?

-Olur canım. Gidelim mi? şimdi zil çakıcak tarihçiden azar işitmeyeyim.

-Tamam birtanem gidekim.

Derin kapıya yöneldiğinde bir el hisetti arkasına döndüğünde Rüzgarın elini tuttuğunu gördü. Ama bu konu üzerinde fazla durmadı sonuçta bir aylık sevgililerdi. Ve bu his çok güzeldi sahipleniciydi.

Derse girdiğinde  Sarah ona

-Günaydın.Dedi

-Günaydın Sarah.

Sarah çok alımlı bir kızdı ama buna rağmen kendisinin güzel olduğunu kabullenmiyordu ve sürekli Derin'in güzelliğini vurguluyordu. Derin sıraya oturduğunda Sarah;

-Çıkışta bişeyler yapalım mı ? dedi

-B ben Rüzgara söz verdim . Sende gel istersen .

-Yok kalsın . Bilim fuarında işim olmaz benim.

-Peki sen bilirsin canım.

Tam o sırada tarih hocası içeri girdi.

Oldukça sinirli kıl bir herifti ve oldu olası Derin'den nefret ederdi.Derin de ders bitsin diye dua ediyordu. Neyseki ders bitti ve okul çıkışı.Rüzgar

-Biraz daha beklesem köküm oluşacak

Derin

-Tamam tamam geldim.

Derin Rüzgar'ınarabasına bindi .Eve gittiler üzerine deri ceket ve pantolonunu çekti . Aşağıya indi .Arabaya bindi ve bir anda gözleri Rüzgarın gözlerine takıldı. İçinde gözlerinin çok güzel olduğunu düşündü gerçekten ona aşıktı ve bunu kabullenmesi o kadar zor değildi.

Fuarın tanıtımına baktım. Yöneticisi  Leonardo diye bir adammış ve zaman tüneli ile ilgili birçok araştırma yapmış bu fuarda da prf doktor  Zeynep

KUZİN adında bir profösörle bir zaman tüneli yapmışlar .

-Bence çok saçma.

-Sana göre.

-Ne yani sen saçma bulmuyor musun?

-Hayır ben dünyada çıkışı olmayan tek tezin ölüm olduğuna inanıyorum.

Derin düşünceli bir gözle baktıktan sonra;

-Elbtte öyle ama bu farklı

Sesi söylemek istediğinden daha sert çıkmıştı.

Bilim fuarına geldiklerinde etraf bembeyaz metalil ve manyetik eşyalarla doluydu . Biirçok kişi kendi getirdiği ürünleri tanıtıyordu ama onun biri dikkatini çekti. Ahşap oyuklardan oluşan bakır direksiyonu olann üzrinde zaman hatları belirten manyetik bir araç oldukça büyük ve etrafında parlak renkli pervaneler vardı Derin aracı süzerken arkadan gelen sesleri duymaya başladı.

-Umarım bunun gerçekolduğunu anlamazlar.

- Sen orasını bana bırak .

Arkasına döndüğünde kimsenin olmadığını fark etti . Rüzgar ise normalde görse bisiklet diyeceği aracı inceledi Derin düşündü uzunca bir süre soluklandı ve;

-Bu araç kadavra değilse bu araca binmeliyim.

Dedi görevlinin meşgul olduğunu görünce koşarak engelden atladı ardından pedalı oynattı sevgilisininona baktığını gördü sanki onu birdaha göremeyecekti.