MUTLU SONA DOĞRU...

394 4 1
                                    

Hayatımdaki en heyecanlı günlerden biriydi.. Yeni ortam , yeni arkadaslıklar , beni telaşlandıran bunlar değil yeni asklardı  

Okulun ilk günü evde telaşla hazırlanıyordum .Kıyafetimi secerken babamın o gür sesini duydum. 

-''Okula seni ben bırakacagım sude cabuk hazırlan gec kalmayalım ''

Kıyafetimi hızla secip merdivenlerden bir cırpıda inip  babamın yanına gelmiştim.

Arabaya binip okula doğru giderken aklımdan 4 senenin nasıl gececegini planlıyordum .Okadar dalmıstım ki okula geldiğimizin farkında bile değildim .Babamla arabada vedalastıktan sonra arabadan indim.Okulun kapısının önünde türlü türlü seyler düşündüm , taaaaaki arkamdan biri hayvan gibi çarpana dek 

-''Önüne baksana MANDA.''

-''Okulun ilk günü ne kadarda tatlı konusuyosun''

Bunu dedikten sonra adeta bir manda yavrusu gibi özür bile dilemeden yanımdan gecip gitti . Tek dileğim şu mandayla aynı sınıfta olmamaktı. 

Okulun bahcesine girerken bütün gözler üzerimdeymiş gibi hissetmeme ragmen coolluğumu bozmadan sınıfa doğru ilerledim . Okul küçük olmasına ragmen içerisinde kaybolacakmısım gibi geldi.Bu hissimin sebebi sanırım koridorda kimsenin olmamasıydı . Hemen sınıfımı ögrenip ilerlemeye basladım. Tam kapının kolunu tutarken yine yanımda o mandayı gördüm lanet olsun .Aynı sınıftaydık  sanırım bundan daha kötü birsey basıma gelemezdi . 

-''Bana bu sınıfta oldugunu söyleme MANDA''

-''Üzgünüm canısı malesef senin gibi bir gerzekle aynı sınıftayım'

Utanmdan birde bana hakaret ediyor amk .Sınıfın kapısını acıp içeri girdik .Basıma daha kötü birsey gelemez derken sınıfta sadece bir sıranın boş kaldıgını gördüm.Birde bu mandayla  aynı sırada oturcaktım .Nekadar istemesemde mecburen duvar kenarındaki o sıraya oturdum mandada yanıma oturdu .Aslında manda falan ama karizmatik bir çocuktu.Beyaz tenli , siyah saclı ,uzun boylu gayet sempatik biriydi aslında birde kibar olabilse.Hocanın gelmesiyle herkes birden sus pus oldu neticede hepimiz daha yeni tanısıyorduk .Az cok kendinden bahsedip telefonuyla ugrasmaya basladı .Allahım nasıl bi okula düştüm ben .Çantamdan telefonumu cıkartıp  eski okulumdaki arkadas grubuma mesaj attım .Encokta onları özlicem hernekadar herhafta sonu ve bos oldugumuz vakitlerde bulusmaya calısacak olsakda aynı sınıfta olmanın  yeri bir baska .Ben bunları düşünürken  zaman su gibi akıp gecmiş zil çalmıstı.Telefonumu cantama yerleştirip  asagı inecektimki al işte bu manda yaptı yine yapacagını. Ben ayakta dikilirken cocuk rahatını hiç bozmuyor birde kulaklıgını takmıs müzik dinliyordu.

MUTLU SONA DOĞRU...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin