The Day I Become A Killer (ONE SHOT)

One Shooooot

***

Matagal ko ng gustong maramdaman kung ano ang pakiramdam ng pumatay. Natatandaan ko pa noong unang panood ko palang ng patayan noong six years old ako ay nakaramdam ako ng tuwa sa bawat pagpatay ng bidang killer sa mga biktima niya, kabaligtaran ng naramdaman ng mga kasama kong nanonood. Sigawan at takot ang naramdaman nila. Simula noon ay lagi na akong nanonood magisa ng patayan sa aking kwarto.

Nawirdohan at para bang unti-uting nagkarong ng takot ang mga nakapaligid sa akin dahil na rin sa mga koleksyon ng dvd tungkol sa patayan, mga ng organisim ng mga hayop at artificial na organisim. At dahil doon ay humuwalay ako ng bahay. Wala naman akong pakelam kanino man.

Lagi na rin akong nagdadala ng patalim sa kahit saang lugar, nakakapuslit sa mga mall dahil sa secretong lalagyanan at walang kwentang mga gwardya.

Sa bawat araw na dumadaan ay naghihintay ako ng pagkakataong maranasang pumatay. Kung anong pakiramdam ng manaksak, paglaroan ang katawan ng isang tao.

Ngayon ako ay isang Grade12 sa isang pribadong paaralan at dahil sa mga requirments ay ginabi ako ngayon ng uwi. At kahit gabi ngayon ay may liwanag na naggagaling sa bilugang bwan at mga bitwin sa langit, mas gusto ko ang gabi kaya okay lang saking gabihin. Naisipan kong dumaan sa eskinita kung saan may short cut. At dahil gabi na ay walang tao dumadaan dito.

Ay mali dahil may nakita akong pagewang-gewang na naglalakad papunta saakin. Ng malampasan ko siya ay amoy alak. Hindi ko na sana siya papansinin kaso bigla niya akong hinablot ang aking braso.

"Miss gusto mo bang sumaya?",ngiti niyang tanong. Agad namang bumilis ang tibok ng aking puso sa kanyang taong, hindi dahil sa kaba kundi dahil sa tuwa.

"Bakit papasayahin mo ba ako ngayon?", tinignan niya ako ng pagkamanga at tumawa na ang lalaking na mga nasa idad 20, tila nasayahan sa sinabi ko.

"Iba na talaga ang mga kabataan ngayon mapusok!"hahalikan na sana niya ako ng pigilan ko siya. Magrereklamo sana siya ngunit inunahan ko na siya at sinabi na may landi sa aking boses,"Wag dito, baka may dumaan.", ngumiti lang ang lalaki. Hinila ko siya hangang sa dulo ng eskinita, sa kaliwa ay papunta sa isang baryo at sa kanan nama'y masukal na parang gubat. Pumasok kami sa gubat at lumayo- layo sa pinasuakan namin.

"Miss okay na dito wala ng dadaan dito o makakarinig."pigil ng lalaki.

"Konti nalang."pero sadyang sabik na kaya hinila niya ako pabalik at isinandal sa isang puna at hinalikan. Gumala kaagad ang kanyang kamay.

"..Mmn! Saglit!"tinulak ko siya ng kaunti. Wala naman akong pakelam sa halik o kung ano man, may itura naman siya. Gusto kong sumaya.

"Akala ko ba gusto mong sumaya? Ito na yun."lalapit sana uli siya nga pigilan ko siya.

"Ano na naman!"mukang nagagalit na siya.

"Saglit lang gusto ko ako ang gagawa."malandi kong sabi at naglabas ako ng tape sa bag. Ngumiti naman ng malawak ang lalake.

"Yan ang gusto ko! Dapat mapapasigaw ako!"sabik niyang sabi. Sinenyasan ko siyang umupo at sumunod naman ito. Itinape ko ang dawa niyang kamay at paa sinunod kong i-tape ang kanyang katawan sa puno.

"Oi! Sobra na yan!"pagkatapos kong i-tape ay umupo ako sa hita niya at tinape-pan ang kanyang bibig

"Akala ko ba gusto mo yung mapapasigaw ka? At mapapasaya ako?"ngumiti siya nag pagkasabik. Tumawa naman ako ng mala demonyo. At doon nawala ang ngiti niya at parang nagkaron siya ng kaba ng tumigil ako sa pagtawa at tinignana siya ng tingin na parang papatay ng tao.

"Alam mo kuya? May itura ka, maganda rin ata ang trabaho mo. Kaso malika ng nahagip na babae. May pagkabobo ka rin noh?"sabi ko habang inaayaos ang kwelyo niyang nalukot ng kaunti at tinapik ng kaunti ang kanyang pisngi.