Çok Erken Oldu

Başlangıç

Her yer sessiz. Salonda dört koltuk biri boş. Kadın ağlıyor, baba kızgın, üçüncü koltukta bir çocuk etrafa masum gözlerle bakıyor. Eve yeni taşınan aile koltuk sayısını evdeki insan sayısına göre almıştı.

Peki, son koltuk niye boştu. İşte her şey bu soruda başlıyordu. Aile dört kişilikti. Anne otopsi doktoruydu, baba ise avukattı. İki çocuklu bu ailenin büyük olan kızının koltuğu boştu. Peki, o neredeydi. Beş gün önce evi alan aile büyük kızlarını arkadaş edinsin diye dışarı zorla çıkarttılar. 17 yaşındaki kız kendini sosyalliğe adamıştı ancak bütün arkadaşları geldiği yerde kalmıştı o yüzden hem üzgün hem de kızgındı. Kız sıkıla sıkıla dışarı çıktı hiçbir şeyden habersiz geziyordu. Yolda bir çocukla çarpıştı. Esmer ve çimen yeşili gözleri ile çok tatlı bir çocuktu. Kız tam bağırıp çağıracaktı ki çocuğu gördü ve çocuğun çekiciliğine dayanamayıp sustu, bir süre bakıştılar sonra çocuk özür dileyip koşarak kaçtı.