Suntukin Kita Diyan Ehh! (One Shot)

*Flashback*

Kaharap ko na ngayon yung taong MAHAL ko. Nakangiti ako sa harap niya.

Ng biglang...

"SUNTUKIN KITA DIYAN EHH!" -Mikko

Maiiyak nako kaya tumakbo nalang ako. Buti nalang kami lang dalawa sa room nung nangyari yun.

---End Of Flashback---

(Haissst! Bat ba di ko malimutan yun?Sabagay, sino bang di makakalimot agad dun? MAHAL mo ba naman gusto kang suntukin. The worst pa kahapon lang nangyari.)

"Hoy! Anong iniisip mo diyan? Yung kahapon ba? Move on na Teh!" -Kyra.

"Move on? Ang sakit kaya nung sinabi niya. Sobraaa. MAHAL ko siya pano naman ako magmoo move on agad?" -Ako.

BTW. Im Katherine Gonzales. 15 years old. 3rd year high school. Yung kanina kong kausap si Kyra Mendez. BFF ko. At yung gustong manuntok sakin? Si Mikko Vargas lang naman. Ang taong MAHAL ko. Classmates kaming 3.

*Recess Time*

"Kain ka na nilalangaw na pagkain mo. At natutunaw na rin si Mikko." -Kyra.

"Naman kasi. Hanggang titig na nga lang ako sakanya. Susuntukin pa niya ko. Ngumiti lang naman  ako ha. Masama ba yun?" -Ako.

"Ewan ko sa inyong dalawa!" -Kyra.

(Kumain nalang ako kahit wala akong gana pinilit ko nalang.)

*Room*

"Kath. Pansin ko lang kanina pa tingin ng tingin sayo si Mikko" -Kyra.

"Wag mo nga akong lokohin. Masakit talaga." -Ako.

(Matagal ko na kayang gusto si Mikko. Sa tagal naming magkaklase di pa rin kami close. Lagi ko siyang tinitingnan. Hanggang tingin nalang talaga ako. Kaya di ako makapag move on sa nangyari. MAHAL ko talaga siya.)

"Bat di mo kasi tignan si Mikko para maniwala ka." -Kyra.

(Tiningnan ko kung totoo.)

0_0

(Nagkatitigan kami. Totoo nga.)

"See?" -Kyra.

"O-oo na. Baka nakonsensya lang sa sinabi niya kahapon." -Ako.

"Baka nga." -Kyra.

(Kahit ganun sinabi niya MAHAL ko pa rin siya.)

*Fast Forward*

(Uwian na. Nagpahintay pa si Kyra. Tinawag kasi ng Adviser namin. Hinihintay ko siya dito sa room. Kinakabahan ako baka maulit yung kahapon.)

"Ka-Kath-Katherine" -Mikko.

0_0

(Na-nandito na-nanaman s-siya.)

"B-b-bakit?" -Ako.

"Yung kahap--" -Mikko.

(Pinutol ko na yung sasabihin niya.)

"Ok lang. Alam ko naman kahit kelan hanggang titig lang ako sayo. Kung di mo ko gusto sabihin mo lang. Di yung susuntukin mo pako." -Ako.

"Pero lagi mong tandaan na MAHAL kita" -Ako.

(Naiiyak nako.)

"Ka-Katherine. Mali ka ng intindi. Di pako tapos sa sasabihin ko kahapon. Umalis ka kasi kaagad." -Mikko.

"Sino bang di aalis dun? MAHAL mo sasabihan ka ng ganun" -Ako.

"Patapusin mo muna ako. Pick up line yung sasabihin ko sayo ehh. Sasabihin ko sana SUNTUKIN kita diyan ehh! Para naman MATAMAAN ka sakin" -Mikko.

0_0 -Ako yan.

"Katherine matagal na kitang gusto pero natotorpe ako. Pero ngayon gusto ko ng magtapat sayo kasi di ko na kayang itago nararamdaman ko para sayo. Katherine MAHAL din kita. MAHAL na MAHAL. MATAGAL na." -Mikko.

"S-s-sorry. A-akala ko kasi nagalit ka sakin nung nginitian kita." -Ako.

"Ok lang yun. Kasalanan ko din naman. Naging torpe ako. Sobrang saya ko nga nung ngumiti ka sakin ehh. Kaso natakot ako nung bigla kang tumakbo. Kaya sorry din." -Mikko.

"O-ok lang" -Ako.

"Edi pwede na pala kitang ligawan?" -Mikko

"Oo naman. Basta kaya mong maghintay hanggang dumating ako sa right age?" -Ako.

"Oo naman. Di ako magsasawa. Promise. ILOVEYOU KATHERINE GONZALES!" -Mikko.

"ILOVEYOUTOO MIKKO VARGAS!" -Ako.

(So pag sinabihan kayo ng taong MAHAL niyo ng "SUNTUKIN KITA DIYAN EHH!", wag kayong aalis agad tulad ko.)

---------------------------------------------------------------------------------------------------

That's all. Thank you for reading guys!

--UlzzangPreHan--