Bir Liseli Kız Hikayesi

4. Bölüm

Sizi beklettigim için çooook özür dilerim ama beni anlayacaginizi düşünüyorum. Biliyorsunuz ki geçen haftalar genel olarak sınav haftalariydi. O yüzden çalışmaktan hiç wattpade giremedim. Hatta nefes almadım bile diyebilirim 😂. Sonuç : Sinavlarimiz bitttiiiiiiiiiii. Allahım bu ne güzel bir cümle !

Ve yeni çocuğun ismi belli
oldu 🎉. Yorum yapan herkese çok teşekkür ederim😘. Ismi Berke Ilyas Gündoğdu oldu. Berke ismi için @sebihanaz , Ilyas ismi için @bozdaqibet okuyucularima tekrardan teşekkür ederim. Hepinizi öpüyorum 😘.

Iyi okumalar 😘🙈

Berke'nin ağzından :

Ona bunu sorduğum zaman ne yaptığımın farkında değildim. Onu çocuğu izlerken görmüş ve sinirlenmistim. Fakat Defne cevabını çoktan vermişti : Sana bir şey demek zorunda değilim. Doğru, doğru, bin Kere doğru. Ama bir söylesene Defne şunun cevabını : Ben seni niye kıskandım ? Ben kendime karşı hiçbir zaman yalan söylemedim ama bu sorunun cevabını bulamiyordum. Cildiricam. Isim bu değildi ki ! Aslında bana soyleneni yapsam böyle olur muydu ? Bilmiyorum. Bilinmezlik bence dünyadaki en kötü şeydi. Bu durumu paylaşsam çok daha kötü olabilirdi. Defne'nin kötü bakışlarına daha fazla maruz kalmadan elimi çektim. Gitmesine izin verdim. Ne yapabilirdim ki ?

Teneffüsün bittiğini fisildayan zil kulaklarımda çınladi. Bu zilin melodisi bile kötü geliyordu onsuz. Bir ay boyunca onu izlemiştim. Doğallık onu tanımlayan bir kaç kelimeden birisiydi. Istedigini yapan dik kafalı bir kızdı. Komikti. Gülüşü kelebeğe can verirdi. Tabi bir yandan esprileri kelebeği tekrardan öldürürdü. Birisi bu kıza esprilerinin kötü olduğunu soylemeliydi. Güldüm. O gözümde canlanirken bile beni mutlu ediyordu. Yoksa giderek aşık mi oluyordum ? Hayır bu yanlıştı. Onun bana aşık olmasi gerekiyordu. Benim ona değil.

Düşüncelerime bir son verip sınıfa girdim. Defne yoktu. Acaba bu ona fazla mı gelmişti ? Sirama oturdum. Selin ise yanıma gelince bacağımı okşamaya başladı. Bu hoşuma gitmiyordu. Selin'in elini bir hamlede çektim ama o yüzüme yine imalı bakışlar atıyordu. Aniden dudağıma yaklaştı. Hemen yüzümü çevirdim ve sıradan kalktım. Açıkçası onunla konuşmamın tek nedeni Defne'yi kıskandırmaktı. Ama o çok yanlış şeyler düşünüyordu. Tek boş yer Toprak'ın yanı olunca oraya gittim. Uyanmışti . Yanına geldigimi anlayınca bu sefer de o imali bakmayı sürdürdü. Umursamadan geçtim. Dersin ortalarına doğru herkes uyuma pozisyonundaydi. Ben bile mayışmıştım. Fakat Toprak beni uyandıracak şeyler fisildadi :

- Hangi şeye bağlısın bilmiyorum ama ne planların olduğunu biliyorum.

- Ne planı uyduruyorsun be !
Ya biliyorsa ?

Güldü. Bu hiç hoş bir gülümseme değildi.

- Defne'yi rahat bırak.

Ben ona bir şey yapmıyorum.

Diyemedim.

- Defne ne alaka ? Dedim ve yüzüme onun bana attığı gibi imalı bakışları yerleştirdim.

Ne diyeceğini bilemiyordu tabi. Bir dakika. Onun yüzü ... Hemen yüzümü yana çektim. O olmamalı. O olursa eğer, ... her şey çok zor olur.

Bakışlarımı ondan çektiğimi anladığı zaman o da benim yüzüme dikkatle bakmaya başladı. Birden gözleri büyüdü ve daha dikkatli bir şekilde bakmaya başladı. Yüzü belli bir noktada kaldı.