Σχολείο Για Εγκληματίες Βιβλίο 1ο (ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 13ο

Η ώρα είχε πάει 3 το μεσημέρι, είχα βαρεθεί την ζωή μου στο δωμάτιο του motel αλλά δεν είχα άλλη επιλογή, δεν μπορούσα να επιστρέψω σπίτι για κανέναν λόγο, έπρεπε να φύγω από την πόλη ακόμα και από την χώρα αλλά που θα πήγαινα και πως; είμαι ανήλικη στι κάτω κάτω και χρειάζομαι πολλά χρήματα για αυτό, θα μπορούσα να σκοτωσω τον Ίαν και να πάρω τα χρήματα που θα έβγαζε την μέρα αλλά πάλι δε θα μου έφταναν.
  Για ακόμη μια φορά πήγα στο πάρκο, πήγα να καθήσω σε ενα παγκάκι αλλά τότε με πλησίασε ενα μικρό αγοράκι, το είδα να κλαίει και τότε ήρθε και μου μιλήσε

<<θελω την μαμα μου>>

Ειπε με φωνή γεμάτη φόβο καινμε δάκρυα να πέφτουν από τα μάτια του, βρήκα την ευκαιρία μου, ενα νεο θύμα μικρό που δε θα προβάλει και μεγάλη αντίσταση

Α: μην ανησυχείς θα την βρούμε την μαμά σου έλα να πάμε μια βόλτα μήπως την βρούμε, πως σε λένε;

<<Τζουνιορ>>

Α: Ωραια Τζουνιορ μην φοβάσαι θα σε βοηθήσω εγω

Του άπλωσα το χέρι μου και εκείνος το έπιασε και αρχίσαμε να περπατάμε λίγο στο πάρκο και μετά θα τον πήγαινα στο Motel, ενα χαμόγελο είχε σχηματιστεί στο πρόσωπο μου καθώς σκεφτόμουν τον πόνου που θα νιώσει μόλις μπούμε στο δωμάτιο. Το χαμόγελο μου όμως έσβησε όταν άκουσα μια γυναικεία φωνή να φωνάζει το όνομα του αγοριού και να μας πλησιάσει, ο Τζουνιορ άφησε το χέρι και πήγε και αγκάλιασε την γυναίκα φωνάζοντας την "μαμά", τωρα της ήρθε και αυτής να εμφανιστεί, μου άνοιξε την όρεξη και τώρα μου παίρνει το φαγητό μέσα από τα χέρια μου, έχε χάρη ππυ δεν μπορώ να πάω σπίτι μου αλλιως θα είχες την ίδια μοιρα με την σερβιτόρα. Η μητέρα του με κοίταξε επίμονα και διαπεραστικα ίσως νόμιζε πως ειχα απαγάγει τον γιο της αλλά ποιός θα υποψιαζόταν ένα 15χρόνο κορίτσι; Τελικά πήρα το θάρρος και της μίλησα

Α: είστε η μητέρα του;

<<μάλιστα εσυ ποιά είσαι;>>

Μίλησε με ενα υπεροπτικό ύφακι και με κοιτούσε λες και ήμουνα κάποιος εγκληματίας, καλά δεν έπεφτε και πολύ εξω αλλά κανένας δεν με είχε υποψιαστει ποτέ

Α:ηρεμήστε εγω απλός βρήκα τον γιο σας που έκλαιγε μόνος του

Κοίταξε για κάποια στιγμή τον γιο της με ενα θυμωμένο βλέμμα ή τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε

Τ: λεει αλήθεια μαμά

Γυρίζει το κεφάλι της και μου χαμογελάει

<<Σε ευχαριστώ πήγα να πεθάνω από την αγωνία μου>>

Α: δεν κάνει τίποτα

Χαιρέτησα τον Τζέικομπ και έφυγα. Έκανα άλλη μια βόλτα στο πάρκο και έπειτα κάθησα σε μία καφετέρια μέχρι να περάσει η ώρα να πάω στην δουλειά
  Άλλη μια βαρετή βάρδια πέρασε, με το που σχολασα πήρα τον δρόμο για το motel, καθώς περπατούσα ένιωσα κάποιον να με ακολουθεί, γύρισα απότομα και κοίταξα αλλά δεν ήταν κανείς, συνέχισα να περπατάω μεχρι που άκουσα μια σχετικά γνώριμη φωνή να φωναζει το όνομα μου. Κοντοσταθηκα και γύρισα, το θέαμα που αντίκρισα με έκανε να ανατριχιάσω. Ήταν ο Λουκ μαζί με άλλον έναν αρκετά πιο ψηλό άντρα από αυτόν, με κοιτούσαν με ενα άγριο βλέμμα, ειχα τρομάξει, άρχισα να τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορούσα αλλα δυστυχώς με προλαβαίνουν, ο άγνωστος άντρας με ρίχνει κάτω με δύναμη, τον χτυπάω με το γόνατο στην κοιλιά του με αποτέλεσμα να φύγει από πάνω μου, σηκώνομαι και πάω να φύγω αλλά ο Λουκ μου ρίχνει μια μπουνιά στο στόμα μου, το χείλος μου άρχισε να ματώνει, η γλυκιά μεταλλική γεύση του αίματος με έκανε να ανατριχιάσω αλλη μια φορά. Ο Λουκ πήγε πάλι να με με χτυπήσει αλλά προλαβαίνω και τον κλωτσαω στο κεφάλι.

Λ: παλιό πουτανα τωρα θα δεις!

Είπε πιάνοντας το κεφάλι του, είδα τον ψηλό άντρα να σηκώνετε αρκετά θυμωμένος, δεν κατάλαβα ποτέ ήρθε κοντά μου, με έσπρωξε με δύναμη στον τοίχο πιάνοντας με από τον λαιμό με αποτέλεσμα να χτυπήσω το κεφάλι μου, η όραση μου άρχισε να θολώνει, δεν μπορούσα να τα παρατήσω τωρα

Α: Μπασταρδε

Του είπα σχεδόν ξεπνοα και μάζεψα όση δύναμη είχα και τον κλοτσαω πάλι αυτήν την φορά στο ευαίσθητο σημείο του. Έπεσε κάτω και έβγαλε μια κραυγή πόνου, τώρα έμενε μόνο ο Λουκ, δεν έβλεπα καλά και ζαλιζομουν τότε ένιωσα έναν οξύ πόνο στην κοιλιά μου, έπεσα λιπόθυμη κάτω και από κει και πέρα όλα μαύρισαν.

__________________________________

Hello!

Ακόμη ένα κεφάλαιο ελπίζω να σας αρέσει η πλοκή μέχρι στιγμής.
  Πείτε μου αν θέλετε να αλλάξω κάτι.

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο φιλιά💋💋🔫
 
Μην ξεχάσετε να την ψηφίσετε❤