BÖLÜM:1
Sıcak bir gündü. Garip hissediyordum. Sıkılmış ve bunalmıştım. Napıcağımı bilmiyor,etrafıma bakıyordum. Düşünüyordum. Ama aklıma hiç birşey gelmiyordu,ilk defa kendimi hissetmiyordum. Nolmuştu bana? Neden böyle oldu birden? Nasıl davranmalıydım? İyi hissetmek için napmalıydım? Hiçbir soruya cevap bulamıyordum. Gözlerimi kapatmış hissetmeye çalışıyordum.Dışarı çıkmaya karar verdim.Belkide hava almak iyi gelicektir. Ama dahada bunalmıştım sanki. Her yerde sevgilileriyle gezen çiftler,öpüşenler,sarılanlar..Galiba ben yalnız kalmayı istemiyordum. Sıkılmıştım artık tek başıma olmaktan. Biriyle tanışmalıydım beni mutlu edecek biriyle.Delicesine sevip sevilmek istiyordum.Etrafımdaki insanlar imrensinler,kıskansınlar,hep benim yerimde olmak istesinler istiyorum. Acaba gerçekleşirmi bu isteklerim? Bir umut belkide herşey istediğim gibi olur. Hayal etmekten bir zarar gelmez ki. Böyle mutlu oluyor insan,huzurlu hissediyor. İlk defa böyle düşünüyordum. Uzuunca hayallere dalmıştım ki hiç fark etmeden baya bir yakışıklı biriyle çarpıştım. Hepsi benim suçumdu,"oof be biraz önüne baksana ne kadar sakarmışsın"sen diyicek diye bekliyordum korku dolu gözlerle ona bakıyordum,ama o "üzülme önemli değil olur böyle şeyler" dedi ve gülümseyerek gitti.Arkasından bakakalmıştım. Aşıkmı olmuştum yoksa? Evet etkilendiğim doğru ama aşık olmak? Bilmiyordum. Birden ona doğru koştum nefes nefese kalsamda sonunda ona yetiştim. Omzuna dokundum,tek istediğim onunla tanışmaktı. Ama ne diyiceğimi bilmiyordum. Ben böyle düşüncelere dalmışken o bana noldu dercesine bakıyordu. Daha fazla vakit kaybetmeden ona doğru yöneldim "daha deminki sakarlığımdan dolayı çok üzgünüm" dedim.Oof gerçekten hissettiklerimi söyleyememiştim.Ne kadar çok aptalım. Yine dalmıştım o yakışıklı bana "hey" dedikten sonra anca kendime gelebildim. Yüzüne baktım,o ise gülümsedi ve gitti. Üzgündüm,bir yerde tekrar karşılaşmak ümidiyle yoluma devam ettim. Kim bilir belki tekrar karşılaşırdık.
SINIR YOK.MEDIA'DAKİ KIZIMIZ.
