Prolouge

17 1 0
                                    


"Huwaaaaaaaa! B-bang-t-taaaan! Huhuhu" iyak ko simula ng pagkagising ko sa aking higaan.

"Wade! Come on! Get a hold of yourself! You're better than this!" Lalo akong naiyak sa sinabe ng best friend ko. Grabe.. umiiyak na nga ako i-ni-english niya pa ako. How cruel is that? Nyeta! Nagaya tuloy ako! Huhuhu BANGTAAAAN!

"Sebieee naman e! Huhuhu stop englishing me! Okay? Stob it! Huhu"

"Aish! Kung naging mabait ka kasi sa magulang mo this wouldn't happen... Don't worry, their still on tour naman, maybe you still have a chance to meet them. Im here to support you naman as always.." hindi ko na kinaya english niya kaya yinakap ko na siya. Im so lucky to have her. Grabe hawaan ba?

"Lets name a plan.." panimula niya ng matapos na ako sa kakaiyak. Andito kame sa kwarto ko sa lapag. Carpeted naman to kaya hindi malamig.

"Anong plan?" Kunot noong tanong ko.

"Your too slow talaga! Were Gonna have a plan para naman hindi palpak anu ba! Heppp! Me first. This plan is for you to go to the concert... You have to be nice to your parents no! Kahit na impossible.. we'll try.okay?" Tumango na lang ako. Planado niya na eh. Wala na akong choice.

"Okay! Operation chuchu is a go!"

"Gandang operation sebie! Hahahaha"

"I can't think of something eh! Do you have other good ideas ba? Diba wala! So yan na lang hahaha" napangiti ako napala swerte ko talaga dito sa babaeng to!

"So first thing is--" halos manghina ako sa mga plano niya. Maglilinis ako araw-araw, pagluluto ko sila, lagi ko silang susundin sa lahat ng mga pinapagaw nila at.. hindi ko aawayain yung kapatid ko. Parang ako naman yung ng aaway e noh? Bahala na!

Isang buwan! Isang buwan na akong nagpaka alipin sa bahay. Tuwang-tuwa pa nga si Mom dahil sa pag babago kunu ko. Peste! Minsan na labg din ako nakaka labas ng bahay dahil sa mga pasakit nila sakin. At kubg aalis ako e halos wala pang isang oras! Nag jo-jogging ako o kaya pupunta akong gym at tatapat sa punching bag at tatadataran yung ng suntok. Im so stress!

Kinuha ko yung phone ko at tinawagan si Bridgette. My beat friend.

"Gette! Ayoko naaaaa huhu hindi ko na kaya to!" Bungad ko sakanya

"Seb! Nakita mo na ba laman ng bank account mo!?" Pag babaliwala niya sa reklamo ko. Hays! E wala namang laman yun

"Hindi pa bakit? E wala nam-"

"Kyaaaaah! I just check it at may 1 million dun! Oh my fucking gad! Wade! Worth it! Isang buwang pagtitiis mo! Lets celebrate! My treat!" Tuwang tuwa niyang sabi, hindi parin ma -proseso sa utak ko yung sinabe niya kaya hindi man lang ako maka react.

"KYAAAAAAAH! Mom! Dad!" Sigaw ko pababa ng hagdan. Hawal-hawak ko pa din yung cellphone ko at hindi pa nababa ang tawag namin ni Bridgette.

"Wade! Whats wrong!?" Nag aalalang tanong ni Mom.

"Kyaaah! Mommy! Linagyan niyo na din sa wakas yung card ko! Kyaaah!ang laki nun!" Sigaw ko.natawa siya.

"You worked hard. You deserve it. Btw heres a 500k cheque sayo narin yan. And heres a key. May sasakyan ka na din. I know your dad promise you that kaya ayan na. And heres your allowance 20k lang yan pero, kung naubis na yan just tell me okay? Ive gotta go na Wade.. bye bye na" then she kisses me on my cheeks

Dahan dahan kong tinapat yung phone ko sa tenga ko. "Seb.. narinig mo yun?" Hindi ko makapaniwalang tanong.

"KYAAAAAH! Oo Wade! Rinig ko lahat! Kyaaaaah! Wort it nga!"










Months past.. lagi ng nasusunod yung mga gusto ko, syempre hindi naman ako umaabuso. Pag hindi ko naman kailangan tinatangihan ko.

Pero ngayong 18 na ako malaya na akong gawin lahat ang gusto ko.

"Happy birthday ulit! Sebie!" Yakap salin ni Bridgette. Magkasama pa din kami sa hinaba haba ng panahon. Noong 14 palang kami sobra na ang pagmamahal at tiwala namin sa isa't isa kamusta naman ngayon. Halos hindi na kami mapaghiwalay kaso magkaiba abg landas na tatahakin namin ngayon.

Mangiyak-ngiyak ko siyang yinakap pa balik. "Sebiee~ sabi mo walangiwanan?" Naiyak na rin siya kaya halos masira na yung mga make-up namin. Kakatapos lang ng party ko. Syempre bonga iyon. Bukod sa debu ko ay may mga dumalo rin na mga importanteng tao. Sikat ang pamilya namin sa business at showbiz world. Si daddy ang namamahala sa mga business namin habang ang kapatid ko naman ang sumunod kay mommy bilang actress at singer.

Ngayon.. napagdesiayonan kong pupunta akong Korea at doon tutuparin ang pangarap ko. I wanted to be an idol sa Korea pero hindi naman madali iyon. Kaya paniguradong mahihirapan ako. Half Korean naman ako kaya siguro..qualified ako para maging idol. Bukod jaan ay gusto kong makita ang puno't dulo ng lahat ng ito ngayon. At yun ang matagal ko ng iniidulo.... Ang BANGTAN SONYEODAN

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 10, 2017 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

I Am The Lucky FangirlWhere stories live. Discover now