Yalnız kalıcam her zaman şimdi olduğu gibi. Ne kadar uğraşsam da uğraşmasam da sevsem de değer versem de kimse için değerli olmayacağım. İyi insanları neden sürekli sikmek zorundalar ki? Ben yalnız kalmak istemiyorum. Bu siktiğimin dünyasında herkes ile iyi olmak istiyorum. Belki de en büyük hatam bu. Ama biraz olsun iyi bir şeyler yaşamak hakkım değil mi benim de? Nasıl taşıyacağım bu yükü yalan sevgilerinizle, değerlerinizle?
Herkes şu an birileri ile. Konuşuyor, görüşüyor. Belki yanyanalar dışarda bu gecenin, İstanbul un kanına karışıyorlar. Ya da Londra nın ya da Antalya nın. Ya da birbirlerine karışıyorlar aynı yatakta. Değmeyecek adamlar değmeyecek değerler görürken ben burada tek başıma yine yalnız. Her zaman yalnız. Ne zaman değer versem, yalnız. Nolurdu cidden yalnız hissetmesem. Nolurdu cidden birazcık değerli olsaydım birilerinde. Değerli olduğunu hissetmek istiyor insan.
