De eerste schooldag na de kerstvakantie. Vele dingen zijn nog het zelfde gebleven, andere zijn dan weer ietsjes verandert. Voor sommige begon het saaie schoolleven weer, voor andere begon een nieuw begin op deze schooldag. Zo begon het verhaal van Naomi. Naomi had lang bruin haar, dat glansde in de zon. En schitterende kastanjebruine ogen en was 16 jaar. Ze was net verhuist naar deze buurt. En dit was dan ook haar eerste schooldag op haar nieuwe school. Ergens was ze wel bang hoe de mensen op haar zouden reageren. In haar vorige school had ze heel veel vrienden. En nu is ze bang dat ze nu niet makkelijk nieuwe vrienden zal kunnen maken. Naomi liep naar het bureau van de directeur, die wist ze al zijn van toen ze hier samen met haar ouders kwam om haar in te schrijven. Ze klopt aan. 'Binnen!' aan de ander kant van de deur klonk een zware mannen stem. Naomi opent de deur. 'Ah, Naomi. Ik verwachte je al. Kom binnen, neem een stoel.' Naomi deed wat haar gezegd werd en nam een stoel en ging daarop neerzitten. 'Zo Naomi, als de bel gaat en iedereen in zin klas is, zal ik jouw voorstellen aan jouw klassentitularis en je klasgenoten.' Naomi knikte. 'Ben je zenuwachtig?' Naomi knikte. Ze wist niet wat ze moest zeggen. Haar hart tikte aan één stuk door. Het :leek of het geen pauzes nam. Ze voelde hoe warm ze kreeg, het leek wel een oven hierbinnen vond ze. 'Je hoeft niet bang te zijn. Ze zullen je heel goed opvangen en moesten er problemen zijn, je weet mij te vinden.' Naomi knikte alweer. 'Trrrrrriiiinnnggg!' De bel ging. Naomi kreeg het nog warmer en werd nog zenuwachtiger. Toen het stil werd op de gangen stond de directeur op. 'Ik denk dat we maar eens naar jouw klas gaan.' De directeur ging naar de deur en opende de deur als teken dat het tijd was dat Naomi opstond. Naomi stond op en ging de gang in. Het was er muisstil. Je kon een speld horen vallen. De directeur liep voor haar en Naomi volgde hem mooi tot hij bij een deur stond en daar op klopte. 'Binnen!' De directeur opende de deur en ging naar binnen. 'Hallo klas.' Zei de directeur. Het bleef stil, je hoorde één iemand kuchen en snel begon de directeur weer te praten die had verwacht om een beetje meer enthousiasme voor zijn komst. 'Wel ten eerste wil ik jullie heel veel succes wensen voor het komende trimester. En ten tweede wil ik jullie voorstellen aan jullie nieuwe medeleerling. Naomi kom maar binnen hoor. Ze bijten niet!' De directeur lachte maar wanneer hij merkte dat niemand mee lachte stopte hij meteen. Intussen kwam Naomi stilletjes binnen. Ze keek wat onwennig rond en zag al snel een paar gezichten die haar al liever wegwouden en ook een paar gezichten die geïnteresseerd keken. Maar één iemand viel haar meteen op. Het was een jongen met donker, wilderig bruin haar. Zijn lichtblauwe ogen flikkerden als pretlichtjes. Ze was zo gehypnotiseerd door zijn ogen dat ze tegen de directeur opbotste. Heel de klas schoot in de lach en Naomi voelde zich rood komen. Snel keek ze naar de jongen. Hij lachte niet, hij had zelf medelijden met haar. 'Klas, alstublieft, beheerst je een beetje.' Sprak de leerkracht hen toe. 'Ik ben mevrouw Vergoede. Aangenaam Naomi.' 'Euh... hallo.' Zei Naomi nog verlegener dan daarnet. 'Wel ik denk dat ik maar eens ga. Naomi.' De directeur knikte naar haar en ging de klas uit. 'Wel Naomi, laten we eens een plaatjes voor jouw vinden.' De leerkracht keek rond. Naomi hoopte dat ze naast die jongen mocht zitten, alhoewel misschien wou ze toch liever naast een meisje zitten. 'Ah, zo te zien is er nog plaats naast Britney.' Helemaal achterin de klas keek een meisje geschrokken. Ze had lang, blond haar. En zo te zien stijlde ze haar haar. Haar groene ogen keek verschrikt naar Naomi en dan snel naar de leerkracht. 'Maar mevrouw, je weet toch dat Babet naast mij zit.' Zei ze zo onschuldig mogelijk. Maar diep vanbinnen wist dat Naomi niet wou dat zij naast haar zat. 'O ja? Wist ik niet. Nou oké dan, dan zit Naomi naast... naast Timon.' 'Wat?!! Maar mevrouw...' 'Geen gemaar Britney! Als ze niet naast jou mag zitten dan zit ze naast Timon!' Britney keek kwaad naar Naomi al wist ze niet waarom maar toen ze zag dat de leerkracht wees naar de plek naast de jongen die haar daarnet al was opgevallen snapte ze het wel. Timon was best wel knap dus misschien was Britney op hem verliefd of waren ze een koppel. Dat laatste hoopte Naomi niet want eerlijk, ze vond Timon best wel leuk. Ze nam plaats naast Timon. 'Hoi.' 'Hoi.' Stotterde Naomi terug. Hij praatte met haar ze moest maken dat ze niet rood werd. 'Sorry voor Britney. Ze is nogal... opvliegerig maar diep vanbinnen is ze best een goed persoon.' Naomi knikte. 'Zijn jullie dan een koppel ofzo?' 'Wat?! Nee! Britney is mijn type niet en dat weet ze. Alhoewel...' Naomi was ergens wel opgelucht dat ze geen koppel waren nu maakte ze nog kans. Kans? Zij zou kans maken bij hem? Echt niet! Ze is niet eens knap en wat zou zo'n jongen als Timon nou in haar zien?
