The Bitter Princess (The Past or The Present?) On Hold

CHAPTER 13: Truce

A/N: Three chapters for tonight! Goodluck reading and kindly add my fictional characters on their Fb accounts :")

Kisha --> https://www.facebook.com/kishaabrielle.kendrick.3?fref=ts

King--> https://www.facebook.com/princess.cresencio?fref=ts

TBP: CHAPTER   13

*Truce*

Jiezyl Anne De Guzman’s Pov

Nagising ako sa huni ng mga ibon. Oh Geez, nature. I inhale then exhale and as I open my eyes nakita ko si Kenjie na nakaupo sa may paanan ko. Dali-dali akong umupo at umiwas ng tingin.

“Jiezyl, G-goodmorning.” Kenjie said hesitantly, mukhang hindi rin siya Sigurado kung babatiin ba niya ako or hindi. “Yeah, morning.” Matipid na sagot ko pero wala pa rin akong lakas ng loob na tumingin sa kanya.

“About last night, let’s forget about that.” I said. Ayoko na kasing maging awkward kami lalo na at may project pa kaming kailangan Tapusin. “J-jiezyl…” He uttered and I looked at him. “No, listen to me first. I’m doing this for the sake of our project. Let’s have a short truce, we will do the project together but after this project please, huwag na huwag mo na akong kakausapin ni lalapitan pa. are we clear?” I asked.

Hindi siya agad sumagot, he just looked at me directly at umiwas uli ako ng tingin. I heard him heaved a deep sighed. “Alright, deal.” Kenjie said at lumabas na ito ng tent.

Inayos ko muna ang aking sarili bago ako lumabas sa tent. “Kumain kana.” Sabi ni Kenjie at ngumiti ng bahagya. Nakita kong cup noodles yung ibinibigay niya. Kinuha ko naman ito at ginantihan ng isang tunay na ngiti.

“Hep hep hep, you need this.” Then he pour something, it’s in a powder form? “I know hindi ka makakain ng hindi maanghang.” He chuckled a bit pero may kumirot sa puso ko. Akala ko nakalimutan na niya, posible kaya na naa-alala pa niya yung mga happy moments namin noon?

Pinilit kong kontrolin ang sarili ko.

Jiezyl, project ang ipinunta mo rito okay?

Nagpatuloy kami sa paglalakad at talaga namang humanga ako sa kagandahan  ng bundok na ito. “Kenjie, saang part ba ng Pilipinas ang lugar ng ito? Parang nasa dulo na tayo ng pilipinas ee.” I tried to cracked a joke para maging komportable kami sa isa’t-isa.

He laughed habang Naglalakad kami, napatingin ako sa kanya, yung mga mata niya hindi pa rin nagbabago. “You’re right Jiezyl, nasa dulo tayo ng Pilipinas.” He chuckled at tumingin siya sa akin, mabilis naman akong umiwas ng tingin.

“Tsk, niloloko mo naman ako ee.” I pouted. “No, you’re definitely right. Mount Hamiguitan is located in the province of Davao Oriental in the southeastern part of the island of Mindanao.” He smiled.

Huwaaaaaat!? Nasa Mindanao talaga kami!? Seryoso?

“Ibig sabihin nag-byahe tayo ng ganoon kalayo!?” I exclaimed and he nodded while smiling. “Eh bakit hindi tayo sumakay sa Airplane?!” I asked slash yelled. “Ano ba ang sakit mo naman sa tenga.” Pag-iinarte niya.

I just mimicked him and glared at him.

Napatuloy kami sa pag-ukyat sa bundok.

*Lakad*

*Lakad*

*Lakad*

“Oh Gosh! Kenjie tignan mo ito!” I exclaimed nang matagpuan ko ang isang kakaibang halaman? I don’t know what’s this but it’s too cute >/////<

Mabilis na Lumapit sa akin si Kenjie at tinignan din niya yung halaman. “Isn’t it amazing? Para siyang pitcher na ewan? Basta ang cute neto!” I exclaimed cheerfully and he chuckled. Ang cute kasi talaga, hindi ko maipaliwag basta para siyang baso na may takip? Or pitcher na may takip na ewan.