-1

9 0 0
                                    

Yeter!
Oturmaktan popom uyuşmuştu. Yavaşça çantamı omzuma taktım ve yerimden kalkmaya niyetlendiğim anda zaman aşımına uğramışçasına bir beyaz ışık gözlerimin önünden geçiverdi. Sinirle homurdandım;
" Ağızına ekmek tıktığımın freni"
Ön sıralardan şişman küçük bir çocuk
"Ablaaa banada ekmek verr"
"Kök ye ablacığım"
"O nerede?"
Oflayıp küçük bir zıplamayla servisten indim ve demir kapıdan içeri doğru adım attım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 10, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Biri imkansız mı dedi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin