Kalp atışlarımı beynimde hissettiğim hiç olmamıştı.Bu çok güzel bir histi.
Tamam defalarca kalp ile beyin arasında gidip geldiğim olmuştu ama onlar zıtlardı bir kere.Şimdi bu denli uyuşmaları dünyanın en güzel hissinin tanımıydı.
"Bir fırt çek,hadi ama bir fırt la müptelası olucak degilsin!"ile başladım.Sigaraya,cigaraya,tombul sigaraya...
Zaten pembe haplarsız yaşayamaz olmuştum.Sorumluluk diye bir şeyin adı dahi geçmiyordu.Özgürdüm ve bunu seviyordum.
Kendimi tanıyamaz hale geldim.Ben hala İrem miydin.Bilmiyorum!Bildiğim tek şey uyuşturucu dostlarımi beynime savunmak!
Beni bu dostlarla tanıştıran biricik sevgilim,söylesene nerdesin?O da haklı varımı yoğumu bu batağa yatırmaktan ona güzel bakamadım!Payına düşenleri bile ben içime çektiğimde adeta cıldırıyordu.Gel gelelim bu da umurumda değildi.Uyuşturucuyu neden seviyorum simdi anliyor musunuz?Hissiz kesiyor rum,ne istersem onu yapıyor onu söylüyor ve bunları görmekten yapmaktan büyük zevk alıyordum.
Yeni bir gün doguyordu,hava kararmaya başlamıştı uyanmalıydım!Hem belki mekana gider bir kaç toz ceker canlanırdım.Sahi rüyalarımda mı görüyordum,her gün görebilir miydim?Bu biricik
dostlarımla tanıştığımdan beri,gozümü onları düşünmekle acardım..Taa ki ırzını siktigimin hastanesine kaldırılana kadar.Kabus simdi basliyordu.Benim zevk aldığım hayatı onlar yok etmeyi doğru buluyorlardı.Sahi onlara neydi¿
Nöbetler geçirdim,binlerce nöbet.Beynim yalnızdı ve kendini yiyordu.Bunun bana yansımasıysa sinir krizleri oluyordu.Yoksunluk.Özgürlüğü kısıtlanmış kalp atışları belki de.Kaç gün böyle sürdü bilmiyorum,artık düşünmeye basladigimi farkedince hemen bir plan yapmam gerektiğini hissettim.İlk olarak odama gelen hemşireye ben ailemi özledim lagalugalarıyla duygu sömürüsü yaptım.Yazık üzüldü,kıyamam!Ailem yaşıyor muydu benim?Onu bile bilmiyordum.Ne denli nefret ediyorlarsa benden bir kez bile aramadılar,sormadılar..Çok geçmeden kel şişman bir adam odama girdi.Doktorummus..Hemşireden baskasini hatirlamiyorum ki taniyayim.Bugün nasılsın İrem diyordu karşımdaki ses oldukça sevecen bir tavırla.Ben de ona neler düşündüğümü anlattim,buyuk kelime oyunları sartti bu oyunda..Ertesi gün artık kalacak bir yerim yoktu.Ozgurdum artik.Evet İremcim söz sende.
Cocuk olup da bağımlı olacağım,benim mesleğim bu olacak desem kim inanirdi buna?Kendim inanir miydim?Oysa bir bağımlı değilken beni mutlu edebilen onlarca şey vardi.Şayet şuan o kelimenin m si yanimdan geçmez.Yasamak neydi unuttum.Ruhen değil fiziken bile celimsizin tekiydim artik.Gözlerimin alti mor değildi artik ama hala cokuktu.
Neyse ben o gün kalicak bir yer bulamadim,gururdan Efeyi de aramadım.Aramayacaktım,boyle olmalıydı.İnsan gerçekten beş dakika sonra ne olacağını bilemezdi.İki saat sonra basıma geleceklerden habersiz bir banka oturdum,öylece ağlıyorum.İki şarapçı bana doğru yürüyor bir şeyler fısıldasıyorlar fark ediyorum ama hic de korkmuyorum.Masum görüyorum onlari kendimle kiyasladigimda..Biri yanima oturuyor biri arkama geçiyor ani bir şekilde ne oluyor anlamıyorum bile yanina oturan bacaklarimi ellemeye basliyor.Arkamdaki saclarimi eliyle alip boynumdan öpmeye olayin şokuyla diyebildigim tek şey allah belanizi versin oluyor.Karabasan gelince cigliklarinizi kimse duymaz ya,ne kadar ciglik attiysam kimse duymuyor.İgrencler,agizlarinin içinde ayi oldurmuscesine igrencler.Nasil kacacagimi bilemeyip şarap siselerini kafalarında patlatip doğruca koşuyorum.Ama nereye?
Efe nin yaninda almisim soluğu.Suscaksin demisim,beni dinleyeceksin.Gittiğinden beri yasadiklarimi anlatip anlatip aglamisim.Öyle diyor yani.
Pişman olmuş olmali,kahvalti hazirlamis.Bizim öküz yontulmaya mi baslamis diye geciriyorum içimden gulerek.Sonra bana dun aksami anlatiyor.Ve ben bir kez daha onu ne denli sevdiğimi anliyorum.Ne yaptin diye soruyorum?Sen ne yaptin?Hala bagimli misin,yoksa duzeldin mi?Koydun mu diyorum yerime baskasini?Sokuluyor yanina once bir kokluyor sonra doyasiya oluyor.Suçlu belli,tanirim onu tanirim kirpiklerine kadar.
Basliyor anlatmaya.Sen yokken diye basliyor cumlesi.Asla sevgilim olmadi ama kotu şeyler yasadim ve sen merak bile etmedin diyor.
Bir cigara daha yakiyoruz.