10 yaşındaki yaşadığım zor günlerimi sizinle paylaşmak istedim. Yağmurlu bir gündü aşağında su birikintileri ile oyunlar oynuyordum. Ama yukardan birses yani evimizden birses elisaaa diye bağırma sesi duydum evimize çıktım. Ocak açıktı umursamadan kapattım. Odama gittim soğuk du ev annemin odasına giitim cam açıktı. Ozamanlar babam kanser hastasıydı bu yüzden babam vefat etti. Annemi aradım bu sesten bıktım : sinyal sesinden sonra tekrar arayınız. Babanneme gittim . Olayları anlatım. Polise haber vermeleyelim dedi. Onayladım. Sabah olunca babanemin yanına not bırakarak evden çıkıp kendi evime gittim. Evin önünde kocaman ayak izleri vardı. Orayla ilgilencektim annem geldimi bilmiyordum. Anne anne... seslendim ses yok. Ayak izlerini takip etmeye karar verdim . Koca ayak izleri çamurların üstünde belirlendi. Bir kulübe gördüm kapıyı zorladım. İçerden : seni ahşalık pislik çıkar beni dedi. Oradan uzaklaştım koca ayaklı bir adam geliyordu çünkü. İçeriye girdi bağırşma sesi duydum. Ve ses kesildi. Gittim babanem : seniafacan seni dedi. Uyu dedi. Yarın yeni maceralara atılırsın dedi . Yine sabah oldu yamurlu sabah. Yine kulubeye gittim. İçinden adam kanlı bir satırla çıktı. Kapı açıktı tabi ormanda bir evdi. Evin içine girdim kafamı kaldırdım yerde kanlı bir şekilde annemi buldum sarılarak anne diye bağırdım ama bir cevap vermedi
Arkamda o adam vardı bana: seni lanet çocuk dedi. Ve üstüme doğru koştu. Yakaladı sandalyeye bağladı. Anneme nağaptın. Hiç cevap vermedi.
Yanımda seri bıçaklar vardı. Elimi uzatım. Şanstı işte elime geldi bıçakla ipi kestim. Annemi son kez öperek oradan kaçtım. Hemen polise gittim ambulans falan geldi. Adam kaçmış. Babanem geldi annemi morga aldılar cenazesi falan oldu işte. Ama yemin ettim o adamın yanına bırakmayacağım.
