Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
วันจันทร์วันของการทำงานของ
ใครหลายๆคนรวมทั้งรางบางที่
ต้องตื่นเช้าเพื่อแต่งหน้าทำผม
เพื่อไปพบลูกค้าของเธอ
"ปลาขับรถไปเรียนเองนะ วันนี้พี่
ต้องไปพบลูกค้าตอนเช้า ส่วนตอน
เย็นไม่ต้องรอกินข้าวนะ เพราะกับ
ดึก"
ปลาสาวน้อยผมยาวที่พี่สาวพูดถึง
เดินออกจากห้องน้ำด้วยความ
เหนื่อยล้า พี่สาวของเธอเคยที่จะเป็นห่วงเธอ
บ้างหรือเปล่า ไม่เคยจะอยู่กับเธอ
เต็มวันสักที เอาแต่ทำงานจนไฟจะ
ขึ้นหัว แต่ก็ดีเธอก็ไม่ใช่เด็กๆที่ต้องติดผู้
ปกครองสักหน่อย
"แล้วพี่ป่านจะไปเยี่ยมพ่อแม่ที่บ้าน
ไหมค่ะ"
"ถามทำไมแกมีหน้าที่เรียนไม่ใช่
ให้เป็นผู้ถาม"
"ตอบ"
"ไม่รู้ว่างวันไหนก็ไปวันนั้นแหละ"
ป่านไม่พูดต่อตัดสินใจเดินออกจากห้องเพื่อไปพบลูกค้าให้ทันเวลาที่นัดกันไว้
ส่วนปลาหลังจากพี่สาวเดินหาออกจากห้องไปเธอก็แต่งตัวแต่หน้าไป
เรียนแต่ในระหว่างเดินออกจากห้องเธอก็ไม่วายยิบกระดาษที่มีตัว
อักษรภาษาไทยเขียนไว้เต็มหน้ากระดาษขึ้นมาอ่าน
"โรงเรียนในฝันในฝันนิฝันร้ายหรือฝันดีว่ะ"
พูดจบปลาก็เปิดประตูรถขึ้นไปประจำที่คนขับและตรงไปที่โรงเรียน
ทันที
ส่วนป่านก็ทั้งวิ่งทั้งเดินกลัวจะไปไม่ทันเวลานัดกับลูกค้าแต่พอมาถึงก็เห็นลูกค้านั่งรออยู่แล้ว
"ต้องขอโทษด้วยนะค่ะที่ทำให้รอ"
ชายในชุดสีดำยิ้มให้เธอเล็กน้อย
ก่อนจะทักทายคนมาช้าแต่ก็ดีกว่าไม่มา
"สวัสดีครับคุณปนัดชา"
"สวัสดีค่ะคุณวิศวะ"
"เรื่องที่ให้ไปทำเป็นไงบ้าง?"
"ก็กำลังจะเดินหน้าค่ะ"
กำลังเธอพูดเหมือนงานที่เขาให้ทำมันไม่มีค้าอะไรเลยเธอจะรู้ไหมว่าเธอไม่สามารถบริหารงานได้เลยนอกจากทำช้ำไปช้ำมาจนจะเข้าปีที่ห้าเห็นแล้วเขาของขึ้น
"คุณผู้ง่ายไปนะคุณคิดอะไรอยู่งานที่ให้ไปมันกำลังเดินหน้าแต่ในความเป็นจริงมันหน้าจะเดินหน้าตั้งแต่ปีที่แล้วแล้วไม่ใช่ปีนี้"
"ขอโทษค่ะ"
"ผมขอเอกสารคืน"
"อะไรนะค่ะ"
"ถ้าผมยังรอให้คุณทำงานคงช้ายกงานนี้ให้คนใหม่ส่วนคุณไปทำหน้าที่อื่น"
"หัวหน้าค่ะ"
"วันนี้เข้าบริษัทนะไม่ต้องไปพบลูกค้า"
"ค้ะ"
ป่านย่อมง่ายๆเพราะไม่อยากจะมีเรื่องเธอเลยต้องยอม
เดินคอตกมาที่รถก่อนจะไปทำงานประจำการที่บริษัท
ปลาเดินเข้ามาในห้องเพื่อจะทักทายเพื่อนใหม่ที่เธอมองว่ามันไม่จำเป็นเพราะบอกหน้าห้องคนจำมันก็ดี
แต่คนไม่จำถามอีกที่อยู่ดี
