Bak Postacı Geliyor..

Günlüğüm...

HEEEY EN ÇOK YORUMLARINIZI BEKLİYORUUM <3

Anlamıştım.. Şimdi ne yapacaktım peki? Gidip Kereme.. Ben sana aşığım mı diyecektim? Tabii ki de hayır! Hem söyleyemem ki.  Sonra ne derler bana… Olmaz. Kesinlikle olmaz.

Günlüğümü elime aldım.

-Ben bugün bir şey anladım. Çok önemli bir şey. Ben duygularımı sezmekte tam bir gerizekalıymışım. Hayır tabi bunu anlamadım. Been. Ben.. Ben Kereme aşık olmuşum.!

Yazdım … Oh be duygularımı birine anlattım sonunda.

Uyumaya çalıştım ama nafile. Sabah yatağımdan kalktım. Uykusuzluktan altı mahvolmuş gözlerime iki pudra sürdüm birkaç işlem sonrası iyi oldu. Ama ağrıyan başım.. Neden ağrıyor demeyin. Düşünmekten tabi.

Üstüme montumuda aldıktan sonra okula gittim. Okula girdiğimde Özgür başka kızların yanındaydı. Şimdi senle geçen o boş zamanlarımın hıncını alma vakti. !

-Selam özgüür. Dedim yanlarına gidip.

-Selam canım. Dedi oda. Yanındaki de gelmemden memnun olmamış bir biçimde yapmacık gülümsedi.

-Yaa Özgüür. Kaç zamandır beni boşluyorsun ama.

-Olur mu öyle şey? Şey.. Zeynep ..

-Özgür? Dedi yanındaki kız.

-Hadi Özgür gidelim dedim kolundan çekiştirerek. Ve o anda Keremi gördüm. Gözlerimi kaçırdım direk.

Özgürün koluna girdim ve ilerledim.

-Hadi kahve alalım. Ben uyuyamadım da.

-Aa niye uyuyamadın?

-Boşver uzun hikaye.

Oturduk sandalyelere ve kahvelerimizi yudumlamaya başladık.

Sonra ben uzaktan arkadaşımı gördüm ve kalktım.

-Özgür çantam burda kalsın ben bir arkadaşımın yanına gidip geliyorum. Dedim ve kalktım. Daha sonra Leyla ile konuşup geri geldim.

-Geldiim. Dedim

-ho..hoşgeldin dedi

-Hoşbulduk.. çok uzaklardan geliyorum malum.

-Evet.. dedi ve gülmeye başladı. Komik değildi ama bende gülmek zorunda kaldım . Ee napıyım o gülüyor yazık olmasın.

Biz gülerken biri seslendi.

-Özgür bir gelir misin? Dedi Yeşim yanımıza yaklaşırken.

-Aa. Selam Yeşim nasılsın? Dedim hemen. Yeşimi severim ama biraz korkmuyorum değil. Babası mafya ama öyle adam öldürmeli değilmiş sanırım. Hani siyah giyinip korkutanlar… Ayy bak anlatırken korktum.

-İyiyim sen?

-sağol bende iyiyim.

Özgür ise o aralar yutkunma krizlerindeydi.

-Özgür iyi misin? Dedim hemen. Yeşim ise hala orada ‘’Hadi’’ diyordu. Bir sorun var herhalde.

-İyiyim sen otur ben geliyorum. Dedi ve gözlerinden öfke fışkıran Yeşimle ilerlediler. Ben ise onları gözlerimle takip ettim bir süre. Sonra da gözden kayboldular.