Σχολείο Για Εγκληματίες Βιβλίο 1ο (ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 18ο

Με κοίταξε εξεταστικά από πάνω μέχρι κάτω, στο βλέμμα της φαινόταν η απέχθεια της.

<<Είναι εδώ ο Κάρτερ;>>

Πριν προλάβω να απαντήσω νιώθω τον Κάρτερ να έρχεται δίπλα μου και να με πιάνει από την μέση και με φέρνει κοντά του, την βλέπω να ενοχλείτε από αυτήν την κίνηση

Κ: τι θες πάλι Ζόε;

Ζ: θα κάνουμε ενα μικρό πάρτυ στο δωμάτιο μου σήμερα ήρθα να σε προσκαλέσω

Είπε κάπως ναζιάρικα, καλά το είχα καταλάβει πορνιδιο είναι με άθλιο γούστο στα ρούχα, μεχει κι εγω τα συνδυάσω καλύτερα.

Κ: θα εχω δουλειά το βράδυ, ππτε θα σταματήσεις να με καλείς στα ηλίθια πάρτυ σου;

Ζ: ελα τωρα θα περάσουμε πολυ καλά, εκτος αν θες να μείνεις με αυτό εδω το πράγμα

Του λέει κοιτώντας με με ενα ειρωνικό ύφακι, πάω να απαντήσω αλλά με προλαβαίνει ο Κάρτερ

Κ: αυτό δεμ είναι αντικείμενο πολλαπλής χρήσεως τουλάχιστον, ούτε ψεύτικη και τώρα μεταβολή και δρόμο γιατί έχουμε και δουλειά

Με τραβάει μέσα και της κλείνει την πόρτα στην μούρη πριν προλάβει να πει τίποτα, ειχα γίνει έξαλλη μαζί του

Α: τινατο διάολο νομίζεις οτι κανείς;

Κ: ναι οκ σορρυ αλλά την είδες, με πριζει από πέρισυ και δεν μπορώ να της ξεφορτωθώ, μάλλον μόνο εγω είμαι αυτός που δες της έκατσε

Λέει και γελάει λίγο, κάνω κι εγω το ίδιο αλλα προσπαθούσα να σοβαρευτω

Α: δεν με νοιάζει αυτή με έβρισε

Κ: τι άλλο μπορεί να κάνει δεν είδες πως έσκασε;

Α: δεν είναι πρώην σου;

Ένιωσα ενα μικρό αίσθημα ζήλιας, ίσως και να μην ήταν αυτό πάντως με πείραξε ήθελα να μάθω οσα περισσότερα μπορούσα

Κ: φυσικά και όχι δεν είναι ο τύπος μου

Αυτό που ένιωσα με ανακούφισε αρκετά

Α: αχα και ποιός είναι ο τύπος σου δηλαδή;

Κάθετε στον καναπέ παλι και με κοιτάει με ένα χαζό χαμόγελο

Κ: γιατί σε νοιάζει τι τύπος κοπέλας μ'αρέσει;

Ένιωσα την θερμοκρασία όλου μου του σώματος να ανεβαίνει, εκείνη την στιγμή ντράπηκα αλλα έπρεπε να παραμείνω ψύχραιμη

Α: κουβέντα να γίνεται, τεσπα εγω φεύγω

Έφυγα απο το δωμάτιο σχεδόν τρέχοντας, ο ηλίθιος πόσο μαλάκας είναι, τέλος πάντων δεν με ενδιέφερε, καθώς προχωρούσα ειδα διαφορους μαθητές με κοιτούσαν με τρόμο και κάτι ψιθύριζαν, σίγουρα θα είχα γίνει θέμα συζήτησης εφόσον εμφανίστηκα παρέα με τον Μάγκρους και μάλιστα να μου μεταφέρει τις βαλίτσες, αδιαφορησα και πήγα στο ιατρείο όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Οι πληγές μου ήταν εντάξει και ευτυχώς δεν ήταν πολύ βαθειές μου έδωσε κάποια χάπια για τον πονο και μια αλοιφή για να μην μολυνθεί και τέλος μια απαλλαγή από τις αθλητικές δραστηριότητες για 1 μήνα, τέλεια να δω πως θα περνάω τον χρόνο μου τώρα. Πήγα ξανά πίσω στο δωμάτιο, οι σκάλες με δυσκολευαν αρκετά κάθε βήμα και ένας πόνος, μακάρι να είχαν ασανσέρ, μπαίνω μέσα στο δωμάτιο και με περιμένε μια μεγάλη έκπληξη, Όλοι ήταν εκεί η Βανέσα η Μπρέντα, ο Ρουσλάν, ο Μπρούνο και φυσικά ο Όντιν, όλοι γύρισαν και με κοίταξαν τα κορίτσια έτρεξαν αμέσως και με αγκάλιασαν

Β: είσαι ηλίθια γιατί έφυγες σαν κυνηγημένη δεν μας είπες τίποτα

Α: συγγνώμη γι αυτό αλλα έτυχε ενα οικογενειακό πρόβλημα

Κοίταξα τον Όντιν ο οποίος με κοιτούσε με ένα ψυχρό βλέμμα, μήπως τον πείραξε που ήρθα με τον πατέρα του; Δεν με έχει ξανακοιταξει έτσι ποτέ.
  Όλο το απόγευμα δεν μιλήσαμε καθόλου, λέγαμε διάφορες χαζές ιστορίες με τα παιδιά και αυτός παρέμενε ανεκφραστος,  όταν πήγε 12 τα παιδιά έφυγαν, είχαν κανονίσει να πάνε νσε ενα μικρό πάρτυ σαν αυτό που θα έκανε η Ζόε, με ρώτησαν αν θέλω να έρθω αλλά δε θα το άντεχα στην κατάσταση που ήμουνα έτσι αρνήθηκα ευγενικά. Όταν μείναμε μόνοι μας εγω ο Κάρτερ και ο Όντιν ο οποίος δεν έφυγε βρήκα την ευκαιρία για να τους πω τι είχε συμβεί με τον Λουκ. Ο Όντιν όμως με πρόλαβε

Ο: τι δουλειά είχες εσυ με τον πατέρα μου; γιατί γυρίσατε μαζί;

Μιλούσε με τόση απέχθεια λες και έκανα τίποτα κακό.

Α: Ηρεμισε δεν έγινε τίποτα απλά με βοήθησε αυτό είναι όλο

Ο: έφυγε μολις εφυγες κι εσυ και γυρίσατε μαζί, θέλω να μάθω τι συμβαίνει τώρα

Είπε με άγριο και θυμωμένο τόνο, χτυπώντας το χέρι του πάνω στο γραφείο, ο Κάρτερ και εγω μείναμε να τον κοιτάμε, μα καλά τι νόμιζε;